Het vijfde verliest nipt

We speelden maandagavond uit tegen Krimpen aan den IJssel 4, met drie invallers, en we hebben een spannend spelverloop gezien.
In volgorde van het eindigen van de partijen ga ik met u de borden langs.
Al om tien over half tien haalde Rinus van de Wetering (7) een knappe remise, en dat na een achterstand van twee pionnen. Vervolgens kwamen de winstpartijen, te beginnen met Tommy Johansson (2) die inviel voor Cees van de Kleij. Wat een fraai spel liet Tommy zien, daarmee aantonend dat zijn -voor ons team- hoge rating niet onterecht is. Met een half oog op zijn partij zat ik stil te genieten van zijn listen en lagen. Om iets over tienen was het gebeurd met zijn tegenstander, J. Willems. Even later kwam Henk van der Velden (8) zijn winst melden. Netjes, en een voorsprong van 2,5 - 0,5. Tegen half elf kwam het volgende halve punt van Michiel Gerritse (6). Er had bij hem meer ingezeten, maar hij verspeelde een toren. Kunt u nagaan hoe goed hij daarvoor stond. Geen reden tot klagen dat hij de remise nog binnenhaalde.
Tja, en toen volgden enkele nullen. Robert Lecomte, invaller op bord 5 voor Piet van Dijk, had de afgelopen weken teveel geschaakt, en kon zich niet meer goed concentreren. Een nul was het gevolg. Zoon Robin Lecomte, invaller op bord 1 voor Menno Brandenburg, speelde de sterren van de hemel, en kwam verschrikkelijk goed uit de opening. In het vervolg van de partij wist hij zijn grote voordeel niet uit te buiten, neen, het verkeerde zelfs in een nadeel. En dan blijf je nog wel een poos spartelen, maar het helpt niet meer. Iets voor elven legde hij zijn koning om. Stand inmiddels 3 - 3.
Twee partijen nog gaande, die van Adri Jumelet (4) en van Gerrit Boer (3), uw verslaggever. Adri kwam een pion achter, daarna nog meer pionnen, en toch leek het er even op dat hij een remise binnen zou slepen. Dat lukte net niet. Stand 4 - 3 voor Krimpen. Zoals gebruikelijk speelde ik een langdurige partij, met wisselende dreigingen van beide kanten. Uiteindelijk een eindspel met veel pionnen en elk een dame. Als ik op avontuur zou gaan, ten koste van enkele pionnen die dan opgesnoept zouden worden, was de kans levensgroot om te verliezen. Mijn tegenstander, Henk Verver, kon ook niets forceren en hield me op eeuwig schaak.
Eindstand 4,5 - 3,5, winst voor Krimpen aan den IJssel 4.

Natuurlijk is het vervelend dat we het zo goed begonnen seizoen af sluiten met enkele verliesmatches. Maar we deden ons best, en we beleven stuk voor stuk veel genoegen aan de externe competitie. En uiteindelijk vind ik dat zelf nog belangrijker dan winnen!