zondag 30 november 2008

Voorlopige indeling groep 1 rest van 2008

5 december ( er is geen jeugdschaak )

Julian van Overdam – Jan van Overdam

Gijsbert Kamerman – John Leer

Ben Boog – Arjen Kouwenhoven

Lendert v/d Ouden _Arjan v/d Leij

Dick de Wit – Piet Verheij

Ton Dulk –Carel Vredenborg

12 december ivm met wedstrijden van het tweede op vrijdag en  van het eerste op zaterdag is er geen indeling mogelijk. Wel kunnen er spelers tijdens de thuiswedstrijd een wedstrijd spelen.

19 december Kerstschaak!! 26 december  gesloten.

zaterdag 29 november 2008

Derde wint met het nodige geluk (geluk is een eufemisme voor klasse)


Vrijdag 27 november stond de wedstrijd gepland waarvan vooraf werd gedacht dat deze een bepalende rol zou spelen voor het verdere beloop van de competitie in klasse 1b van de RSB. Het goed draaiende CE 3, zelf één van de sterkere teams in de klasse, zou spelen tegen het sterkste team uit de klasse: HZP 1.
Was HZP al op papier onze sterkste concurrent met een gemiddelde rating die gelijk was aan de onze (een voor deze klasse toch niet kinderachtige 1910!), met de komst van John van Baarle (ons allen bekend, maar ik wil hier toch maar even herhalen: meervoudig deelnemer aan de eindronde van het Nederlands kampioenschap, ex-international -als ik me niet vergis-, ex- finalist van de Europacup 1 voor clubteams [met als teamgenoten o.a. Timman, Van der Wiel en een onbekende ex-Rus die Kortschnoj heette of zoiets] en in het bezit van de scalp van vele grootmeesters: ik noem onder andere Donner, Timman en Chandler), laten we dus even niet vergeten wie John van Baarle is, zijn naam mag dan lijken op die van John van de Laar, maar we hebben het over heel iemand anders; met de komst van John van Baarle dus, werd HZP in één klap duidelijk het sterkste team in de klasse en daarmee titelfavoriet.
Op verzoek van John werd zijn partij vooruitgespeeld en na overleg was de rest van het team accoord dat ik degene was die zijn tegenstander mocht worden. Dit tot mijn vreugd, omdat men niet dagelijks een gelegenheid krijgt om een officiële partij tegen hem te spelen. Tijdens deze partij (John sprak van een heel moeilijke en goede partij) mocht ik de nog immer enorme kracht van deze speler gevoelen. Ik verloor, maar het was een voor mij leerzame ervaring; het was mooi om te zien hoe denktechnieken in het spel waren die ik me eigen probeer te maken en die sterkere spelers automatisch toepassen, al zijn ze er zich vaak niet van bewust. Ik bedoel hier onder andere een techniek die in John Nunns 'Secrets of Practical Chess' beschreven staat: 'Don't analyse unnecessary tactics'. Nunn bedoelt hiermee dat als je de keus hebt tussen een tijdsintensieve berekening van tactische varianten en een rustige zet waarmee de bestaande balans in de stelling behouden blijft, het over het algemeen verstandig is om voor die rustige zet te kiezen. Je wint er een hoop tijd mee. John paste deze techniek toe in een fase waarin we beiden nog 20 minuten op de klok hadden en het volgens Fritz nog gelijk stond, al zou een menselijke beoordelaar al gevonden hebben dat ik iets minder goed stond. Ik had de keus tussen een terugtocht van mijn paard naar de onderste rij (waarna ik erg gedrongen zou komen te staan) en een kansrijk stukoffer middels Pd5 (dat bij aanname naar achteraf bleek in de meeste varianten erg gevaarlijk zou zijn geweest voor John). Om te beoordelen of het offer inderdaad niet direct zou verliezen, moest ik relatief veel tijd gebruiken; John antwoordde à tempo met het afslaan van het offer. Resultaat: gelijke stelling en John dubbel zoveel tijd op de klok als ik, en dat in een fase dat tijd erg belangrijk was. John Nunn zou dit hebben kunnen aangevoerd als een voorbeeld waar de techniek 'Don't analyse unnecessary tactics' operationeel is, al noemde John van Baarle het simpelweg "Ik had geen zin in dat gezeik".
Hierna gleed ik langzaam weg tot de door velen voorspelde 0-1. Overigens vermoed ik dat het allemaal heel anders was gelopen als ik me tijdens de partij had voorgehouden dat ik tegen John van de Laar aan het spelen was en niet tegen John van Baarle, maar dat is achterafwijsheid.
De vrijdag zelf bleek HZP een tactische opstelling te hebben bedacht: bleken ze toch nog bang voor ons te zijn! Lieve Schiedammers (en overige concurrenten), leer 2 dingen van ons: als je kampioen wilt worden, moet je van je eigen kracht uitgaan! Sterke spelers in je team moet je gebruiken om de sterkste spelers van je tegenstanders te krakken, niet om zekere punten te behalen aan de lagere borden. Het tweede dat men van ons kan leren, is dat het een zekerheid is dat tactische opstellingen tegen ons weinig (lees maar gerust: geen) zin hebben wegens de homogeniteit van ons team. De spelers ontlopen elkaar qua niveau weinig, waardoor het niet uitmaakt wie aan welk bord speelt; Kamman haalt zijn punten net zo makkelijk aan bord 1 als aan bord 7, hetzelfde geldt voor vd Berg (al betrof het hier bord 4 vs bord 1), Vredenborg (idem) en Borst (bord 3 vs bord 7). Invallers scoorden intussen 2 uit 2, een andere kracht van CE onderstrepend: veel andere clubs zijn in geval van afwezigheid van een vaste speler niet in staat een gelijkwaardige vervanger op te roepen, CE altijd wél (en dan hebben we óók nog eens keus!).
Die tactische opstelling kon ons natuurlijk weinig schelen, maar de avond begon met een andere verontrustende gebeurtenis: Erik van den Berg was op tijd! Ons team was daarvan dermate van slag, dat Canedo, Kamman en Van Calmthout pardoes in een mindere stelling terechtkwamen. Houwdegens Van de Wetering en Vredenborg boekten voordien echter al snelle overwinningen: Van de Wetering kwam met wit heel goed uit de opening en zette zijn tegenstander onder gecombineerde tactische en strategische druk. Laatstgenoemde gaf relatief snel op, waarschijnlijk omdat hij geen zin had om de hele avond tegen die kop van vd Wetering aan te kijken. Niet verwonderlijk, nu steeds duidelijker wordt dat vd Wetering steeds meer op Leer begint te lijken. Hiermee zou ik mijn nieuwe theorie willen presenteren, die inhoudt dat iemands schaakprestaties omgekeerd evenredig zijn met diens uiterlijk. Alleen op deze manier kunnen bijvoorbeeld de uitzonderlijke presentaties van Leer, Kamerman en Boog verklaard worden. Ook het raadsel achter het clubkampioenschap van Uitenbroek is hiermee in één klap opgelost! Het verklaart tevens hoe het komt dat ondergetekende ondanks zijn uitzonderlijke kwaliteiten nooit een internationale titel heeft behaald. Het enige argument tegen de juistheid van mijn theorie is eigenlijk John van de Laar, die volgens bovenstaande logica op zijn minst grootmeester had moeten zijn, of zelfs wereldkampioen! Hoe dan zijn bedroevende 1716 te verklaren? Of hoe te verklaren dat hij een ratingpunt minder heeft dan ladykiller Van Malde? Het enige mogelijke antwoord hierop is dat John van de Laar de Tabe Bas van Charlois Europoort is: Niemand Weet Of Hij Echt Bestaat. Er wordt veel over hem gesproken en er zijn mensen die beweren dat ze Hem zelfs hebben zien spelen, maar werkelijke bewijzen zijn er nooit geleverd. Ook zijn er mensen die denken hem afgelopen vrijdag in de clubzaal te hebben waargenomen, hem "ssssssssssssssssssssssssst!" hebben horen roepen, hem de overwinning te hebben zien schenken aan André Coenen of ooit zelfs een reep chocola van hem te hebben gehad na een gewonnen weddenschap, maar intelligente CE'ers (en CE'ers zíjn intelligent) beseffen dat er niets aan te nemen valt zolang het niet bewezen is. Een simpel argument tegen het bestaan van John van de Laar zou zijn dat er nooit een foto op onze website is verschenen waarop hij staat afgebeeld, al wil ik erin meegaan dat er andere zinnige redenen zijn te bedenken om dat niet te doen (zo publiceren we immers ook geen foto's van Leer, vd Wetering of Vredenborg). Een ander argument dat men kan aanvoeren, is het feit dat er een rating is van John van de Laar. Voltaire zou zelfs zeggen: "ik heb een rating, dus ik besta". Tegen dit sterke argumen zou ik willen aanvoeren dat die rating waarschijnlijk door iemand in het leven is geroepen speciaal om Herman van Malde te treiteren.
