Deze week een kort verslag, vanwege het feit dat uw verslaggever vrijdagavond zelf in een langdurig gevecht gewikkeld was, en het is toch best moeilijk om een heel verslag uit je duim te zuigen als je niet tenminste één keer op de borden hebt gekeken.
In groep 1 waren er slechts 3 partijen, omdat de mannen van De Wit al vroeg “te koye (ge)kropen” waren voor de rede van Vlissingen, om de dag erop zegevierend de veste Souburg binnen te trekken. Arjen Kouwenhoven en Hans Uitenbroek speelden een theoretisch interessant duel, maar toen de boekjeswijsheid op was, moesten ze op eigen kracht verder, wat zoals men weet lang niet altijd meevalt. Na fouten over en weer – naar eigen zeggen – werd het punt gedeeld.
Peter Kemner pakte de koppositie door een overwinning op Filip Borst. Hij hoefde daar niet al te veel voor te doen, want Filip wikkelde al gauw af naar een volgens hem “leerzaam”, maar mijns inziens gewoon een bedenkelijk eindspel. Hopelijk heeft Filip nu geleerd dat groep 1 niet de juiste plek is om leerzame maar verloren eindspelen te oefenen.
Tenslotte pakte Ton Dulk tegen Carel Vredenborg een dik verdiend halfje, en houdt daarmee aansluiting met de overige achterblijvers.
In groep 2 speelden veel deelnemers de frustaties over de tendentieuze berichtgeving van zich af door in de bondswedstrijd van het vierde tegen Rotterdam 5 met 8-0 uit te halen. Helaas voor hen maakt ondergetekende geen wedstrijdverslagen, dus zullen ze moeten wachten op een juichend verslag van de teamleider met lovende kritieken op het vertoonde spel, om hun gekrenkte ego’s weer eens wat op te krikken.
Zodoende bleven er vier partijen in groep 2 over. Erik van den Berg boekte alweer zijn zesde achtereenvolgende overwinning, en staat nu riant aan kop in deze groep. Dit keer moest Jesus Canedo eraan geloven. Jesus kan een plaatsje bij de top nu al bijna vergeten.
GertJan Pellikaan won van Marcel Dirks, en sluipt langzaam op kousenvoeten naar de top. Weer een puike overwinning van de man zonder rating, die ook af en toe als mystery guest in een bondsteam schijnt op te treden.
Sophia Thoma won ook, dit keer van Gerrit Boer, en heeft na twee opeenvolgende overwinningen een reuzensprong in het klassement gemaakt. Tenslotte won Sascha Ottenhof van André Coenen, zodat hij nu ook weer een reden heeft om te lachen.
Benieuwd wat we volgende keer weer zullen aantreffen…
Carel Vredenborg
maandag 24 november 2008
Cold as Ice
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten