Michel de Wit wint snelschaakkampioenschap

Verleden week werd op de valreep de snelschaakfinale van het seizoen 2009-2010 gespeeld. Onder de deelnemers favoriet Michel de Wit, erkende snelschaakcracks als Gijsbert kamerman, Lendert vd Ouden, Cor de Wit en John Leer, aangevuld met talentvolle jeugd als Julian en Jan van Overdam jr. Deze laatste heb ik aan het begin van de finale uitgeroepen tot mijn persoonlijke favoriet en dat was alleen maar om hem een beetje te prikkelen, of beter gezegd: ik ben uiteraard ook gewoon een fan van hem, maar dat ben ik natuurlijk ook van Julian, de andere finalisten, de jeugd die zich niet had geplaatst en de volwassenen die nietsvermoedend boven in de grote speelzaal hun eigen partij speelden.
Maar goed, Jan jr ging, al of niet geprikkeld door mijn getuigenis, als een waanzinnige tekeer. Hij versloeg Cor, Ruud van Hooff, Lendert, Ruud van Hooff, uiteindelijk ook zijn eigen broer Julian en speelde lang mee om de titel. Julian zelf moest achteraf tot de ontdekking komen dat zijn nederlaag tegen Jan jr. hem duur was komen te staan, omdat hij verder alleen, zij het in een vroeg stadium, had verloren van Michel en daardoor met alleen nog maar winstpartijen (!) precies tekort kwam om langszij te komen bij de uiteindelijke kampioen: Michel de Wit. Hij, de oude meester mogen we hem inmiddels misschien wel noemen, want hij heeft weliswaar een leeftijd die ongeveer gemiddeld is voor de club, of beter gezegd: ik denk dat hij ongeveer op de mediaan zit (er is heel heel contingent van ongeveer 40-jarigen, het is een soort CE-maffia), de talentvolle jeugd is dermate hard aan de weg aan het timmeren dat het niet lang zal duren voordat zij de dienst binnen de club gaan uitmaken en vergeleken bij hem zijn Michel, John vd Laar, Hans Uitenbroek, Arjen Kouwenhoven, Herman van Malde en Filip Borst om maar even een paar maffiosi te noemen, oud.
De oude meester dus, maar voorlopig zal hij nog wel even ongenaakbaar blijven. Een terechte snelschaakkampioen dus, al mag worden gezegd dat een aantal geduchte concurrenten verstek moest laten gaan: Dick de Wit moest afzeggen, John van Baarle zou zich via de reservelijst geplaatst hebben als hij op de avond van de finale aanwezig was geweest en bijvoorbeeld Marco Kirana heeft niet in de cyclus meegedaan, maar zou ook een belangrijke titelkandidaat zijn geweest.
Meervoudig snelschaakkampioen John Leer eindigde vlak achter genoemde top 3 saman met Gijsbert Kamerman, die ondanks zijn ongetwijfeld drukke vaderschap toch blijft verbazen met energiek spel en uitstekende prestaties in zowel de interne als de externe competitie. Een originele geweldenaar; zelf hoor ik nogal eens van anderen dat men vaak niets van mijn partijen begrijpt, maar die Gijsbert -vind ikzelf- die heeft die eigenschap in extreme mate. Het heeft geen enkele zin om op een clubavond langs zijn bord te lopen, want wat in zijn partijen gebeurt, valt toch niet te begrijpen. Ik heb ervan geleerd en ben op de gewoonte overgestapt om gewoon maar aan het einde van de clubavond te vragen wat hij heeft gedaan, anders dan de uitkomst tijdens de partij te voorspellen. Vaak blijkt hij aan het einde van de avond trouwens te hebben gewonnen.
De middenmoot werd vervolgens aangevoerd door Lendert vd Ouden, die -om de kracht van dit deelnemersveld te illusteren- in het recente verleden volgens mij een internetrating heeft gehad van om en nabij de 2300, al is hij zelf altijd de eerste om zijn eigen vermogens te relativeren. Hij werd knap gevolgd door John van de Laar en de deze avond tegenvallende Cor de Wit, die gisteren op een zaterdagtoernooi echter uit zijn slof schoot en daarmee niet alleen illustreerde dat hij enorm sterk is als hij fris is en dat er een enorm verschil kan zijn in kracht tussen een vermoeide speler op vrijdagavond en diezelfde speler op zaterdag als hij maar uitgerust is, maar ook andermaal illustreerde hoe sterk het deelnemersveld tijdens deze snelschaakfinale was.
Ruud van Hooff eindigde in de achterhoede na een merkwaardig toernooi: hij begon sterk en stond na 4 ronden op 2,5 punt. Even een paar sterken op rij en een enkel kertje pech en voor je het weet word je vanuit de subtop teruggeworpen tot de staart van het klassement. Hans van Calmthout tot slot eindigde onderaan na een moeilijke avond. Hij had als nestor duidelijk moeite met al die glibberige jonkies. Hij gaf echter blijk van de juiste mentaliteit: deze avond vielen de resultaten misschien tegen, maar hij is hiermee wél warmgespeeld voor het komende seizoen.

1. Michel de Wit 8-9
2. Julian van Overdam 7-9
3. Jan van Overdam jr 6-9
4. John Leer, Gijsbert Kamerman 5,5-9
6. Lendert vd Ouden 4,5-9
7. Cor de Wit, John vd Laar 3-9
9. Ruud van Hooff 2,5-9
10. Hans van Calmthout 0-9