Vredenborg onderstreepte mijn theorie, die overigens ook toepasbaar is op Stratego, door op magistrale wijze een elementaire fout van zijn tegenstander te bestraffen: die dacht met zwart straffeloos een pionnetje te kunnen pakken terwijl hij nog een belangrijke ontwikkelingsachterstand had. Een 1950-speler onwaardig (hij zal het er zelf mee ens zijn)! Carel kreeg met wit een ziedend loperpaar en in praktische zin een extra stuk (ik heb het dan niet eens over de kwaliteitswinst die hij en passant afdwong; een irrelevante gebeurtenis, al is het altijd meegenomen): zwart had weliswaar ook nog het loperpaar, maar zijn witveldige loper stond werkloos ingesloten op c8, zonder uitzicht op verbetering. Carel maakte het op leerzame wijze af; prachtig om te zien: het was een partij die zo uit Euwes boek "Meester tegen amateur" leek te zijn gelopen.
Sascha had ondertussen een stelling verkregen waarin het praktisch onmogelijk was om te verliezen: goede loper tegen slechte loper met nog 4 torens op het bord. De enige vraag was of de stelling voor hem te wínnen was. Ik denk dat die winst moeilijk was omdat zwart weliswaar 2 zwakten te verdedigen had, maar de ene (een achtergebleven pion op g6) was alleen aan te vallen met de koning en de andere (een pion op b5) alleen met de loper; geen van beide zwakten was met 2 stukken aan te vallen en er zat dus geen zetdwangmechanisme in. Toch was deze partij erg belangrijk voor ons, omdat we in ieder geval een bord hadden waarin zonder risico doorgespeeld kon worden; de enige die daarbij op zijn hoede moest blijven, was Schiedam.
De sterkste spelers van HZP (op Van Baarle na uiteraard) zaten aan bord 3 en 5 en wonnen overtuigend van Canedo en Kamman. Canedo noteerde hierbij zijn derde nul, maar hij heeft eenvoudigweg de sterkste tegenstanders tot nog toe gehad; had Van Loenen gisteren aan een ander bord plaatsgenomen, dan had hij net zo goed een andere CE'er een nederlaag kunnen toebrengen. Het kan gunstig uitpakken, maar verliezen tegen deze speler is allerminst een schande.
Kamman speelde tegen ex-talent Hoogstad die weliswaar slechts 1903 achter zijn naam heeft staan, maar toch niet iemand is met wie valt te spotten. Hij toonde dat aan middels een sterk middenspel, al heeft hij Ab nog een kans gegeven te ontglippen middels winst van de kleine kwaliteit, waarbij hij zij eigen aanvalskansen op Abs blootgelegde koning onderschatte. Toen Ab verzuimde dit kansje te grijpen, was het snel afgelopen, al duurde het onnodig lang voor Hoogstad doordat hij zijn torens (hij had een kwaliteit en enkele pionnen meer) een verdedigende taak gaf in plaats van een aanvallende.
Iemand die een beter begrip had van de taken die men de verschillende stukken in het eindspel moet toebedelen, is Erik van den Berg. Na de opening mishandeld te hebben (een veel te passieve opstelling tegen een groot centrum van wit) moest hij worstelen tegen een door lopers gedomineerd wit centrum, gecombineerd met dreigende promotie van wits c- en d-pion. Wit had voordien de kwaliteit geofferd voor een pion en daarmee in praktische zin een pion voorsprong, omdat wits aktieve loper minstens zo sterk was als zwarts inaktieve toren in een stelling die bovendien wemelde van de diagonalen, met nauwelijks open lijnen. Zwart bezweek bijna onder de druk en moest onderweg 2 pionnen meer inleveren, waarna er niets overbleef dan wit zoveel mogelijk weerstand te bieden voordat die de buit mocht binnenhalen. Verschoor, toch een ervaren speler, begong hierop eerst de merkwaardige fout een pion terug te geven voor klaarblijkelijk gewenste afwikkeling, waarna zwart weer mocht vechten. Simpleweg door steeds te kijken wat de enig mogelijke voortzetting was (zo moeilijk was dat dus niet), bereikte zwart een eindspel waarin weer van alles mogelijk werd. Bij 2-2 stand en Kamman en Van Calmthout in precaire situatie, terwijl het steeds meer de vraag was of Ottenhof zijn stelling wel zou kunnen winnen, was dit dus een zeer welkome ontwikkeling! Vervolgens toonde Erik voor de tweede maal deze avond waarom hij zo goed is: met nog 4 minuten op de klok gaf hij er blijk van de lessen van Capablanca goed te hebben begrepen: hij keek simpelweg wat de ideale velden van zijn stukken waren. Hij had een toren en een paard en de vraag was: met welk stuk ga ik aanvallen en met welk stuk verdedigen? Vervolgens speelde hij zijn paard om naar d5 (4 zetten, 10 seconden) om een zwakke pion op f6 te verdedigen, waarna zijn toren op f8 vrijkwam voor de taak waarvoor het in de wieg is gelegd: aanvallen! Alles was nu weer mogelijk, maar wit speelde het vervolg verbazingwekkend passief, gevolgd door een tactische blunder na 3 of 4 zetten, waardoor de partij al 5 zetten na voltooiing van zwarts paardmanoevre afgelopen was.
Erik verdedigde vervolgens zijn merkwaardige gedrag aan het begin van de avond (op tijd komen) met de mededeling dat we ditmaal van geluk mochten spreken dat hij niet te laat was; hij had aldus immers kostbare minuten gewonnen die hij kon gebruiken om zijn partij te redden. Onnavolgbare Van-den-Berglogica die geen hond begrijpt.
Sascha had inmiddels moeten berusten in remise en alles wat er nodig was om de avond te redden, was een remise van Hans. De hele avond had hij zich met zwart zitten verdedigen tegen hevige druk van de sterk spelende Van der Mast. Laatstgenoemde verzuimde deze druk te verzilveren in een koningsaanval, waarna Hans zelfs een pion won. Hiertegenover stonden echter twee elemantaire nadelen: een nog immer zeer passieve zwarte stelling en nog maar 2 minuten op de klok tegen wits 10! Hans bood op mijn verzoek remise aan, maar wit weigerde. Nadien koos laatstgenoemde echter niet de strategie die nodig is om de partij te winnen: het materiële nadeel laten voor wat het was; zwarts dreigingen neutraliseren en onderwijl zelf dreigingen invlechten die zwart zouden moeten nopen om zij luttele 2 minuten op te souperen. En: vooral voorafgaande aan iedere zet 10 seconden nemen voor een Blumenfeldje (checken of je zet niet een directe blunder is). Daarentegen vluggerde hij echter mee met Hans; een gevaarlijke bezigheid in een stelling met 4 torens, dames, een loper en een vijandig paard op het bord. In het proces speelde hij zijn dame naar een veld dat gecontroleerd was door zwarts paard. Met een dame meer was het voor Hans vervolgens kinderspel wit binnen de beschikbare tijd mat te zetten. Een partij al met al die beslist werd door verschil in ervaring: wit speelde sterk, maar hij had hetzij moeten onderkennen dat remise een goed resultaat is tegen een meer ervaren en op papier sterkere speler, hetzij terecht doorspelen, maar dan wel de juiste technieken gebruiken om de vis op het droge te krijgen. Een bittere pil voor Van der Mast, al weet ik zeker dat hij er wel gaat komen.
Resultaat was niettemin een 4,5-3,5 overwinning voor CE, waar een 2,5-5,5 nederlaag op zijn plaats was geweest. Met zoveel geluk moeten we wel kampioen worden! De volgende hindernis bestaat echter uit 3 hoge middenmoters die nooit bij voorbaat verslagen zullen zijn. Alleen met scherpte en zelfvertrouwen vallen deze tegenstanders te verslaan en we hoeven er niet op te rekenen dat er ooit nog een tweede keer gaat komen dat we onverdiende punten zo makkelijk in de schoot geworpen krijgen. Bovendien volgt nadien, in de laatste ronde, nog het gevaarlijke Overschie 2.
En Zo Geschiedde Het dat de eerste 4 teams van CE na 3 ronden ongeslagen bovenaan staan. Er volgen voor deze teams nog vele hindernissen, maar we hoeven ons voorlopig toch niet te generen. Ook CE 5 heeft nog alle kans op promotie. De gezamenljike score van de CE-teams is dit seizoen 26 uit 18 (69%)!

