Groep 3

Het programma was:
Jan Hendrik Leopold - Adri Jumelet (de score zal dubbel tellen)
Tabitha Snikkers - Michiel Gerritse

Dit keer geef ik het woord aan Adri Jumelet:

Een wedstrijd spelen die dubbel telt geeft voor mij een zekere druk om in elk geval niet te verliezen. De eerste zet van Jan-Hendrik met wit was verrassend te noemen, daar ik van e4 uitging. Maar goed na een aantal zetten te hebben gespeeld moest Jan-Hendrik kiezen voor of de scherpe Botvinnik variant met Lg5 of de strategische Meraner met e3. Het werd de Meraner en na de tegenstoot 12 ..c5 (veel te laat ingezet) bood ik remise aan wetende dat ik het gevoel had een leuke aanval te kunnen opzetten (achteraf totaal misplaatst want het was gewoon gelijk). Jan-Hendrik had daarover niet zo'n lekker gevoel (dat zei hij na afloop), dus na enig denkwerk nam hij het aanbod aan. Het klinkt paradoxaal om remise aan te bieden terwijl je voor het gevoel goed staat en een aanval wil beginnen. Als je denkt goed te staan speel je gewoon door maar vreemd genoeg werd ik tegen gehouden om verder te schaken (wat tegen mijn natuur is en dat is in het nieuwe seizoen begonnen). Wat was dat dan?
1e ik wou niet verliezen vanwege de dubbeltelling.
2e ik had een goede klassering dus waarom risico's lopen.
3e ik wilde zien hoe het 5e speelde.
4e ik wilde lekker gauw klaar zijn.
5e ik had dan alle tijd om te roken.
6e ik had dan alle tijd om te drinken
7e ik had dan alle tijd om te snoepen
8e ik had dan alle tijd om te kletsen.
9e ik had dan alle tijd van de wereld.
Tenslotte de10e) om andere diverse niet schaaktechische redenen.

Ik sta versteld van mezelf, dat na 17 jaar lidmaatschap zulke verborgen dingen openbaar komen. Had ik niet voor mogelijk gehouden. Mogelijk is dat ook te wijten aan de schaakdokter die wel heel rigoleus met mij bezig is geweest. Ik zal hem aan't verstand brengen dat hij zulke dingen als de wiede weerga moet terugdraaien. Hoe ie dat doet zal mij een worst wezen als ik het maar nooit meer opnieuw mee maak.

Dan de partij tussen Michiel en Tabitha. Hele en halve punten worden meestal in het eindspel onnodig weggegooid. Het klinkt tegenstrijdig maar ondanks dat er maar weinig stukken in het eindspel betrokken zijn en daardoor eenvoudig lijkt kan het toch wel heel complex zijn mede omdat je ook moet rekenen en elke zet kan gelijk al fataal zijn. Zo ook in de partij tussen Tabitha Snikkers en Michiel Gerritse. In het eindspel aangeland begon Michiel voorvarend. Beide spelers hadden hun torens verdubbeld op de g-lijn met daartussende g4-pion die aangevallen werd door Michiel met zowel een zwart paard en verdedigt door Tabitha met zowel een witte loper. Michiel maakte dankbaar gebruik van de penning om h5 door te zetten en zodoende ging de witte g4 pion verloren en als Michiel de juiste zetten deed kon hij het punt binnenhalen. Maar zoals zo vaak ging het anders, eerst stond Michiel gewonnen en dan kon Tabitha weer remise maken en dat ging over en weer totdat Michiel als laatste weer niet de juiste voortzetting deed en Tabitha zich knap terugvocht om alsnog remise te maken.

Nu is Jan-Hendrik onze remisekoning, als men de scoretabel van Groep 3 bekijkt: 6 remises in 6 partijen. Maar insiders weten het beter.... Door remise tussen Jan-Hendrik en Adri is de spanning boven in Groep 3 toe genomen. Tabitha komt nu eindelijk van de hatelijke 0 af, maar moet nog enkele punten bijeen sprokkelen, om zich veilig te achten.

Het voorlopige programma van vrijdag 19 november is als volgt:
Rinus van de Wetering - Peter de Joode
Tjerk Tinga - Tabitha Snikkers
Gerrit Boer heeft vrij (ja, om die dezelfde reden, John vdL !).

Groetjes

Peter