Coen van Baren wint ratingprijs op Watertorentoernooi

Op maandag 26 mei jongstleden is de zevende en laatste ronde van het Watertorentoernooi gespeeld. Het was de twaalfde editie van het evenement dat door de Rotterdamse schaakvereniging Erasmus georganiseerd pleegt te worden.

Van Charlois Europoort deden Ruud Kok en Coen van Baren mee. Ooit zei Co Adriaanse over de aanstelling van Marco van Basten als bondscoach: "Een goed paard is nog geen goede ruiter". Van Ruud zou het omgekeerde beweerd kunnen worden. Waar hij dit seizoen het zesde team en het viertal van Charlois Europoort als leider het kampioenschap en eeuwige roem bezorgde en daarnaast als leider en passant het vijfde in de derde klasse hield, faalt hij te vaak als schaker. Zo ook in het Watertorentoernooi, hij werd veertigste in een veld van 51 deelnemers.

Van de zes partijen die ik speelde, ik moest één bye opnemen, staan de eerste en de laatste mij nog helder voor de geest. In de eerste ronde opende een speler met wit tegen mij met m'n eigen favoriete "Koningsindisch in de voorhand". Hij deed dat niet onverdienstelijk en na 45 zetten was mijn stelling één rokende puinhoop en gaf ik op. Er bleek nog een overeenkomst tussen ons te zijn: beiden spelen we derde klassse. Er was ook een verschil: hij speelt landelijk. Zijn naam? Pieter Sturm en op 26 mei ongedeeld winnaar van het toernooi. Op de laatste avond was ik met wit ingedeeld tegen een zekere Frits Steenbergen. Een bekende speler, want toen ik hem zocht en vroeg of iemand hem kende en wist waar hij was, werd er telkens gezegd: "Ja die ken ik en vanavond geeft hij schaakles aan de jeugd". Enigszins benauwd dat hij mij ook als de jeugd schaakles zou geven, begon ik aan de partij. Natuurlijk Koningsindisch in de voorhand. Mijn tegenstander begon na zeven zetten met een aanval op mijn damevleugel die ingeleid werd met 8... Db6. Mijn verdediging bestond uit het onder vuur nemen van zijn dame en enkele stukken. Na ruil van de dames op de 27e zet, stonder er drie ongedekte stukken van hem in. Eentje kon ik er verschalken waarna ik nog een dikke twintig zetten nodig had om de jeugdtrainer tot opgave te dwingen. Daardoor kwam ik tot een score van 4 uit zeven, een vijftiende plek en de ratingprijs van groep twee die begrensd was door ratings van 1550 en 1750. Zelden ben ik zo blij geweest met 50 euro.

Coen van Baren