E. vd Berg (2025)-A. Verschoor (1943) 1-0
F. Borst (1938)-J. v Baarle (2182) 0-1
J. Canedo (1944)-D. v Loenen (2065) 0-1
C. Vredenborg (1895)-A. Juijn (1957) 1-0
A. Kamman (1919)-D. Hoogstad (1903) 0-1
S. Ottenhof (1907)-B. Hoos (1899) 0,5-0,5
H. v Calmthout (1884) -D. vd Mast (1749) 1-0
V. vd Wetering (1871)-T. der Kinderen (1876) 1-0

Filip Borst

Foto: HZP

Nog steeds!

Gisteravond won ons derde met 4,5 -3,5 van Het zwarte paard 1. Een ongelooflijk spannende wedstrijd. Nog steeds staan onze eerste 4 teams op de eerste plek!!!

 

Cor de Wit

woensdag 26 november 2008

Indeling groep 2 voor 27 November

Sophia Thoma - Herman van Malde
Gert Jan Pellikaan - Peter Overduin
John van de Laar - Andre Coenen
Coen van Baren - Kresna Soerjadi
Marcel Dirks - Marcel den Bleker
Ronald Sparreboom - Gerrit Boer

De rest verhinderd

maandag 24 november 2008

Cold as Ice

Deze week een kort verslag, vanwege het feit dat uw verslaggever vrijdagavond zelf in een langdurig gevecht gewikkeld was, en het is toch best moeilijk om een heel verslag uit je duim te zuigen als je niet tenminste één keer op de borden hebt gekeken.

In groep 1 waren er slechts 3 partijen, omdat de mannen van De Wit al vroeg “te koye (ge)kropen” waren voor de rede van Vlissingen, om de dag erop zegevierend de veste Souburg binnen te trekken. Arjen Kouwenhoven en Hans Uitenbroek speelden een theoretisch interessant duel, maar toen de boekjeswijsheid op was, moesten ze op eigen kracht verder, wat zoals men weet lang niet altijd meevalt. Na fouten over en weer – naar eigen zeggen – werd het punt gedeeld.

Peter Kemner pakte de koppositie door een overwinning op Filip Borst. Hij hoefde daar niet al te veel voor te doen, want Filip wikkelde al gauw af naar een volgens hem “leerzaam”, maar mijns inziens gewoon een bedenkelijk eindspel. Hopelijk heeft Filip nu geleerd dat groep 1 niet de juiste plek is om leerzame maar verloren eindspelen te oefenen.

Tenslotte pakte Ton Dulk tegen Carel Vredenborg een dik verdiend halfje, en houdt daarmee aansluiting met de overige achterblijvers.

In groep 2 speelden veel deelnemers de frustaties over de tendentieuze berichtgeving van zich af door in de bondswedstrijd van het vierde tegen Rotterdam 5 met 8-0 uit te halen. Helaas voor hen maakt ondergetekende geen wedstrijdverslagen, dus zullen ze moeten wachten op een juichend verslag van de teamleider met lovende kritieken op het vertoonde spel, om hun gekrenkte ego’s weer eens wat op te krikken.

Zodoende bleven er vier partijen in groep 2 over. Erik van den Berg boekte alweer zijn zesde achtereenvolgende overwinning, en staat nu riant aan kop in deze groep. Dit keer moest Jesus Canedo eraan geloven. Jesus kan een plaatsje bij de top nu al bijna vergeten.

GertJan Pellikaan won van Marcel Dirks, en sluipt langzaam op kousenvoeten naar de top. Weer een puike overwinning van de man zonder rating, die ook af en toe als mystery guest in een bondsteam schijnt op te treden.

Sophia Thoma won ook, dit keer van Gerrit Boer, en heeft na twee opeenvolgende overwinningen een reuzensprong in het klassement gemaakt. Tenslotte won Sascha Ottenhof van André Coenen, zodat hij nu ook weer een reden heeft om te lachen.

Benieuwd wat we volgende keer weer zullen aantreffen…

Carel Vredenborg

zondag 23 november 2008

Voorlopige indeling 28 november

 

Peter Kemner - Jan van Overdam

Dick de Wit - Arjan v/d Leij

Cor de Wit -Ton Dulk

Arjen Kouwenhoven - Lendert van den Ouden

Piet Verheij - Hans Uitenbroek

John Leer -Julian van Overdam

zaterdag 22 november 2008

Eerste wint uit tegen Souburg 5,5 - 2,5

Michel de Wit zette een 4-tal invallers in daar in het besneeuwde verre Souburg. En allen bleven ongeslagen 2,5 ut 4 voor de invallers. Een indicatie voor de toegenomen kracht in de breedte van de vereniging. Deze week won het 6e met 7,5 - 0,5 !! gisteren het 4e met 8  - 0 !!!!!! En zojuist het eerste met 4 invallers moeiteloos met 5,5 - 2,5.

Michel gaf het goede voorbeeld en beukte met veel geweld zijn tegenstander van het bord. Die ene supporter daar in het verre koude Zeeland, Henk van der Velden had iets om van te genieten.

Remise van Dick met zwart tegen Koos Zomer winst van Cor in een subtiel eindspel, gevolgd door remises van Arjen en Lendert. Lendert leverde een prestatie waar Houdini zelf trots op zou zijn geweest. Na het weggeven van een pion in de opening, ging hij langs allerlei afgronden, waarbij zelfs vlak voor hij de remise binnenhaalde zijn tegenstander nog een enorme kans liet liggen.

Ben Boog maakt er door zijn mooie overwinning 4,5 bordpunt van de buit is binnen.

John Leer en Eddy van Beers zijn nog bezig, Eddy heeft met mooi spel een gewonnen dame eindspel op het bord weten te brengen tegen Rene Tiggelman. Helaas weet hij door de druk van de klok en het goede verdedigen van Rene de partij niet te winnen. John maakt remise. Geen idee wie waar beter stond.

Al met al een mooie verdiende overwinning.

 

Cor de Wit

woensdag 19 november 2008

Groep 1 vrijdag 21 november

 

Gijsbert Kamerman is vrij.

Arjen Kouwenhoven - Hans Uitenbroek

Filip Borst - Peter Kemner

Ton Dulk - Carel Vredenborg

Indeling groep 2 voor 21 November

Erik van den Berg - Jesus Canedo
Sascha Ottenhof - Andre Coenen
Sophia Thoma - Gerrit Boer
Gert Jan Pellikaan - Marcel Dirks

Adri Jumelet vrij de rest verhinderd

maandag 17 november 2008

Julian van Overdam wint Haags weekendtoernooi!

Julian van Overdam heeft wederom zijn enorme kracht getoond door met een score van 5 uit 6 (!) de gedeelde eerste prijs te bemachtigen in het Haagste weekendtoernooi. Daar hij een bye in de eerste ronde had, heeft hij eigenlijk 4,5 uit 5 gescoord, waarmee hij een TPR van bijna 2400 behaalde.

Twee andere spelers verzamelden eveneens 5 punten: de Rus Saulin (de enige IM van het deelnemersveld) en de inmiddels zeer sterk geworden Robin van Kampen, die met een rating van ruim 2300 de top-100 van Nederland begint te naderen. Sautin had echter een half weerstandspuntje minder dan Julian en Robin.

Ook op SB-punten eindigden deze twee jeugdspelers precies gelijk, waardoor ze de eerste prijs mochten delen. Om de vraag te beantwoorden wie de beker mee naar huis mocht nemen, werd er een muntje opgegooid. Als jongste deenemer mocht Julian, die speciaal voor dit toernooi zijn Spidermansokken en zijn rode geluksonderbroek had aangetrokken, gokken op kop of munt. Gewapend met zijn gelukspoppetje (een voodoo-achtig pseudoporceleinen kleinood met rode slierten) maakte hij de kapitale fout deze vraag te beantwoorden met "kop".

Even een klein lesje voor Julian: wie deze vraag wordt gesteld, dient TE ALLEN TIJDE te antwoorden met MUNT! De natuurkundige verklaring (Julian zit in Gymnasium 2, dus hij zal dit begrijpen) is als volgt: tijdens een val zal een object het zwaartepunt aan de onderkant hebben (je kunt dit demonstreren door van klei of van vast deeg een sneeuwpopmodelletje te maken en dit 10x van 3 meter hoogte te laten vallen, desnoods met het hoofdje naar beneden, en zie: het landt altijd met het lijfje naar beneden gericht). Welnu: het zwaartepunt van een munt zit niet in het midden. Wie goed naar een munt kijkt, zal zien dat er meer massa is aan de kopzijde (al die staatshoofden hebben met hun grote hoofden veel meer massa dan de getalletjes en logo aan de muntzijde. En ik heb het hier niet eens over de Duitse adelaar en ik heb het ook niet over de hoeveelheid metaal die nodig is om Beatrix' kapsel op de kopzijde te kunnen afbeelden). De munt valt valt dus met de kopzijde naar beneden.

