Wat het hoogtepunt had moeten worden van het seizoen voor C/E 1 werd min of meer een anticlimax.
Tegen het (voor hun doen) te laag staande Spijkenisse werd een spannende wedstrijd uitgevochten die helaas niet in ons voordeel beslist werd. Aanvankelijk zag het er best goed uit.
Marco Kirana (tegen Tony Zhang) speelde de opening goed, kwam een pion voor en leek recht op de overwinning af te stevenen. Echter, ergens kwam er een kink in de kabel, plots was de partij remise. Ergens moet Marco de winst gemist hebben.
Petar speelde met wit een goede partij tegen Jordy Lahaye. Hij zette de zwarte damevleugel onder druk, won met een kleine combinatie ergens een pion en niet veel later de partij.
Dick kwam tegen Ruud van der Beek in een vrij gelijke stelling uit de opening. Ruud dacht met een tussenzet zijn toren in te kunnen laten staan. Echter de tussenzet deugde niet helemaal en hierdoor verloor hij een kwaliteit. Wit had nog wel een sterk centrum en wat actief spel, echter een kwaliteit is een kwaliteit. De overwinning van Dick kwam niet in gevaar.
Eddy speelde tegen Erik Both een rustige partij. Naar mijn idee had Eddy in de opening een klein voordeeltje. Eddy speelde een onnauwkeurige zet waardoor hij zijn loperpaar weggaf, daarna werd deze partij remise.
Michel speelde tegen Maurits van der Linde. Michel leek prettig te staan in het middenspel, had enkele aanvalskansen maar hierdoor ook potentieel zwakke pionnen in het centrum. Of dat Michel het niet goed uitspeelde, of dat Maurits het zo goed verdedigde is mij niet geheel duidelijk, maar Michel zijn aanval liep op een gegeven moment dood. Maurits won de partij.
Jan speelde tegen Mitchell de Ruysscher. Jan kwam prima uit de opening, zelf dacht ik dat het misschien wel een snelle overwinning zou kunnen worden, zijn tegenstander speelde echter toch wel goede zetten en hield de strijd goed gaande.
Op een gegeven moment speelt Jan Ld4 na die zet al eerder in zijn berekeningen verworpen te hebben vanwege Dh4. Er volgde dus Dh4 en Jan zat in de problemen. Na nog wat vechtkansjes gemist te hebben verloor hij de partij.
Van de partij Andy-Fabian van Buuren heb ik te weinig gezien om een oordeel te geven. Ik had het idee dat de partij nergens over de remisegrens heen is geweest. Tegen het eind van de partij had zijn tegenstander een afwikkeling die een pion opleverde, maar ook een ongelijk lopereindspel. Na nog enkele zetten werd tot remise besloten.
Mocht u nu echt goed opgelet hebben dan weet u dat het 3½ - 3 ½ staat. Op dit moment was Julian nog bezig tegen Rick Lahaye. Rick is de sterkste speler van Spijkenisse en hij stond op dat moment een pion voor in het eindspel tegen Julian. Julian had echter goede remisekansen vanwege het uitgedunde materiaal.
Julian kiest na een aantal zetten voor de afwikkeling toren+loper tegen toren. (Julian dus de toren) Waarschijnlijk heeft hij daar later spijt van gehad. Toren+loper tegen toren is theoretisch remise, maar vereist heel nauwkeurig spel. Bij de jeugdtraining is het eindspel wel behandeld, maar om het dan in een ‘echte partij’ en onder tijdsdruk ook remise te houden is wel een ander verhaal. Net als vele meesters en enkele grootmeesters wist Julian het helaas niet te houden.
Eindstand 4 ½ - 3 ½ voor Spijkenisse.
(Dick de Wit)
zondag 18 april 2010
Eerste team verliest spannende wedstrijd tegen Spijkenisse
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten