Een goed begin is het halve werk

Het is in de schaakwereld algemeen bekend: Een goed begin is het halve werk. Van een goede opening kan men zoveel plezier hebben.

Die algemene bekendheid hebben wij als zevende team in de vierde klasse zeer ter harte genomen. Wij moesten uit tegen het vijfde van Messemaker en in Gouda zijn de kaasmessen altijd geslepen. Ter verkenning hadden wij iemand vooruit gestuurd. Marco van der Heijden kon niet geheel gemakkelijk de speelzaal vinden, maar tijdens de jaarlijkse snelschaakavond wist hij zijn tegenstander Wibo Bourguignon (1594) een half punt af te troggelen en dat op bord twee. Voor zover het goede begin. 

Hoe verliep het verder?

De klok heit juist acht uren toen zeven spelers vol goede moed aan de slag gingen. Het zou zomaar een mooie avond kunnen worden. Coen van Baren had als uitslag een 4,5 – 3,5 overwinning voorspelt. Geen vuiltje dus in de lucht.

Dat klopte ook. Alleen jammer dat ze af en toe in een oog zitten. Zo was Thao Nguyen op bord 8 al vanaf zes uur op en na een lange dag hard werken wil de concentratie wel eens niet optimaal zijn. Het is waar dat hij mij daarvoor gewaarschuwd heeft. Net zo waar als dat het punt bij Ronald Bode (1394) bleef. Toch ben ik blij dat Thao meespeelt en zo zijn best heeft gedaan. Dat is dan ook zeker voor herhaling vatbaar.

Ondertussen had Fritz Dueller op bord 7 zijn tegenstander Adrie Oosterhof (1290) in de tang. De mooiste combinaties zag hij voor zich en besloot er twee ervan te combineren. Wel twee keer een minder handige zet met als gevolg dat het imperium instorte en Fritz beteuterd met de scherven bleef zitten.

Op bord 6 speelde ik tegen Eduard Dame (1501). De volgende zetten kwamen op het bord. 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Lc5 4. c3 Pf6 5. d4 exd4 6. cxd4 Lb4+ 7. Pc3 Pxe4.

Op dat moment realiseerde ik mij dat de nood hoger was dan gedacht. En zoals Annie het in de musical het al zei: If you have to go, you have to go. Dat deed ik dan ook.  Er zijn uitmuntende sanitaire voorzieningen in de Mammoet aanwezig. Alleen jammer dat je nergens je handen mee kan drogen. Het leek mij zinnig voor de volgende dat men dat zou herstellen. Dus toog ik naar de bar met deze mededeling. Dan wacht je op je beurt, voordringen is niet netjes, om te horen te krijgen dat de beheerder dat dient op te lossen en het niet zeker is of die bereikbaar is.

Een lang verhaal kort makend kwam ik na een klein kwartier gehaast de speelzaal weer binnen stiefelen en zag dat ik al ruim een kwartier kwijt was. Mijn tegenstander had zojuist kort gerokeerd en dat kon ik ook. Om geen tijd te verliezen dacht ik er goed aan te doen mijn Koning in veiligheid te brengen. Een mooie rokade past nu eenmaal in een goede opening. Alleen niet als je paard ongedekt staat. De heer Dame maakte er meteen biefstuk van.

Ik erken ruitelijk dat ik daardoor even boos was op mijzelf en dat het doorgeven van een lacune in hygienevoorschriften zolang moest duren.  

Nu zal iedere stap 1 speler zeggen d5 geeft een vork. Dat is waar. Ik zag het nadat ik het onlogische a6 had gespeeld, waarna mijn tegenstander zijn paard in veiligheid bracht.

Om mijn tegenstander verder te helpen manouvreerde ik mijn stukken zo dat mijn dame, mijn torens, mijn loper en paard min of meer wel op het bord aanwezig waren, maar geenzins meer aan het spel deelnamen. Daar waar de stukken van mijn tegenstander als in het boekje met elkaar samenwerkte. Het zal u geen verbazing opleveren om te vernemen dat de heer Dame het spel goed uitspeelde door op zet 25 met paard mat te geven.

Patrick Arends had op bord 4 een geweldig mooie stelling. Veel pionen en ieder twee torens en een hinkend paard. Er waren drie of vier zetten te zien waarmee Patrick materiaalwinst zou behalen. Het was alleen jammer dat zijn tegenstander Ruud van Noord (1603) aan de beurt was. Die sloeg met de toren al schaakgevend een heel belangrijke pilaar onder de stelling van Patrick vandaan. Er was geen houden meer aan. Daar gingen diverse stukken van verschillende groottes van het bord af. En nadat er grote schoonmaak was gehouden, resteerde er voor Patrick een pijnlijk gat.

Op bord 5 speelde Robert Lecomte vrijuit tegen Chris Kraaijeveld (1519). Hoewel vrijuit, het was aardig dicht geschoven. Daar kon Robert wel wat mee. Een goed geplaatste breekzet deden de stellingen trillen op hun grondvesten en zie daar een open lijn die door Robert werd bezet. Robert speelde één van zijn beste partijen. Hij ging alleen niet voor het afruilen van de torens, waarna zijn tegenstander een paard en hij een loper en een gewonnen stelling zou hebben overgehouden. Hij dacht zeker van ruilen komt huilen. Welnu van niet ruilen ook. Robert raakte verstrikt en kwam te laat om een paar vrijpionen van de onderste rij af te houden…..

Op bord 3 was het vanaf het begin vuurwerk. Degene die weleens tegen Marcel Dirks spelen, weten hoe kwistig hij daar mee om kan gaan. Dit keer was hij net zo kwistig met zijn tijd. Marcel had nog acht minuut drieënveertig seconden en zijn tegenstander had net zoveel minuten als Marcel seconden had. De stelling was scherp en niet geheel in het nadeel van Marcel. Dat was totdat hij in tijdnood aan zin tegenstander Ton Hortensius een toren weggaf. Toen was het over en uit.

Op bord 1 was Jan Hendrik Leopold in diepe gedachte verzonken. Werkzaam in de transport weet hij heel goed hij een product van A naar B moet brengen. Dat is natuurlijk kinderwerk bij de vraag hoe je je paard van h8 veilig op stal krijgt. Dat wil zeggen zonder dat zijn tegenstander Eelko de Groot (1619) er ongestraft mee aan de haal gaat. Je staat niet zomaar een kwaliteit en wat pionen voor. Optisch ziet dat er geweldig uit. Maar dat is optisch. En van alle opties werd de grootste gemene deler van deze avond gekozen, de verliezende.

Als teamleider heb ik weleens met grotere cijfers verloren. Ja, hoe onvoorstelbaar ook, dat is mogelijk. Toch kan ik maar een paar conclusies kunnen trekken. We hadden niet helemaal onze avond. Maar gedeelde smart is halve smart. In ons geval dus de tweede halve.

 
Gelukkig is de volgende ronde pas in een nieuw en hopelijk schaaktechnisch beter jaar. En dan komen de voorspellingen van Coen zeker uit.