Intelligente lezers (en Charlois/Europoorters zíjn intelligent) zullen opmerken dat zij in de praktijk nooit iets van een dergelijk verschil hebben gemerkt of dat het verschil in massa tussen de kop- en muntzijde nooit dermate groot kan zijn dat het kan leiden tot een meer dan verwaarloosbaar verschil. Op het eerste oog lijken deze lezers gelijk te hebben, maar tegen hun opmerkingen zou ik willen inbrengen dat het in de topsport gaat om details. Wie deze details niet beheerst, zal nooit een topper kunnen worden. Ingevolge bovengenoemde waarneming zal een opgegooide munt van de 100.000 keer niet 50.000 keer met de kop naar boven vallen, maar 49.999 of 49.998 keer. Het is vanwege dit detail dat Julian de beker niet mee naar huis mocht nemen.

Overigens gok ik wegens bovengenoemde redenering zelf in voorkomende gevallen altijd op munt en verlies ik in op zijn minst in 75% van de gevallen, maar dat komt omdat natuurwetten nooit in volledige mate gelden wanneer er een Borst betrokken is. In versterkte mate is dat trouwens waar voor statistische wetten. Borst zal altijd minder vaak winnen en vaker verliezen dan je hem op basis van de kansberekening zou toebedelen (en dan je hem zou op basis van andere factoren zou gunnen). Vandaar dat je hem nooit in casino's zult vinden (hoeveel mooie vrouwen er ook mogen rondlopen).

Ten slotte zou ik, voordat ik verder ga met het toernooiverslag, jullie willen wijzen op de gevolgen die geschetst natuurkundig fenomeen heeft op dobbelsteenspelletjes (de kerst nadert immers en wij willen als schakers alle spelletjes winnen, nietwaar? Wij zullen nooit een gelegenheid laten schieten om onze broers, zussen, echtgenotes, ouders, kinderen en kleinkinderen te prakken met Yahtzee, Barricade of Ganzenbord). Heeft een dobbelsten holle ogen, dan zal er ingevolge geschetste natuurkundig fenomeen vaker 6 worden gegooid dan 1, vaker 5 dan 2 en vaker 4 dan 3. Vooral tijdens Yahtzee kan dit een relevant gegeven zijn! Het fenomeen gaat niet op indien de dobbelsteen geschilderde oogjes heeft (jazeker, de échte topsporter zal opmerken dat dan zelfs het omgekeerde geldt: er wordt vaker 1 gegooid van 6, vaker 2 dan 5 en vaker 3 dan 4, doordat verf [vooral kwik- of cadmiumbevattende verf, dus let vooral op dobbelsteentjes die gemaakt zijn in China] een hogere soortelijke massa heeft dan hout of plastic. Doe je voordeel met deze kennis! Je familieleden zijn zich mogelijk niet bewust van deze verschijnselen!

Moeilijk wordt het in geval van dobbelsteentjes met geschilderde holle oogjes. Je zult dan het het houtdeficit (de totale massa weggeschaafd hout uit de oogjes) moeten afwegen tegen het voordeel (of zo je wilt nadeel) van de grotere soortelijke massa van de verf, maar om dat te doen, zul je kennis moeten hebben van de soortelijke massa van de gebruikte verf, de dikte van de verflaag, de exacte soortelijke massa van de gebruikte houtsoort of van het gebruikte plastic en van het totale volume van het weggeschaafde hout.

De échte topsporter kan zich derhalve voorbereiden middels één luttel telefoontje naar de dobbelsteenfabrikant! Wie hiervoor geen tijd heeft of dit eigenlijk wel een stap te ver vindt gaan, kan ook gewoon een inschatting maken (waarbij ik persoonlijk zou menen dat het verschil in soortelijke massa tussen verf enerzijds en hout anderzijds niet opweegt tegen het volume aan weggeschaafde hout) of gewoon erop gokken dat hij tijdens het spelen meer geluk zal hebben dan Julian afgelopen zondag had.

Geen geluk had dit weekend Arjen Kouwenhoven, die met 2,5 uit 6 (alle CE'ers hadden een bye, dus eigenlijk was dit 2 uit 5) en een TPR van 1871 beneden verwachting scoorde. Arjen is niettemin een geweldig sterke speler en ik mocht dat voelen in ronde 3, toen ik met wit heel goed wegkwam met remise. Zelf eindigde ik op 3 uit 6 (dus 2,5 uit 5); een score waarmee ik tevreden kan zijn gezien het vertoonde matige spel. Ik bedoel hiermee het volgende: indien je ontevreden bent over je spel, maar een TPR scoort die boven je eigen rating ligt, mag je spreken van vooruitgang. In voorgaande jaren zou ik immers met benedengemiddeld spel een TPR gescoord hebben van 1650 a 1800.

In de grotemensenwereld zijn er naast dagen dat je ondermaats speelt echter ook dagen dat je bovenmaats speelt. De belangrijkste factor in mijn vooruitgang is dat ik slechte stellingen beter weet te redden dan voorheen. Dit laat zich illustreren aan de hand van de observatie dat ik na een zeer grillig 2007 (met o.a. in Leiden winst tegen IM Hoffmann (2478), maar vervolgens verlies tegen alle overige tegenstanders, resulterend in een slecht eindresultaat; grillig spel in Bussum en Tilburg en een goed spel in Den Haag) en een slecht begin van 2008 (5x verlies in Delft met TPR 1264 [let wel: dit is lager dan de rating van John van de Laar!], nadien herstel met een redelijk Noteboom in februari met een TPR van 1892) nu uit de laatste 30 partijen een TPR van 2036 heb behaald. Tel je Bussum 2008 niet mee (ik speelde daar niet heel sterk), dan kom je op 2055 uit de laatste 24 partijen.

Toch: Bussum moet wél meegeteld, omdat mindere dagen bij het leven horen, je kunt ze niet negeren. Bovendien valt het toernooi precies binnen het interval van (de afgelopen) 6 maanden. Al met al ben ik dus tevreden over genoemde progressie; nu alleen nog aantonen dat de prestaties van het afgelopen halfjaar geen toeval zijn. Ik ga dat doen door in Wijk aan Zee te vlammen.

Op de club is van deze progressie niet alles te voelen vanwege het feit dat ik in het weekend veel sterker speel dan doordeweek. Dit heeft alles te maken met mijn bovengemiddeld zware baan. Overdag is het eenvoudigweg harken en peigeren, waardoor er 's avonds niet heel veel zinnige mentale arbeid meer te leveren is. Ik merk dat als ik doordeweek wat schaakstudie probeer te doen: aan het einde van de avond is er altijd bitter weinig af van het geplande werk, hoezeer ik ook probeer. Wie begrijpt wat ik hier probeer te beschrijven, begrijpt nu ook hoe het kan dat ik in de interne competitie niet eens kan winnen van watjes als Kamerman en Boog.

Van de twee nog niet genoemde CE'ers speelde Lendert van den Ouden volgens mij sterk, al gaf hij zelf aan dat hij er anders over dacht: er heeft het hele weekend een onbestemd angstgevoel in zijn hoofd gezeurd dat ervoor heeft gezorgd dat hij niet naar vermogen kon spelen. Hij eindigde met 3 uit 6 (2,5 uit 5) en een TPR van 2041. Jan van Overdam jr ten slotte, had een ongelukkig toernooi. Hij speelde behoorlijk sterk, maar gaf tegen Segers een goede stelling uit handen en had voordien de pech gehad dat hij in de tweede ronde tegen een vastbesloten en wilskrachtige oudere broer moest aantreden. Hij redde zijn toernooi door tegen Lenhardt (2078) op magistrale wijze het eindspel te winnen. Je moet het hebben gezien om te begrijpen hoeveel potentie er in dit jeugdtalent zit. Ik blijf erbij: 2008-2009 wordt het seizoen van Jan jr; het enige dat hij nu nog moet doen, is voorkomen dat hij slippertjes maakt zoals nu nog gebeurde tegen Segers. Met 2 uit 6 (1,5 uit 5) en een TPR van 1881 zal hij niet tevreden zijn geweest, maar ik onthoud van dit toernooi alleen maar zijn magistrale eindspel!

Van Julian heb ik geleerd hoe belangrijk het is dat je de juiste onderbroek aantrekt op de speeldag. Ik bedenk mij nu dat ik op zaterdag net als Julian een rode onderbroek aanhad en 2 uit 3 scoorde, terwijl ik op zondag in een grijze onderbroek een schamele 0,5 uit 2 oogstte. In tegenstelling tot de meeste CE'ers (en zo te ruiken de meeste deelnemers aan het Haagse weekendtoernooi, al werden de gevolgen van dit feit gelukkig grotendeels teniet gedaan door een allesoverheersende lucht van frituurvet in de speelzaal) trek ik iedere dag een schone onderbroek aan, maar in dit geval was het voordeel van deze gewoonte dus kleiner dan het nadeel.

