CE 6 in spannende wedstrijd kampioen!

De trotse kampioenen!

Al vast enkele notities bij de wedstrijd tegen SO Rotterdam, een uitgebreider verslag volgt later. Het onwaarschijnlijke is gebeurd: we zijn kampioen geworden van de RSB, klasse 3B. Enkele hoogte- en dieptepunten:
- Rinus, Eduard, Adri (als mascotte) raakten met Gerrit als chauffeur volkomen verstrikt in het verkeer van Rotterdam-zuid en arriveerden pas rond 20:20 bij SO Rdam. Met dank aan SO Rdam dat de wedstrijd daarom later liet beginnen. Ze toonden aan dat sportiviteit hoog in hun vaandel staat!
- Jan Hendrik Leopold kwam niet opdagen, en bleek ziek thuis te zijn, wat we om 20:20 ontdekten. Coen van Baren, de avond daarvoor al gewaarschuwd dat hij misschien in zou moeten vallen, kwam als een speer naar De Orient, en speelde een voortreffelijke partij tegen Wim de Paus (1915) en ook een 6 uit 6 speler. Het werd remise.
- De winstpartijen kwamen van André, Eduard en Lennart. Rinus en Piet verloren, Angelique, Coen en Gerrit remiseerden. Eindresultaat 3,5 - 4,5.
- Adri Helfrich had uiteindelijk als enige in de RSB-competitie een score van 7 uit 7. Wim de Paus en Gerrit Boer bleven op 6,5 uit 7 steken.
- Veel dank aan de vele supporters die ons ondersteunden. Het waren wel vaak de beste stuurlui die aan de wal stonden. Geeft niet, velen zijn beter dan de spelers van CE 6.
- Tot slot, en niet het minst belangrijk, moet ik het hele team feliciteren met het geweldige resultaat. De teamgeest was voortreffelijk, we hebben vaak gevochten als leeuwen en resultaat gehaald in de beroerdste stellingen. Waar de een faalde, deed de ander het ineens opmerkelijk goed.
- Zeker is dat we in de tweede klasse geen 14 wedstrijdpunten uit 7 wedstrijden zullen halen, maar we kunnen ons zeker wel handhaven.
- Adri Jumelet was er weer bij, en zijn uitspraak dat zijn aanwezigheid geluk brengt, leek weer bevestigd te worden. Zelf denk ik dat het meer aan onze eigen kracht te danken is, maar ik laat hem graag de illusie...

Als ik het bovenstaande doorlees, denk ik dat het belangrijkste eigenlijk al gezegd is, en zijn de aanvullingen gering in aantal.

De volgende aanvulling werd geschreven door Piet van Dijk. Ook de anderen kunnen hun belevenissen via e-mail naar me toesturen, waarna ik voor plaatsing zorg.

Verloren en toch kampioen.
Even een reactie van bord 8. Fantastisch dat we als 6e kampioen zijn geworden, zeker in de laatste wedstrijd tegen het sterkere SO Rotterdam 5. We moesten winnen en dus ging ik er even goed voor zitten. Dat had ik beter niet kunnen doen, want nog voor de partij eigenlijk begonnen was voelde ik me als de doelman van Schalke 04 tegen Inter een dag eerder. De eerste de beste aanval weggekopt en meteen kreeg ik de bal als een boemerang terug. Binnen enkele zetten stond ik al 2 pionnen achter. Nu geef ik niet gauw op, het teambelang gaat voor en dus bleef ik geforceerd strijden voor een beter resultaat. M’n stelling was totaal verziekt, maar de merkbare nerveusheid van mijn tegenstander gaf een beetje ijdele hoop. Zowaar kreeg ik een pionnetje terug. Hij mompelde iets van “Zak, het was helemaal uit” . Toch liet ik me foppen en de achterstand in materiaal groeide uit. Uit psychologisch oogpunt gaf ik niet op, hoewel het voor iedereen duidelijk was dat er geen houden meer aan was. Toen ik, aan zet zijnde, even ging rondkijken kreeg ik commentaar “Gaan we staken?” . Welnee, m’n teamgenoten moesten zo lang mogelijk weten dat we nog niet achter stonden, dat zou hen sterken in de strijd naar de schijnbaar onmogelijke kans op een overwinning. De overige borden stonden niet slecht, zodat ik toch maar de hand reikte aan mijn overwinnaar.

Gelukkig trok Lennart de stand weer gelijk en met nog veel spektakel van aangeraakte stukken en een vallende vlag wisten we de winst te pakken.

Dat de wedstrijdleider bij de laatste partij in hoge tijdnood niet naast het bord stond is natuurlijk niet goed te praten. Maar SO Rotterdam nam het verlies verder sportief op gelukkig.

Volgend seizoen ga ik wat meer oefenen op voor mij vreemde openingszetten!
Medekampioen Piet van Dijk

Verdere aanvullingen op het verslag.
De spanning is weggeëbd, tijd voor enkele nadere wetenswaardigheden.

1) Adri Helfrich vertelde dat de opstelling van zijn team geënt was op onze opstelling: hun hoogste rating tegenover onze hoogste rating, voor de op een na hoogste rating netzo, en zo tot en met de laagste rating. Hij bleek zich geen moment iets aangetrokken hebben van mijn verhaal met o.a. de voorraad sterke Belgen. Hijzelf speelde dan ook tegen onze op papier sterkste speler: Rinus van de Wetering. Een alleszins sportieve opstelling. Zelf miste hij twee sterke spelers.

2) Toen we uiteindelijk met 3 spelers + Adri tegen achten van De Passage vertrokken, heb ik veel verkeersregels overtreden, met 80 over de Groene Kruisweg, met bijna 150 over de A15, rechts inhalen, door rood rijden. Kortom, we hebben ons enigszins gehaast. Des te meer zijn we SO Rotterdam dankbaar voor hun sportieve opstelling om de wedstrijd later te beginnen.

3) Jos Holst vond dat Angelique goed gespeeld had, hij was er van onder de indruk. Om geen fouten te maken gebruikte ze mogelijk iets te veel tijd, waardoor ze in de eindfase te weinig tijd over had. Een sterke remise.

4) De prestatie van Coen van Baren mocht er zijn. Nog later begonnen aan de partij als invaller op het laatste moment werd het een spektakel. Ik hoorde dat hij zelfs een mat in twee had kunnen geven. En dat tegen Wim de Paus, met een rating van 1915.

5) Overigens heeft Jan Hendrik Leopold zijn verontschuldigingen aangeboden. Het had niet zo mogen gebeuren, dat was ook zijn mening. Zijn we het in elk geval eens.

6) André bewees nadrukkelijk zijn waarde voor het team door materiaal te winnen na een mooie niet te pareren dreiging. Hij benadert het niveau van zijn dochter!

7) Eduard speelde goed, stond aan het einde zelfs een stuk voor (heb ik me laten vertellen), maar verkeerde in grote tijdnood, net als tegenstander Jan Timmerhuis. Toen de vlag van Jan viel trad onze "leipo" op, niet zo als het hoorde. Maar met het ontbreken van de wedstrijdleider had hij wel een sterk punt. Eduard had een goed seizoen met zijn 5 uit 7.

8) Ik had geen zwakke tegenstander, al heb ik hem niet kunnen vinden in de ratinglijst van SO Rdam. In de opening bleek ik al aardig gehandicapt in mijn mogelijkheden. Gaande de partij werd het iets beter, en aan het eind had ik misschien wel kansen, en won een pion. Het lijkt wel of ik een gewoonte ga maken van tijdnood. Als ik me niet vergis had Cees Schoolenberg in het pionneneindspel eenvoudig kunnen winnen, maar dat gebeurde niet. Remise. Goed voor het team, slecht voor de 7 uit 7.

9) Rinus van de Wetering had steeds bijna gelijkwaardig spel tegen Adri Helfrich. In het eindspel bleek de grote kwaliteit van Adri, langzaam maar zeker zette hij het spel naar zijn hand. Rinus vocht als een leeuw, maar het was niet genoeg.

10) Lennart speelde een fijne partij tegen Dimphie Heimans. Vanaf het begin had hij het initiatief. En hij heeft wel een score van 5 uit 5. Volgend jaar naar een hoger bord, dat is wel het minste waarmee hij beloond kan worden.

11) Voor de spelers en invallers: we moeten het kampioenschap nog vieren, het liefst met wat alcohol. Jullie horen nog van me, maar nu even niet.

Adri Helfrich is de trotse winnaar van de fles whiskey van Ronald Damhuis, als enig bleef hij op 100% en scoorde 7 uit 7! Naast hem de mannen die strandden op 6,5 uit 7. Ronald neemt zelf een foto voor de RSB-site.