HANS UITENBROEK PAKT TITEL

Door een overwinning op Michel de Wit in zijn laatste partij is Hans Uitenbroek de nieuwe kampioen van Charlois Europoort geworden. In een broeierige en zinderende Passage wist hij met zwart in de onderlinge confrontatie de topfavoriet een halfje voor te blijven in de eindrangschiking. Hans pakte vanaf het begin het initiatief en kreeg na een "small oversight" van Michel een overweldigende aanval. De omstanders verloren zichzelf in allerlei winnende offercombinaties, maar Hans deed het rustig aan en sloeg uiteindelijk toe met een combinatie die verder niemand had zien aankomen (nou ja behalve Michel zelf dan).
Achteraf zou je kunnen zeggen dat beider kroost van invloed is geweest op de afloop van de partij. Terwijl de jonge Uitenbroek prinsheerlijk sliep, onwetend van de grootse daden die vaderlief op het bord liet zien, zijn de koters van De Wit al wat ouder en eisen soms wat meer aandacht op, wat nog niet afdoende wordt gecompenseerd door hun goedbedoelde adviezen. Niettemin is Hans met een indrukwekkende serie overwinningen in dit veld de terechte kampioen.
Na deze twee kemphanen volgen op enige afstand niet toevallig de twee spelers die wel van Hans wisten te winnen. John Leer is derde met nog een partij te spelen, en ook Ben Boog heeft met zijn vierde plek nog een positieve score.
Daaronder volgt een grote middenmoot met een score van 50%, bestaande uit kanshebbers die het dit seizoen (weer) niet hebben kunnen waarmaken (hoewel Julian van Overdam een bijzondere prestatie heeft geleverd door zich in dit veld met gemak staande te houden), en andere lafaards die vanaf partij één met een schuin oog naar de degradatiestreep keken, en zich vooral bezig hielden met niet verliezen. Zowel Cor de Wit als Carel Vredenborg kunnen door een overwinning in hun laatste partij deze groep nog ontworstelen en met een reuzensprong nog de vijfde plek pakken, maar of ze dat nu werkelijk verdienen… Carel speelde zich met wederom een angsthazenremise tegen Gijsbert Kamerman veilig, en kan eindelijk opgelucht ademhalen.
Na het tweetal Cor en Carel is de degradatiestrijd nog in volle hevigheid bezig. Eerder in de week pakte Ronald Sparreboom werkelijk de allerlaatste strohalm door een zege op John van Baarle. Ronald staat nu op 5 punten, en moet in het pikante duel tegen Lendert van den Ouden winnen om zijn lot alsnog te ontlopen. Lendert op zijn beurt kan wel eens niet genoeg hebben aan remise, en zal dus ook voor de winst moeten gaan. Een keiharde confrontatie dus, hopelijk alleen op het bord…
Jesus Canedo deed zijn sportieve plicht en won in een fraaie partij van Erik van den Berg. De eerste overwinning van Jesus dit seizoen betekent dat alleen Dick de Wit geen enkele partij heeft gewonnen. Goed, hij is ook ongeslagen gebleven en past dus perfect in het beeld van de middenmoter, maar we zouden hem zonder probleem uit de ranglijst kunnen verwijderen.
De nederlaag tegen Jesus betekent voor Erik dat hij in zijn laatste partij tegen Carel nog vol aan de bak moet om degradatie te ontlopen. Maar zoals bekend zijn alle penningmeesters corrupt, dus voor een aardig bedrag op rekeningnummer 46.43.43 is ondergetekende bereid om elke gewenste uitslag te produceren.
Dan mist er nog maar één naam in dit verslag. Ondanks dat groepsleider Cor ruim van tevoren de indeling van de laatste twee speelronden had bekend gemaakt, worden de partijen Kemner – Leer en Kemner – Cor de Wit pas achteraf gespeeld. Het schijnt dat de degradatieangst Peter even teveel is geworden, waarna hij is gevlucht naar Drente en zich nu schuil houdt onder een grote hoop stenen… Schande natuurlijk, en bovendien competitievervalsing, dus het is te hopen dat de overige degradatiekandidaten het hem zo moeilijk mogelijk maken door de lat zo hoog mogelijk te leggen. En van John en Cor wordt natuurlijk nog een bijzondere morele sportieve plicht verwacht, hoewel een Pernisser combine niet helemaal uit te sluiten is.
Aan de andere kant: als zelfs een gerenommeerd veelspeler als Peter niet op tijd de interne kan voltooien, zitten we aardig in de buurt van het optimaal aantal deelnemers in groep 1. Gelukkig zit er tussen de handhavers een aantal spelers die sterk overwegen om zich terug te trekken om zo zich de treurnis van weer een mislukt seizoen te besparen, dus er blijft ruimte voor aanwas van nieuwe ambitieuze spelers die wel het maximale uit hun spel willen halen…
Een laatste woord van dank gaat uit naar Cor, voor de uitstekende groepsleiding dit seizoen. Hopelijk lukt het hem volgend seizoen weer om voor zo’n spannend slot te zorgen...

(verslag van Carel Vredenborg)