Onbekend blijft vooralsnog wat de kleur was van het ondergoed van Robin van Kampen, maar Julian kennende, zal het me niet verbazen dat hij vandaag of morgen even met Robin belt om hiernaar te informeren.

Filip Borst

Voor de eindstanden, foto's en partijen zie: www.haagsweekendtoernooi.nl/

zaterdag 15 november 2008

Haagse Bluf

Vrijdagavond in een stampvolle Passage waren het toch vooral de bondswedstrijden die de aandacht trokken. Zowel het tweede als het zevende traden in het strijdperk, en de toeschouwers vergaapten zich aan al dat moois dat op en achter het bord te aanschouwen was.
Het tweede kwam al snel heel op voorsprong doordat de teamleider de aanbeveling van vorige week wat te letterlijk had genomen, en zijn tegenstander al bij voorbaat had uitgeschakeld. Zodoende kon de (kroon)prins van Charlois Europoort (roepnaam Lodewijk) zich nuttig maken met het verzorgen van de drankjes voor de dorstige spelers, en aan de omzet te zien is dat toch waar hij het beste in is.

Met al die cracks van het tweede achter de borden viel het aantal partijen in groep 1 zoals gezegd een beetje tegen. Piet Verheij was nog niet klaar voor de confrontatie tegen Hans Uitenbroek en zegde af. De gebroeders De Wit speelden zoals voorspeld een korte remise, maar de broertjes Van Overdam lieten die gelegenheid voorbij gaan. In plaats van eveneens een korte remise te spelen mompelden ze iets van “huiswerk” en “weekendtoernooi”, maar het vermoeden bestaat dat ze deze partij nog even achter de hand willen houden voor het geval dat één van de broers later een vol punt goed kan gebruiken. Het is dan ook niet meer dan gerechtigheid dat zij de volgende ochtend in het Haagse Weekendtoernooi direct tegen elkaar werden ingedeeld….

In groep 2 werden vijf partijen gespeeld. Sophia Thoma bewees eindelijk eens dat ze gewoon thuis hoort in deze groep en won gedecideerd van de goedlachse (zelfs na de partij) Coen van Baren. Coen deelt nu de laatste plaats met Adri Jumelet, dus benieuwd hoe lang Coen die glimlach blijft volhouden. Adri verloor alweer, nu van Jesus Canedo. Laatstgenoemde lijkt hiermee uit het dal gekropen te zijn.
Ook Hans van Calmthout had het verslag van vorige week goed gelezen, want tegen Gerrit Boer liet hij eindelijk eens zien waartoe hij in staat is. Een mooie overwinning brengt hem terug bij de mensen, terwijl Gerrit langzaam afglijdt naar de kelder van de groep.

In de wandelgangen was te horen dat er in het vorige artikel iemand onheus bejegend was. Nu hebben koplopers altijd gelijk, maar bij nader inzien bleek het toch om groep 2 te gaan. Toegegeven, er zijn groep 1 spelers die beter stukjes schrijven dan houtjes schuiven, en die het ooit gelukt is om in de interne van John van de Laar te verliezen, maar om dan te zeggen dat iedereen die van John wint makkelijk in groep 1 kan meekomen gaat wel wat ver. Maar goed, een eveneens vette nederlaag in het Zomertoernooi bewijst het tegendeel. Wellicht dat Peter Overduin aan het eind van het seizoen toch promoveert, en dan één van de vijf degradanten keihard kan uitlachen.
In ieder geval zal Peter dan toch uit een ander vaatje moeten gaan tappen, want na de nederlaag tegen Marcel den Bleker heeft laatstgenoemde zich nadrukkelijk bij de promotiekandidaten gevoegd.

John van de Laar won van Marcel Dirks in de voor hem kenmerkende stijl. John’s schaakstijl is te vergelijken met Engels voetbal: lange halen, snel thuis. Met een paar stukken wordt ten strijde getrokken, en als deze door ruil of verlies verdwenen zijn, blijken er achterin, verscholen achter een pionnenrij, nog een paar reserves te staan. Het begrip totaalschaak; eerst alle stukken netjes ontwikkelen, en door samenspel van alle stukken de gehele ruimte van het bord benutten, is niet aan John besteed. Maar hij won wel, en mag als best-of-the-rest met een schuin oog omhoog blijven kijken.

Komende vrijdag zal er wegens KNSB verplichtingen van het eerste en een bondswedstrijd van het vierde niet zo heel veel gespeeld worden. Een prima gelegenheid voor de overige achterblijvers om eens wat partijen in te halen……

Carel Vredenborg

Charlois Europoort 2 eert oude held

Gisterenavond stond de derde wedstrijd van het tweede team op het programma: een thuiswedstrijd tegen de zwakke broeder van de poule, RSR Ivoren Toren 3. Nu is het gelukkig zo dat een derde team van welke club dan ook nooit van ons tweede zou mogen winnen, gelukkig zijn we voor een dergelijke vernedering gisterenavond bespaard gebleven. Het werd een afgetekende 6-2 overwinning.

De avond begon met een reglementair punt voor ondergetekende, die zodoende gelijk achter de bar kon plaatsnemen om de baromzet tot recordhoogte te stuwen en tegelijkertijd het tweede team van de nodige coaching te voorzien. Hoezo, mannen kunnen geen twee dingen tegelijk?

Terug naar de borden. Lendert consolideerde zijn goede seizoensstart door snel met zwart remise te maken tegen de gevaarlijke Keetbaas. Niet veel later volgde een prima punt voor Arjen Kouwenhoven op 1 tegen Dabrowski, die volledig overklast werd door Arjen. Daarna volgden remises bij Ton Dulk, een partij waar weinig muziek in zat. Voor de grootste verrassing van de avond zorgde Carel Vredenborg, die als invaller een keurige remise scoorde! Gelet op de tegenstander kon de teamleider deze wedstrijd een gokje nemen door een afgeschreven talent op te stellen. Ik vind overigens dat iedere vereniging zorvuldig met zijn iconen dient om te gaan. Deze mensen hebben in een illuster verleden veel voor de vereniging betekend, en het is goed om deze mensen van tijd-tot-tijd eens in het zonnetje te zetten. Vooral de oudere leden kunnen zich ongetwijfeld de mooie partijen nog herinneren van Carel, waarbij hij schitterende offers afwisselde met subtiel posititioneel spel. Carel bewees gisteren nog maar eens dat niets onmogelijk is, als Lienden van Vitesse kan winnen kan Carel een remise spelen in de Promotieklasse! Hij kwam zelfs geen moment in gevaar, iets waar vriend en vijand geen rekening mee had gehouden.

Na deze opsteker rondde Ben Boog op 2 zijn partij prima af. In de opening won hij een kwaliteit, en dat levert Ben uiteindelijk altijd een punt op. Peter Kemner speelde op bord 8 een beetje beneden zijn stand, maar kon dit niet waarmaken in zijn partij. Gezegd moet worden dat zijn tegenstander niet bepaald meewerkte, waardoor remise uiteindelijk een terechte uitslag was, hoewel na afloop bleek dat Peter de betere kansen had in het eindspel. Blijft over de partij van John Leer tegen Edwin Tol. Beide heren zijn niet vies van een flinke tijdsinvestering, maar snelschaakvirtuoos Leer schrikt daar niet van terug. Zonder een grootse partij te spelen trok John het punt naar zich toe. Einduitslag 6-2, geen memorabele avond maar wel een goede uitslag in deze poule. Het serieuze werk gaat nu echt beginnnen. Zou het dan toch... Nee.. het is nog te vroeg om het daar over te hebben.

Gijsbert

vrijdag 14 november 2008

Kerstschaak komt eraan !

Hoewel de Sint nog niet eens in het land is, beginnen bij de leden van Charlois Europoort toch alweer de kerstbellen een beetje te rinkelen. Op vrijdag 19 december organiseren we namelijk weer ons Kerstschaaktoernooi.

Ook oud leden zijn natuurlijk welkom. Weet iemand nog een oud lid dat schaakt of denkt nog te kunnen schaken, geef de naam van dat lid door aan Herman van Malde.

Intussen zijn al weer enkele originele namen genoteerd. We gaan dit keer spelen met 5 tallen:
De OPyjama’s en AanZet '22.

Door middel van een veiling zullen enkele bijzondere materialen en prijzen verdeeld gaan worden. Later meer hierover.

Let op: inloop en loten kopen vanaf 19.00 uur tot 19.45. Aanvang toernooi 20.00 uur.

Aanmelding via kerstschaak@gmail.com of bij Herman van Malde.

woensdag 12 november 2008

Weekendtoernooi Den Haag

Voor het weekendtoernooi in Den Haag hebben zich 5 CE'ers opgegeven: Arjen Kouwenhoven, Lendert vd Ouden en Julian en Jan van Overdam jr zullen de de naam van de club verdedigen; Filip Borst zal de club in discrediet brengen.
Mocht iemand zich geroepen voelen deze balans een beetje te herstellen (ik ken genoeg mensen die in staat moeten worden geacht de club in discrediet te brengen): opgeven kan nog.

WEDSTRIJDLEIDER EXTERN

Wij zijn nog steeds opzoek naar een wedstrijdleider extern. DE indelingen zijn rond de teams hebben teamleiders, alles loopt. Dit seizoen is het niet veel werk meer. Meedenken met het bestuur en af en toe een vergadering. Het is toch te gek voor woorden dat een zo grote en actieve vereniging het met een incompleet bestuur moet stellen! Meer weten of u aanmelden, spreek een bestuurslid aan op de clubavond, of mail er een, of bel er een op.

Geen ervaring: U wordt ondersteund.

Cor de Wit

14 november groep 1

Piet Verheij zegt af: vrij is  Hans Uitenbroek

Dick de Wit - Cor de Wit

Jan van Overdam - Julian van Overdam

afmeldingen groep 2

De volgende mensen hebben zich afgemeld: Kresna Soerjadi, Erik van den Berg en Herman van Malde.
Daardoor is Adri Jumelet vrij.

The Fool on the Hill

De gebroeders De Wit hebben als groepsleider tegenwoordig stevig de wind eronder. Amper zijn de uitslagen van de interne verwerkt op de site, volgt er een nieuwe indeling. De verslagleggers kunnen het moordende tempo niet meer bijhouden, vooral als er zoals afgelopen vrijdag heel veel partijen zijn gespeeld.

We beginnen met groep 2 waar we aan de hand van de stand de zaken eens doorlopen. Stevig aan kop staat Erik van den Berg met de volle winst uit 5 partijen. Deze keer schoof hij heel onopvallend Sophia Thoma van het bord. Onopvallend, want schrijver dezes wist niet eens dat hij aanwezig was: het zal de nieuwe “look” van Erik zijn geweest. Erik hoort qua rating gewoon een groep hoger thuis, en lijkt vast van plan dat ook te gaan halen. Ook Sophia heeft tegenwoordig een rating waar menig groep 1 speler alleen maar met weemoed op kan terugkijken, maar zij behaalt haar successen vooralsnog buiten de vereniging.

Erik wordt op de voet gevolgd door Kresna Soerjadi, die zijn eerste halfje moest afstaan aan John van de Laar. Voor John voorwaar een goede prestatie, want Kresna lijkt na een matig seizoen weer terug te komen op zijn oude niveau van weleer, of zou hij de hete adem van de spelers van het tweede voelen, die op zijn plek in het eerste azen? John doet in deze groep goed mee, maar door zijn verlies tegen Peter Overduin is hij per definitie ongeschikt voor een plaatsje op het hoogste plan.

Op de derde plaats staat terug van weggeweest Marcel den Bleker. Ongeslagen, en met een mooie overwinning op Jesus Canedo bewijst hij dat hij ook in groep 1 zijn mannetje zou kunnen staan. Voor Jesus echter lijkt het een moeilijk seizoen te worden; hij wacht nog op zijn eerste overwinning.

Op plek vier staat Herman van Malde, maar dat moet haast wel een vergissing zijn. Met een remise tegen André Coenen is hij net als zijn tegenstander een exponent van de middenmoot van groep 2: moeilijk om van te winnen, maar net niet goed genoeg voor het allerhoogste.

Via de al genoemde Peter Overduin komen we terecht bij Gert Jan Pellikaan, de witte raaf in het gezelschap. Met een nog onbekende rating, maar dat hij kan schaken is al wel duidelijk. Gerrit Boer werd al snel in de opening door hem verrast; een recht-toe-recht-aan overwinning voor onze nieuwe man.

Een andere degradant van vorig seizoen, Ronald Sparreboom, heeft nog niet zoveel partijen achter zijn naam, maar zou toch ook mee moeten doen om de promotieplaatsen. Alleen moet hij dan wel wat meer laten zien dan tegen Coen van Baren, want laatstgenoemde hielp zijn veelbelovende stelling zelf om zeep. Maar Coen komt er wel, en het zou me niks verbazen als hij niet eens een keertje de B groep van het PK RSB gaat winnen.

Verder naar beneden kijkend vinden we nog Marcel Dirks terug, en ook Sascha Ottenhof en Hans van Calmthout, van wie we allebei toch wel wat meer hadden verwacht. Helemaal onderaan, samen met Coen, staat Adri Jumelet, die toegegeven geen gemakkelijk programma heeft gehad, maar die toch wat beter zijn best zal moeten doen om nog boven de streep te eindigen.

Komende vrijdag is het weer volle bak in groep 2, met een aantal zeer interessante partijen. Voor- en nabeschouwingen alsmede vileine opmerkingen over de tegenstander kunnen in de wandelgangen terloops aan mij worden meegedeeld…..

--------------

Wordt er in groep 2 wel hard om de punten gestreden, in groep 1 vallen de remises nog sneller dan de meeste Italiaanse kabinetten. Bijvoorbeeld de partij tussen Dick de Wit en Ben Boog, waarvan niemand weet wanneer, waar en of die wel gespeeld is. Ik ben zeer benieuwd of de webmaster die partij nog in het Hall of Fame archief kan krijgen. Cor de Wit maakte er iets meer een partij van, maar toen Arjen van der Leij wijselijk de veiligste voortzetting koos, verdween alle scherpte uit de stelling. Ook Jan van Overdam en Lendert van den Ouden deden elkaar niet echt veel pijn. Tenslotte speelde gentleman Piet Verheij ook remise, tegen de in zware tijdnood gekomen Arjen Kouwenhoven, maar gezien zijn positie op de ranglijst had Piet wel een beschaafde poging mogen wagen om het tijdvoordeel uit te buiten. De belangen zijn groot, het aantal remises ook, en dus moet elke overwinning gekoesterd worden.

Viel er dan helemaal niets te genieten? Nou, voor de objectieve toeschouwer wel. Carel Vredenborg zat na de hoogte stage in de Andes vol energie en adrenaline achter het bord, maar schijnt toch teveel aan de coca thee te hebben gezeten, want het meesnoepen van een a-pionnetje getuigde van een ongefundeerd Verheij-iaans optimisme, en hoewel Julians eindspeltechniek verre van onberispelijk was (puntje voor de trainer: afmaken van gewonnen stellingen) wist hij de vis toch op het droge te krijgen.
De broertjes Van Overdam staan nu gebroederlijk op een plaats die uitzicht biedt op een goede klassering, vooral voor Jan die al tegen Hans Uitenbroek en John Leer heeft gespeeld.

Onderin speelden Filip Borst en Ton Dulk een boeiende partij met als inzet aansluiting bij de middenmoot. Filip trok fel van leer en drukte Ton vrijwel van het bord. Ton moet gaan oppassen dat hij niet het aangeschoten wild wordt waartegen iedereen tot het uiterste zal gaan. Filip houdt zich voorlopig verscholen in de luwte van de grote kudde, maar zal onherroepelijk last gaan krijgen van zijn verliesbeurt tegen Piet.

Held van de avond was natuurlijk Peter Kemner, die koploper Gijsbert Kamerman met ragfijne middelen tot de orde riep. Helaas had het weinig effect op de stand, want ook na 3 weken afwezigheid moet ik constateren dat Gijsbert nog steeds bovenaan staat, hetgeen toch niet goed kan zijn voor de uitstraling van de club naar buiten toe. Maar ja als de overige spelers geen kampioen willen worden, komt vanzelf de kampioen van de armoe bovendrijven…
Het programma van groep 1 voor vrijdag belooft weinig. Bij de confrontaties tussen de broers De Wit en de broers Van Overdam kunt u rustig een 3 invullen, en Hans Uitenbroek heeft natuurlijk geen schijn van kans tegen kampioenendoder Piet Verheij.
Veel interessanter wordt het om te zien of teamleider Kamerman eindelijk eens zijn verantwoordelijkheid neemt en zichzelf op kop zet van het team dat vaak de grootse verwachtingen niet weet te koppelen aan grootse prestaties…..

