Moet je je voorstellen…

Je bent vorig jaar als middenmoter in de derde klasse geëindigd. Op zich best tevreden, als tweede team van je club in de luwte van de derde klasse. Andere clubs in een klasse hoger trekken zich terug waardoor je alsnog een podium hoger “moet” spelen. Dit op basis van het gemiddeld aantal bordpunten

Je bent vorig jaar zeer degelijk kampioen geworden, geen wedstrijd ging verloren en in de eindstand sta je behalve een matchpunt, ook een sloot bordpunten voor. Uiteindelijk promoveren uit jouw klasse drie teams van de acht. Dan kan je je bekocht voelen.


Desalniettemin heeft de competitieleider een mooie indeling gemaakt. Ideaal is een piramidevorm van promotieklasse tot aan de vierde klasse, maar met de verschillende terugtrekkingen is dat schijnbaar nog niet mogelijk. Volgend jaar geen vierde klasse meer, kan je het je voorstellen?

Zie hier het affiche voor de eerste poulewedstrijd van het vijfde: CE5-Oostflakkee 2
Dan kan je je voorstellen dat beide teams met een verschillende instelling achter het bord plaatsnemen. Charlois Europoort is benieuwd wat het volgende seizoen gaat brengen, en Oostflakkee 2 wil bordpunten verzamelen om zo een eventuele degradatie te voorkomen.

Beide teams hebben uiteindelijk gedaan wat ze moesten doen: 5½-2½ in het voordeel van de thuisclub.

Vertrouwd aan het eerste bord verspeelde Marcel den Bleker een pion zonder werkelijk in de problemen te komen.
Aan bord twee dit jaar Piet Verheij. Hij is voornemens de bondsbeker te winnen voordat de voorzitter met allerlei namaak bondsscorebekers komt. Lekker scherp werd ook hier een pionnetje ingeleverd. Allebei de spelers moesten hier hard werken om de schaapjes op het droge te houden.
John als teamleider aan het derde bord had een lekkere pot om er in te komen. Ronald Groenendijk gaf pardoes een stuk weg, hield de zwarte koning nog wel midden op het bord, maar dat was uiteindelijk niet genoeg.
Rinus van de Wetering speelde met wit beter dan zijn zoon normaal doet. Positioneel en tactisch sterk uit de opening op weg naar de overwinning. Waarschijnlijk had hij even na tienen contact met Viktor, want plotsklaps liet hij zijn dame insluiten. Gentleman Arie Breedijk verslikte zich bijna toen hij het zag aankomen. Rinus had geen reële tegendreiging, maar hij strooide nog wat zand in de ogen. Net toen de rook om zijn hoofd was verdwenen, vond Arie het tijd voor een sigaretje zodat tot remise werd besloten.
Als invaller doet Gerrit Boer het altijd goed. Het is net alsof hij er dan echt voor gaat zitten. Vlot zonder nadeel uit de opening gekomen, nergens echte zwaktes. Geen vuiltje aan de lucht. Op aanraden van de teamleider werd het remiseaanbod aangenomen. Waarvoor dank.

Als teamleider laat ik mij het liefst niet te veel in de kaart kijken. Gerrit had daar niet bij nagedacht en had de dag voor de wedstrijd zijn invalbeurt al aangekondigd: "Doordat Rinus van de Wetering en Gerrit Boer invallen in CE 5 is het speelschema voor groep 3 gewijzigd..."

Van mij had dit niet gehoeven, maar Gerrit vond dit maar onzin. Voor de gemoedsrust van de verschillende teamleiders zou ik willen weten hoe een ieder hierover denkt. Tijd voor een poll?

Invalbeurten kunnen gewoon in een vooraankondiging op de site!?

1) Ja natuurlijk, al dat overdreven gedoe, we zijn hier niet op een Olympiade.
2) Ja, als er maar geen bordnummers bij staan.
3) Nee, elk team speelt om te winnen, dus lekken we zo min mogelijk informatie uit.
4) Maakt mij niet uit, ik ben geen teamspeler.
5) Maakt mij niet uit, ik ben geen teamleider.


Vaste zesdebordspeler Herman van Malde gooide alles door elkaar. Met vernuftig rekenwerk maakte hij het Paul Kasel steeds moeilijker. Het leek even dat Herman door zijn rekenwerk de tijd zou vergeten, maar uiteindelijk stond er een mooie slotcombinatie op het bord. Volgens sommige spelers van het Vierde en het Tweede was dit de partij van de avond. Waarschijnlijk wordt de partij alsnog afgeleverd bij Huize Overdam.
Aan het zevende bord is Peter Overduin op jacht naar eerherstel. Vorig jaar een moeilijk seizoen gedraaid, dit jaar wil hij meer punten op dit trapje hoger. De partij liep zoals het bij Peter moet lopen. Een redelijk evenwichtig begin. Gevolgd door een periode waarin kleine nadeeltjes leken te ontstaan. Dan het moment waarop Leo Brands zich misschien iets te rijk rekende, waarna Peter koelbloedig toesloeg.
Henk Kootkar had vorig jaar een ijzersterk bondsseizoen. Dat wil hij dit jaar weer voor elkaar boksen. De teamleider heeft hem hierin alle vrijheid en verantwoordelijkheid gegeven.
Zijn openingsopzet tegen Theo Witjens was prima. Alle regels uit stap 2 en stap 3 waren netjes uitgevoerd. De buit daadwerkelijk binnenhalen bleek niet eenvoudig. Het lukte niet. Later op de avond toonde Adri Jumelet met speels gemak het winstplan voor wit, maar daar hadden we op dat moment niets meer aan.

Lang verhaal kort: Alles is nog mogelijk, maandag 11 oktober naar Krimpen.