Waardig afscheid van promotieklasse

Gisterenavond moest ons derde team alweer de laatste wedstrijd van het seizoen afwerken: een uitwedstrijd tegen De Willige Dame in Dordrecht. Voor beide teams stond niets meer op het spel behalve de eer: De Willige Dame gruwelt bij het idee te moeten promoveren en ons derde was al lang-en-breed kampioen.

Voor een Bourgondiër als ik is een wedstrijd bij De Willige Dame altijd een vreemde ervaring. Schaken in een poffertjessalon zonder poffertjes is eigenlijk onmenselijk. Zeker als je op de menukaart kunt zien welke overheerlijke variaties normaal gesproken te bestellen zijn. Nee, er hing zelfs geen poffertjeslucht meer, een strohalm waar ik mij voor de wedstrijd nog enigszins aan vast probeerde te klampen. Zelfs de poedersuiker was in geen velden of wegen te bekennen. Wat een kwelling.

Dan de wedstrijd zelf. Ton Dulk en Gerard Kool waren verhinderd, waardoor een invaller gevonden moest worden. Ruud Kok kwam op het goede idee om Robin Lecomte hiervoor te benaderen. Goede ideeën neem ik graag over, en zodoende kon Robin op zijn zeer jeugdige leeftijd  zijn debuut maken in de promotieklasse van de RSB!  En hoe! Robin speelde een prima partij en kwam al gelijk zeer goed uit de opening. Na enkele krachtzetten kon Robin het eerste punt van de avond binnenhalen. Knap gedaan, wat een debuut! Daarna vielen de punten in rap tempo, als de druk van de ketel is lijkt alles wel een stuk makkelijker te gaan. Hans Uitenbroek liet zijn tegenstander volstrekt kansloos terwijl Jesus Canedo een comfortabele remise scoorde. Arjen Kouwenhoven speelde wel een zeer ingewikkelde partij op bord 2 tegen Jaap Verhoef. Beide spelers verbruikten enorm veel tijd in de opening. Plotseling hoorde ik dat Arjen ergens een stuk gewonnen had en niet veel later de partij. Zelf won ik op bord 3 van Joop de Jong. Ik kwam niet helemaal lekker uit de opening, maar kon na dameruil de dreigingen afwenden. Wel ten koste van een paardenpaar voor mij tegen een loperpaar voor Joop. Om mijn paarden actief te krijgen gooide ik een pion er tegenaan. Wonderwel dartelden mijn paarden naar de juiste velden, terwijl de lopers van Joop zielig op de 8^e rij plaatsnamen. Toen ik een paard tegen een loper kon ruilen alsmede de toren besliste een vrijpion die alleen maar door stukverlies te stoppen was de partij. Leerzaam om zelf eens te zien dat een loperpaar niet altijd voordelig is. Daarna won Peter Kemner in schitterende stijl van Freek Schouten. Althans, dat zijn ongeveer zijn eigen woorden. Of het allemaal zo vanzelf ging moet nog blijken uit de analyses. Vervolgens won ons supertalent Sophia Thoma op bord 7 van Hans Nunnikhoven in mooie stijl. Sophia is zodoende gedeeld topscorer geworden van het team met 6,5-8! Fantastisch gedaan en iedereen die nog twijfelde of de promotieklasse niet te hoog gegrepen was voor Sophia is nu wel overtuigd denk ik. Als u goed heeft meegeteld zitten we inmiddels op 6,5 punt. Het laatste halfje kwam op naam van Gertjan Pellikaan die een iets betere stelling niet kon verzilveren.

1-7 dus, een vette uitslag zonder poffertjes. Krimpen aan den IJssel wist ook te winnen met 7-1, zodat zij hoogstwaarschijnlijk met ons de KNSB ingaan. Geen reglement die dat nog kan voorkomen!

Gijsbert