zondag 16 augustus 2009

THE FUTURE’S SO BRIGHT,

I’ve got to wear shades.

Op een bloedhete zaterdagmiddag werd alweer de derde ronde van de PK verspeeld. Het was inderdaad maar goed dat ik mijn zonnebril had opgezet, want van de aanblik van de spierwitte benen van mannen op middelbare leeftijd wordt niemand vrolijk. Het gebruik van de zonnebril had nog een bijkomende bedoeling. Na de toch wel vernietigende nederlaag tegen Rick Ensering moest ik het nu opnemen tegen Sophia Thoma. Spelen tegen clubgenoten buiten je eigen vereniging om is nooit echt leuk, daarnaast kon ik me uiteraard niet veroorloven een steek te laten vallen en moest in ieder geval schaaktechnisch de dames te baas blijven. Om de concentratie te bewaren en ieder oogcontact te vermijden laafde ik mijn diepste, duistere innerlijke gedachten met de steelse blikken van achter een donkere bril. Ronald Damhuis mag dan wel beweren dat ik aanzienlijk beter schrijf dan ik schaak – en terecht, hoewel sommigen het hier niet mee eens zullen zijn -, vandaag moest er gewonnen worden. In ieder geval veroorzaken mijn schrijfsels aanzienlijk meer opwinding dan mijn schaaksels. Dat is ook de reden waarom er tot nu toe weinig tot niets aan partijen is gepubliceerd.

Uit respect (en angst) voor mijn tegenstandster speelde ik een zouteloze en weinig ambitieuze openingsopzet. Een beetje alsof John McEnroe (Wie? Ja, zoek dat maar op in wikipedia dames) zich plotseling gaat toeleggen op het ragfijne baselinespel van Björn Borg. Daar kwam dus niet veel van terecht, en Sophia bleef vrij makkelijk overeind tot in het verre toreneindspel, waar net als in de partij tegen Jaap Staal de vele jaren schaakervaring uiteindelijk toch de doorslag gaven. Geeft niets meid, er komt een dag dat je dit soort eindspelen ook op routine gaat winnen.

Door de zelfgekozen afsluiting van alles en iedereen heb ik niet veel meegekregen van de overige partijen, en omdat ik niet houd van speculeren, hier maar een verslagje op basis van de resultaten.

Het topduel tussen onze John Leer en Rick Ensering kreeg voor Charlois Europoort niet de uitslag waarop we gehoopt hadden. Rick won, en tot nu toe is hij de verrassing van het toernooi. Als enige vertegenwoordiger van het vriendenteam van Rokado maakt hij het de gevestigde orde knap lastig. Hoelang kan hij zijn zegetocht volhouden?

Cor de Wit verloor van Henk-Jan Evengroen. Dat lijkt me een verrassing. Na afloop vertelde Cor dat hij beter stond toen hij zich verrekende, maar dat zegt hij altijd, dus misschien moeten we Henk-Jan eens vragen hoe het nu in werkelijkheid is gegaan. Aan de voorbereiding van Cor kan het niet gelegen hebben. Tijdens een onderonsje met de kanshebbers voor aanvang van de ronde, kwamen er termen voorbij als “deze week nog vrij”, “opgezocht in de database”, “allemaal bekend”, en “van begin tot eind thuis op het bord gehad”. Het is duidelijk dat anderen hun tijd beter besteden dan het schrijven van stukjes in de nachtelijke uren om ’s-morgens met rode oogjes op het werk te komen.

Op de overige topborden vielen de uitslagen min of meer zoals ze van te voren te verwachten waren. De beide FIDE meesters Bonno Pel en Oscar van Veen wonnen hun partij van respectievelijk Jan-Pieter Vos en Hans van Nieuwenhuizen, en blijven zo in het spoor van de koploper. In het duel der Erasmianen won Jos van der Kaap van Jaap Staal, en Bernhard van der Knijff maakte tegen Johan van de Griend wel het karwei af, waar broer Reint nog in de eerste ronde een halfje had laten liggen. Onze André Coenen doet het bijzonder goed in dit veld, met nu een remise tegen Leo de Jager. André bewijst dat hij hiermee terecht in groep 1 van de interne van Charlois Europoort wordt gezet. Tenslotte speelde Rogier van Arkel remise tegen Peter Ypma. Van Rogier heb ik tot nu toe nog niet veel gezien, maar André kan in de volgende ronde aan de bak.

Kijken we verder naar beneden dan zien we een nederlaag van oud kampioen Nathanel Spaan tegen Leo Kranenburg. Voor Nathanael is deze PK al zo goed als voorbij, en Leo mag het nu opnemen tegen John Leer. Tenslotte kwam de aangeslagen Melvin Holwijn niet verder dan remise tegen Arnout van Kempen, en moet hij gaan vrezen voor een flinke aanslag op zijn rating.

De indeling van de vierde ronde geeft nog niet de krakers waarop we hopen. Rick zou op papier toch tegen Bernhard van der Knijff zijn halfje voorsprong moeten kunnen vasthouden. Dat betekent dat waarschijnlijk pas op woensdag en vrijdag de beslissende wedstrijden gespeeld gaan worden.

Kunnen de dames in groep 1 nog niet echt potten breken (Mag ik dat zeggen? Ja dat mag ik zeggen), in groep 2 draaien ze volledig mee in de top. Danielle Talmon, Elise Juijn en Tabitha Snikkers zijn in een fel gevecht gewikkeld om de damestitel in groep 2, en doen ook nog mee voor het overall kampioenschap. Tabitha is in haar eentje een kruistocht tegen Charlois Europoort begonnen, en won nu ven Gerrit Boer na eerder al Adri Jumelet te hebben verslagen. Waar zo’n verhaal allemaal niet goed voor is. Adri verloor zelf weer, en mag hopen dat Frank Thoma hem de volgende ronde gunstig gezind is.

Tot maandag!

Carel Vredenborg

Geen opmerkingen: