Still on target

Gisterenavond speelde het vierde team uit tegen De Pionier 1 uit Hellevoetsluis. En opnieuw werd er gewonnen, en opnieuw werd het 5-3. Wat moeten we er van zeggen? Het was een degelijke en verdiende overwinning, maar nog steeds niet heel overtuigend. Maar goed, op deze manier willen we best kampioen worden.

Om deze keer met mijzelf te beginnen. Misschien toch wel de meest spectaculaire pot van de avond, in meerdere opzichten. Ik overspeelde mijn tegenstander vanuit de opening volledig, en kon op gegeven moment op allerlei manieren afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Ik liet zelfs damewinst in ruil voor te weinig materiaal liggen omdat ik iets beter zag. Gecombineerd met heel veel tijdsvoordeel moest het niet lang meer duren of het punt zou binnen zijn. Op het eind ging werkelijk alles mis wat er mis kon gaan. In zware tijdnood van mijn tegenstander besloot ik dameruil uit de weg te gaan waarmee ik een totaal gewonnen eindspel zou ingaan. In plaats daarvan begon ik eerst flink te rommelen en gaf ik bijna een toren weg. Het kostte tijd om torenverlies te voorkomen. Dat lukte, maar de stelling was toen niet meer makkelijk gewonnen, maar zeker niet verloren. Je voelt het al aankomen: het werd nog erger. Met slechts enkele seconden voor allebei lukte het mijn tegenstander dames te ruilen en stond ik plotseling verloren. En dan het knotsgekke einde: mijn tegenstander promoveerde tot witte dame, maar dat was toch echt de kleur waar ik mee speelde. Even flitste het door mijn hoofd om die dame als mijn dame te beschouwen, en daar lekker zwart mee mat te zetten. Ik drukte echter de klok weer in, en wat bleek: de zwarte dame had ik, onbewust in mijn knuisten! Paniek bij mijn tegenstander en toen toch maar de dame overhandigd. Ik had wegens onreglementaire zet tijdsvoordeel kunnen claimen, maar in de hectiek is het lastig om de klok stil te zetten. Met allerlei vallende stukken stond ik toch mat en had mijn tegenstander 2 seconden over en was ik door mijn tijd heen. De sportiviteit kwam m.i. in ieder geval niet in gevaar. Mijn nachtrust wel...

De rest maakte het gelukkig goed: Erik speelde remise op bord 2, evenals Ton Dulk, Ab Kamman en Robin Lecomte, Heele punten waren er voor invaller Gerard Kool, Jesus Canedo en Cees van Oosterom.

Al met al een leuke en sportieve wedstrijd met behoorlijke tegenstand. Nu op weg naar de beslissende duels!

Gijsbert

Lees ook het verslag van De Pionier!

Wit: Gijsbert Kamerman (2027)
Zwart: Ernst Jan Pluim-Mentz (2027)
Pionier 1 - CE 4, 18-11-2010
aantekeningen: Julian

Viewer by ChessTempo