Verslag: Carel Vredenborg

dinsdag 11 november 2008

Het vijfde verliest nipt

Tja, het kan eens een keer gebeuren dat je verliest, zij het dan met 4,5 - 3,5. Het is de derde keer dat Messemaker 1847 4 met deze cijfers wint! Als we in optimale vorm geweest waren, hadden we meer kunnen bereiken, maar dat is geneuzel achteraf.
Lopen we de wedstrijd eens langs. Rinus van de Wetering (7) won soepel en snel. Daar stond een verlies van Piet van Dijk (5) tegenover, die al snel in de opening een pion verloor en een druk te weerstaan kreeg die uiteindelijk niet meer te houden was. Henk van der Velden (8) bereikte zijn derde remise, in -volgens deskundigen- een iets mindere stand. Kees Vellekoop won zijn partij tegen Tommy Johansson (1). Jammer, maar we waren toch blij dat Tommy wilde invallen. Aan bord 1 krijgt hij ook nog eens de zwaarste tegenstand. Adri Jumelet (3) moest voor het eerst dit seizoen een verliespartij toestaan. Succes duurt in het algemeen niet eeuwig. Verder nog twee remises, van Michiel Gerritse (6) en tweede invaller Eduard Smits (4). Giel verdedigde zich tegen een koningsgambiet, en kwam zelfs een stuk voor. Uiteindelijk moest hij het weer terug geven, en moest berusten in remise. Eduard Smits is een krachtige invaller, en tegen de sterke Henk Krol haalde hij een prima remise. Misschien had er meer in gezeten. And last, but not least speelde Gerrit Boer (3) een aardige partij tegen Theo Huijzer, de speler met de hoogste rating van de avond. Het ging al nergens meer om, we stonden met 4,5 - 2,5 achter. Mijn tegenstander moest in ingewikkelde posities lang nadenken over goede plannen die er niet altijd waren. Omdat ik per definitie een oppervlakkige schaker ben, kostte het mij minder tijd. Uiteindelijk ging Theo door zijn vlag.
Jammer dat we verloren, maar we blijven vechten voor een ereplaats. En nu is het tijd om te gaan slapen.

Speel de partij Boer-Huizer na!

zondag 9 november 2008

Remise-Misere


Op de foto Dick met wit in actie tegen Leo Verhoeven van Erasmus. KNSB ronde 2, zaterdag 1 november 2008. De stand is 4-3 voor ons, een halfje is nog nodig. Dick moet met nog seconden op de klok de 40 zetten zien te halen. Onder de belangstellenden niet de minsten: Jaap Staal, John van Baarle. De druk op beide spelers was enorm. Wat ging er in Dick's hoofd om? Heel veel. Nu pas heeft hij het kunnen verwoorden... Lees het hier en speel na!

Indeling groep 1 vrijdag 14 november

Dick de Wit - Cor de Wit
Piet Verheij - Hans Uitenbroek
Jan van Overdam - Julian van Overdam

zaterdag 8 november 2008

Indeling 14 November groep 2

Erik van den Berg - Herman van Malde
Peter Overduin - Marcel den Bleker
Kresna Soerjadi - Adri Jumelet
Sophia Thoma - Coen van Baren
Hans van Calmthout - Gerrit Boer
Marcel Dirks - John van de Laar
Andre Coenen - Jesus Canedo

Ronald Sparreboom, Sascha Ottenof en Gert Jan Pelikaan verhinderd.

Groep 3, na zeven ronden

De groepen 1 en 2 van de interne competitie zijn groter geworden, en als het ledental van Charlois Europoort niet spectaculair toeneemt is het onvermijdelijk dat groep 3 kleiner wordt. Op papier zijn er 32 deelnemers, maar papier is geduldig. Een kleine vijftien spelers zijn in de lijst van groep 3 opgenomen, maar spelen nauwelijks of niet. Dan blijft dus ongeveer de helft van de 32 spelers op de deelnemerslijst over. En als dan een achttal extern actief is, waarvan de meesten in groep 3 spelen, dan zijn er weinig partijen voor de interne over. Zo ook gisteren, toen in groep 3 4 partijen gespeeld werden.
Marjolein Osinga hield koploper Jan Poolman in bedwang, en tekende een remise aan. Is Marjolein sterker geworden doordat ze extern meespeelt? Of is het de invloed van dochter Angelique? Of zijn het de trainingen van Filip Borst? Het zou uniek zijn dat een vrouw de Keizergroep wint, en Marjolein is daar zeker een kandidaat voor.
Ook Eduard Smits en Rinus van de Wetering hielden elkaar in overwicht. Eduard is duidelijk ook een candidaat voor de eerste plaats, evenals Rinus, zij het voor hem in iets mindere mate.
Michiel Gerritse kan wel eens even terugzakken in de ranglijst maar komt onherroepelijk weer naar boven. Een goede overwinning op Jan van Ravestein doet hem weer tot de kanshebbers voor promotie behoren.
Tot slot hadden we een sensationele partij tussen Carina Mkrttsjan en Henk van der Velden. Carina kwam, geintroduceerd door Coen van Baren, eens kennis maken met onze club. En zoals u weet laten we nieuwkomers hun eerste partij altijd winnen omdat we denken dat dat stimulerend werkt. Maar Henk was die ongeschreven regel even vergeten en won een stuk en pionnen, dreigde met enkele pionnen te gaan promoveren, kortom, hij stond zo gewonnen als het maar kan. Toen moet hij zich die ongeschreven regel bewust zijn geworden, en hij heeft alles op alles gezet om nog te verliezen. En om de spanning weg te nemen, dat is hem gelukt. Bravo, Henk! En Carina, na deze immense inspanning van Henk verwachten we je volgende week weer terug.
Nog even een korte blik op de ranglijst.
Trotse koploper is Jan Poolman, met een behoorlijke voorsprong op Eduard Smits, die de reeks achtervolgers aanvoert. Want de spelers op de plaatsen 3 tot en met 8 zijn stuk voor stuk nog gegadigden voor het kampioenschap, of promotie. Het zijn in rangvolgorde Marjolein en Angelique Osinga, Michiel Gerritse, John-Paul van Waterschoot (!), Robin Lecomte en Rinus van de Wetering.
En zeker niet uitgesloten is dat de spelers vanaf plaats 9 nog zullen stijgen. Het Keizersysteem, gepaard gaand met een trouwe opkomst, maakt alles mogelijk.

Viertallencompetitie als Olympische Spelen

In het verleden gold voor de Olympische Spelen dat meedoen belangrijker is dan winnen. Geheel in deze oude traditie speelde ons viertal in de RSB-viertallencompetitie vrijdagavond tegen het viertal van Hendrik Ido Ambacht, en verloor met 4 - 0.
Martin in 't Hout aan bord 1 kon het niet bolwerken tegen Fred Singewald, Angelique Osinga (invaller voor Nico van Hoogdalem) aan bord 2 maakte een foutje en verloor eveneens. John-Paul van Waterschoot en Ger in 't Hout aan de borden 3 en 4 lieten ook een nul noteren.
Natuurlijk is het sneu te verliezen, maar de ervaring die je ermee opdoet betaalt zich vroeg of laat uit. Gewoon doorgaan!

woensdag 5 november 2008

Team 3 houdt CE-traditie in stand

Het derde team heeft zich gisteren aangesloten bij de clubtraditie (althans: ik denk dat we inmiddels wel mogen spreken van een traditie die immers teruggaat tot deze nazomer) door net als CE 1, CE 2, CE 4 en CE 5 haar tweede competitiewedstrijd te winnen. Hiermee is de unieke situatie ontstaan dat na 2 ronden de 5 eerste teams van de club ongeslagen (mede-)koploper zijn, maar we zullen pas echt mogen spreken van voorlopige tevredenheid als dit na ronde 3 nog steeds het geval is.
In ieder geval wordt keer op keer duidelijk dat geen enkel team bij voorbaat gewonnen heeft. We leerden dat al van team 2, dat met een geringe winst tegen het op papier beduidend zwakkere Zwijndrecht heel goed wegkwam. Ook zagen we het bij CE 1, dat behoorlijk wat moeite had met het geroutineerde Erasmus 1. De les is dat een team dan zwakker mag zijn op papier, het wil niet direct zeggen dat het dan ook zwakker is achter het bord!
Ab Kamman speelde aan bord 1 een Dame-Indiër aan bord 1. Tot zet 13 werd de partij Kasparov-Karpov (1986) gevolgd. Karpov won die partij en de Abs tegenstander zal dat in zijn argeloosheid hebben geweten, niet vermoedende dat Ab thuis het verbluffende 14.Dc2! had gevonden, waarmee wit een veelbelovende stelling bereikte. Overdonderd blunderde zwart niet lang daarna, waarmee het eerste punt kun worden aangetekend. Het kan bijna niet anders dan dat de schaakwereld in de toekomst meer gaat horen van Abs nieuwtje; het is wonderbaarlijk dat deze verbetering al die jaren onopgemerkt is gebleven en de hele theorie van het Dame-Indisch kan wat mij betreft op de schop.
Erik vd Berg was gewoontegetrouw wat laat en hij had blijkbaar zin in een makkelijke remise, want hij koos aan bord 4 met zwart voor een Caro-Kann, waar moet hebben geweten dat zijn tegenstander de variant met 5.Pxf6 gxf6 zou spelen. Vervolgens kwam de partij Bronstein-Flohr (1944) op het bord, waarvan iedereen weet dat het na 53…Kb7 remise is. Een eenvoudig half puntje zonder noemenswaardige inspanning voor Erik. Jammer dat er op deze manier niet zeer wordt bijgedragen aan de schaaktheorie, maar we weten dat Erik de laatste tijd veel van zijn beschikbare tijd besteedt aan het ontwikkelen van Strategotheorie.
Piet Verheij bracht aan bord 3 het van hem zo bekende 1.Pf3, gevolgd door 2.c4 en 3.b3 op het bord. Verbazingwekkend verraste dit zijn tegenstander schijnbaar, want tot en met zet 16 werd de partij Miles-Timman (1984) gevolgd. En klassieker die iedereen moet kennen; wit staat weliswaar bevredigend hier, maar Timman blunderde met 16…Pe5? Piet had deze avond het geluk dat zijn tegenstander deze partij niet kende (een uitzonderlijk geluk op dit niveau) en hij kon het net als Miles destijds afmaken met 17.Lxe5, gevolgd door 18.Dd5+!
Viktor vd Wetering kwam aan bord 7 met wit in een variant van het door hem zo geliefde Slavisch terecht. Lang werd de partij Kortschnoj-Hort (2006) gevolgd, maar hij liet zich op zet 76 verrassen door het nieuwtje 76…Kh5!?, waarna hij eigenlijk meteen kon opgeven.
Sascha Ottenhof (wit) en zijn tegenstander volgden aan bord 5 na een Engelse opening de partij Kramnik-Ivanchuk van maart dit jaar, tot Sascha op zet 47 zijn tegenstander verraste met het nieuwtje 47.Td2! in plaats van het door Kramnik gespeelde Taa8?! Zijn tegenstander was zichtbaar verrast door deze grondig voorbereide huisvariant van Sascha en kon ongeveer 10 zetten later opgeven.
Jesus Canedo was met zwart lang op bekend terrein in de Scheveningervariant van het Siciliaans (ik wist trouwens niet dat Scheveningen op Sicilië lag), maar hij liet zich volkomen verrassen doordat zijn tegenstander 39…Th5! speelde in plaats van het verliezende 39.Pe2 van Tal. Een mooi nieuwtje, waarvan we in de toekomst waarschijnlijk veel meer gaan horen. Jesus hield het niet droog; de stand kwam hiermee op 3,5-2,5 voor ons.
Zelf (Borst) had ik met zwart aan bord 8 de bedoeling om na een Franse opening de partij Polgar-Short (1999) te volgen. Mijn nieuwtje op zet 41 (dat ik hier uiteraard niet ga prijsgeven) pakte echter niet uit zoals ik had gehoopt, zodat enkele zetten later de partij remise moest worden gegeven.
Enkele seconden daarvoor had Hans van Calmthout aan bord 7 met zwart zijn specialiteit op het bord gebracht: de Schliemann-Janisch. Zijn tegenstander dacht de partij Fischer-Matulovic (1970) te zullen volgen, maar Hans had al op zet 16 (!) een nieuwtje, waarop zijn tegenstander het antwoord schuldig moest blijven. In het navolgende eindspel liet Hans hem geen kans, al duurde het nog tot half twaalf voordat deze uiteindelijk de vlag moest strijken.

Daarmee kwam de eindstand van Dordrecht 3-Charlois/Europoort 3 op 3-5.

Filip Borst

Topborden falen!

Ons eerste heeft met de kleinst mogelijke cijfers gewonnen van het vlaggenteam van Erasmus.
En ondanks dat de eerste vier borden het lieten afweten was de winst nooit echt in gevaar.
Oké je hebt altijd doomdenkers die zullen zeggen dat Marc Moors op een gegeven moment verloren stond en dan was het 4 - 4!(hij heeft ook erg prettig gestaan!,zo prettig dat hij remise afsloeg!)
Alleen op het moment dat Marc ook daadwerkelijk verloren stond stond Michel gewonnen en had Dick goede winstkansen! Beide de witjes konden het goede voorbeeld van hun veel oudere broer Cor niet volgen die met zwart rechtlijnig won. Michel leek aanvankelijk rechtlijnig te gaan winnen, maar toen hij afwikkelde naar een eindspel met een pion meer kwam de kink in de kabel en moest hij even later berusten in remise.Dick vocht een flink tijdnood duel uit zoals we ze gewend zijn van John Leer.
Ergens heeft hij de winst gemist, maar stond hij na de tijdnood fase ergens gewonnen?
Dick misschien iets voor de website of voor de jeugdtraining?
Van de partij van Andy heb ik niet zoveel meegekregen, hij kwam volgens mij goed uit de opening met zwart. Daarna zijn er volgens mij een aantal meerslagen geweest want toen ik weer kwam kijken stond er een paard tegen loper eindspel op het bord waar Andy minieme winstkansen had! Als er een winst in zat dan vond Andy het niet tijdens de partij dus ook hier remise!
Eddy speelde met wit een variant waar hij een toren offerde voor aanvalsspel, hij kon daarna eeuwig schaak houden maar zag winstkansen die zoals later bleek ongegrond waren.Dus helaas een nul.Het schijnt dat het torenoffer bekent is en dat je dus eeuwig schaak moet maken.
Dit betekend dat wij op de eerste vier borden maar 1.5 - 4 hebben gescoord terwijl we denk ik per partij ongeveer 200 elo punten meer hadden!
Dan Hans Uitenbroek met wit komt iets beter te staan en weet langzaam maar zeker zijn tegenstander te overklasse.
Dan onze Nestor Valery Maas speelde Tegen een andere nestor Jaap Staal. Beide kemphanen keken mekaar vrij snel aan en besloten tot remise.
Een kleine overwinning, maar zo wil ik ze allemaal wel winnen.

dinsdag 4 november 2008

Barendrecht over de knie

In de eerste ronde van de RSB-beker mochten wij net als vorig seizoen opnieuw tegen Barendrecht spelen, alleen speelden we deze keer uit. Ben Boog, Lendert v/d Ouden, John Leer en ondergetekende moesten de klus klaren. Ben en Lendert kwamen met lichte vetraging binnen, waardoor ik rond 20:05 ongerust Ben belde op zijn mobiel. "Ik kan het echt niet vinden!!". Balen... Tot ik opkeek en zag dat Ben al in de zaal liep.. Leuk Ben, je teamleider op de hak nemen! Dat deed hij later op de avond nogmaals toen hij bij een stand van 2-1 voor ons remise afsloeg in een iets beter eindspel voor Ben.. Gelukkig voor Ben en zijn toekomst in het bekerteam voerde hij de partij feilloos naar winst. Even daarvoor had John Leer vrij eenvoudig gewonnen. In de opening snackte hij een pionnetje, en op het moment dat het lastig leek om er doorheen te komen trok John de partij snel naar zich toe. Op 3 had Lendert niet zijn avond: in de opening miste hij een kans om een pion te winnen, vervolgens gaf hij er zelf eentje weg. Gelukkig kwam de remise niet in gevaar. Zelf speelde ik op het oog best aardig met ruimtevoordeel en een drukstelling. Het was slechts gezichtsbedrog want zwart verdedigde zich prima. Om te voorkomen dat mijn tegenstander zelf het initiatief over zou nemen, zoals tegen Zwijndrecht, koos ik voor een remisevariant. Al met al een redelijk soepele overwinning op een toch wel stugge tegenstander, ik doel dan uiteraard op de schaakkracht van dit team!

Op naar de volgende ronde!

Gijsbert

maandag 3 november 2008

Indeling 7 November groep 2

Sophia Thoma - Erik van den Berg
Adri Jumelet - Peter Overduin
Gerrit Boer - Gert Jan Pelikaan
Andre Coenen - Herman van Malde
Marcel den Bleker - Jesus Canedo
John van de Laar - Kresna Soerjadi
Coen van Baren - Ronald Sparreboom

Marcel Dirks vrij de rest verhinderd

zondag 2 november 2008

Voorlopige indeling 7 november groep 1

Cor de Wit – Arjan v/d Leij

Jan van Overdam - Lendert v/d Ouden

Filip Borst – Ton Dulk

John Leer – Julian van Overdam

Dick de Wit – Ben Boog

Peter Kemner – Gijsbert Kamerman

Piet Verheij - Arjen Kouwenhoven

zaterdag 1 november 2008

1e team wint spannende wedstrijd van Erasmus 1

Met 4,5 - 3,5 wist ons team deze wedstrijd te winnen. Verslag volgt.

Cor