CE 6 wint ruim van IJsselmonde 2

Op vrijdag 23 november speelden we met CE 6 een thuiswedstrijd tegen IJsselmonde 2, die we met 6,5 - 1,5 wonnen.

We begonnen met een gewijzigde opstelling omdat de speler van IJsselmonde op bord 7 blind was. Het betekent voor zijn tegenstander wat extra handelingen omdat er twee borden zijn, zetten moeten genoemd worden. Kortom, genoeg soesa om een speler die daar niet op ingesteld is, zijn concentratie op de partij te doen verminderen. Piet van Dijk voelde dat heel goed aan, en wilde deze rol wel vervullen. Na overleg met Giel Gerritse wisselden ze van bord: Piet naar bord 7, Michiel naar bord 8. Zelf vroeg ik me af of je als speler tot dit soort extra handelingen gedwongen bent of dat je dit kunt weigeren. Ik denk dat IJsselmonde eventueel voor een assistent had moeten zorgen voor het geval wij niet op de extra verplichtingen in zouden gaan. Maar dat zijn hersenspinsels die helemaal niet aan de orde kwamen.

Na drie kwartier had invaller Jan Hendrik Leopold (6), de eerste winst binnen. Een klein kwartier later gevolgd door Giel Gerritse (8). De tegenstander van Kevin Nguyen (2) kwam niet opdagen, dus even na negenen stonden we met 3-0 voor.
Adri Jumelet speelde aan bord 3 remise. Zijn tegenstander had een rating van enkele honderden punten lager, dus we hadden meer mogen verwachten. Ook zelf gaf hij toe dat hij slecht speelde. Maar goed, hij wist met een pion achter toch remise te houden. Vijf minuten later stelde Coen van Baren (5) onze winst veilig. Er vond een afruilactie plaats waarin Coen zijn dame gaf tegen twee torens en twee lichte stukken. Toch was Coen niet helemaal tevreden over zijn spel, zijn tegenstander had te veel kansen gekregen. Het was inmiddels kwart voor tien, met de stand 4,5 - 0,5.
Een klein half uur later liet Piet van Dijk (7)een punt bijtekenen, waarna nog twee partijen niet uit waren, die van Rinus en die van mezelf.

Om half elf had ik op bord 4 mijn klus geklaard. Mijn tegenstandster offerde op zet 16 op de koningsvleugel een stuk tegen 2 pionnen, mijns inziens niet voldoende voor een doorslaande aanval. Ik won nog een pion terug, waarna er van beide zijden behoedzaam geschoven werd. Pas toen mijn paard zich actief met het spel ging bemoeien, was het snel bekeken, en kon ik Wil Toet mat zetten. Het had wel 50 zetten gekost.
Tot slot Rinus van de Wetering (1). Hij begon goed, kwam een pion voor, maar gaf toen een stuk weg, domweg door niet goed op te letten. Hij stribbelde nog lang tegen, maar had eigenlijk geen kansen meer. Zet mij de volgende keer maar op bord 8, was Rinus' commentaar. We zullen het overwegen, maar vragen nu al of het misschien een ietsje hoger mag zijn?

Al met al staan we met 4 wedstrijdpunten uit 3 wedstrijden in de bovenste helft van de rangschikking. Of we nog kansen op promotie hebben, hangt sterk af van resultaten tegen de sterkere teams in onze groep: Moerkapelle en 3 Torens. We zien de komende wedstrijden met vertrouwen tegemoet.
Tot slot nog dank aan wedstrijdleider Ruud Kok, die niet veel meer te doen had dan het noteren van de uitslagen en het verzamelen van de handtekeningen. Gelukkig bleek de opening (voor noodgevallen) tussen de tegen elkaar geplaatste tafels niet nodig. Soms roept Ruuds hang naar perfectie, het indekken voor noodsituaties die zich nooit zullen voordoen, mijn ergernis op. Maar als je dat terzijde stelt, is hij zijn gewicht voor de club in goud waard.