Is, na “The Towers of Strength” de rest een kwestie van techniek?

Nu de uitslagen van de eerste ronde bekend zijn, lijkt het ratingverschil doorslaggevend te zijn voor het verdere verloop van de competitie.Toch leek dat vrijdagavond vlak voor tienen nog helemaal niet het geval. De 3-Torens gingen pas later op de avond om.
Met moeite maakte Marcel matig spel uit het eerste uur goed. Hij gaf eerst een pion weg, daarna offerde hij een tweede.
Cees kan krachtig calculeren, maar met zijn afwachtende opzet kwam hij snel in de verdrukking. Herman hoopte heimelijk het heroïsche handelen van zijn opponent te trotseren, maar hij straalde weinig vertrouwen uit. De witte aanval verliep voorspoedig.
Zonder zekere zuinigheid zocht John naar aanval, maar al snel kwam hij minder te staan. Een pion achter zonder aanval en zonder werkelijke compensatie.
Zo bij elkaar vier topborden waar het er niet heel rooskleurig uit zag.
Een non-playing secondantteamleider (zo kan het ook) had een optimistische en vooruitziende blik met: “De onderste vier borden staan heel goed, en op de eerste vier borden pakken jullie uiteindelijk wel wat punten.” Gijsbert kreeg gelukkig gelijk.
Peter Overduin was al voor negenen klaar. Het leek ingewikkeld te worden met aan beide zijden een meerslagsituatie. Wit had het voordeel van het mogen beginnen met slaan, maar eindigde met het nadeel van een stuk minder. Zo ingewikkeld was het dus helemaal niet.
Bij Prins Bernhard waren ondertussen ook al de medailles opgespeld. Actief, stukken op de goede plek, en het punt werd binnengevlogen.
Op het zevende bord de 1700-speler die alles van openingen weet. Van CVO-19 naar CVO-23 bleek voor Marcel Dirks een fluitje van een cent.
Ondertussen had Henk Kootkar met wit een comfortabele stelling die vrijwel zeker tot winst zou leiden. “De rest is techniek”, moet zijn tegenstander gedacht hebben.
Aan bord twee werd Cees door de mangel gehaald. Hij verloor na een koningsaanval met een mooie combinatie op een gepende pion.
De voorsprong werd uitgebouwd door Henk, dus resultaattechnisch was er weinig meer aan de hand.
Herman kreeg een grote kans op voordeel: gebruik makend van een absolute penning kon hij met een dameslagzet een bres slaan in de stelling van de 3-Torens. Tot twee keer toe zag hij dit over het hoofd, waarna het steeds moeilijker werd een goed resultaat te behalen. Na vele toren- en dameschaakjes verloor Herman de grip op de witte koning. Materiële achterstand werd een verliespunt.
Op het moment dat Max Huijsdens een technisch gewonnen stelling bereikte, kwam wit met een pionvorkje op paard en dame. De rest was techniek.
Marcel kwam actief met zijn Twee-torens op de zevende rij. Jan Breugem bood nog remise aan, maar de rest was louter techniek.

Als team hebben we nu, na het slechten van “The Towers of Strength”, een missie gekregen die haalbaar moet zijn. Hieronder de gemiddelde ratings van alle teams uit 3B:
Spijkenisse 4 (1402)
Barendrecht 2 (1448)
Nieuwerkerk a/d IJssel 3 (1529)
3-Torens 2 (1564)
Hendrik Ido Ambacht 2 (1570)
HZP-Schiedam 3 (1580)
Moerkapelle 2 (1658)
Charlois Europoort 5 (1770)

Op papier hebben we de beste papieren. Het ratingverschil is vrij groot. Met vormbehoud komen we een heel eind. Tegen Barendrecht spelen we tegen de alom gevreesde Ab Kamman, dus dat wordt een avondje met z’n allen in de voorbereiding. De jeugd van Moerkapelle en Nieuwerkerk aan den IJssel is natuurlijk sterker dan de gemiddelde ratings doet vermoeden. HZP Schiedam heeft het psychologisch vaak moeilijk tegen Charlois Europoort. Vorig jaar won Charlois Europoort 4 met moeite van Hendrik Ido Ambacht 1, dus laten we dit jaar voor hetzelfde resultaat gaan. De wedstrijd tegen Spijkenisse 4 zien we vol vertrouwen tegemoet. Eerst oefenen in de massakamp, en daarna voor het echie!

http://www.youtube.com/watch?v=vLXCFDAoOD8

Nu nog een goed strijdnummer voor in de auto verzinnen!