Vierde laat punt liggen

Gisteren heb ik de hele dag met de gordijnen dicht in bed doorgebracht, hoofdpijn en misselijk. Het teamleiderschap van het vierde gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten. Ik weet niet of ik nog een tweede keer invallend teamleider zal zijn. Ik begrijp nu waarom ze dat team John van de Laar hebben aangesmeerd. Het toekijken bij de topper tegen IJsselmonde was een ware marteling. Op voorhand stond er bovendien nogal wat op het spel, concurrent Groenoord had namelijk eerder in de week verrassend verloren en dus zou de winnaar van deze ontmoeting de nieuwe koploper worden. Ook bij 4-4 zouden wij de kop overnemen. IJsselmonde is een heel sterk team in deze klasse, met twee spelers van 1900+, Arje Willemze (1887), Jan Bey en Bart Ockeloen. Alleen aan de laatste twee borden zitten spelers van 1500+. Helaas moesten wij twee spelers missen die liever een weekendje naar Corus gaan dan hun team kampioen te maken. Gelukkig stond daar een goede invaller tegenover: Gert-Jan Pellikaan. Over een jaartje zit hij ongetwijfeld in het eerste waar hij thuishoort als voormalig KNSB-speler. De andere invaller is een verhaal apart: Adri Jumelet. Voor iedere teamleider een hoofdpijn-dossier en ik kan dat nu dus bevestigen.

De avond begon goed in het gezellige kleine kot onder de rook van het Feyenoord stadion (of moet dat niet zijn: het rokende Feyenoord stadion?). Om even voor negen uur viel plots het licht uit, pikdonker. Met aanstekers moesten de spelers de klokken zien te vinden om deze stil te zetten. Na enige minuten konden we verder. Om even voor tien uur kon de eerste nul op het bord. Piet Verheij had zich weer eens compleet kapot geofferd in zijn bekende Pernisse bravoure stijl. Wilde per se wit hebben en dit is dan zijn dank. In een scherpe Najdorf bouwde Piet vakkundig het ene na het andere luchtkasteel op maar wist dat nergens een mooi slot te geven. Gert-Jan zat naast Piet en keek aanvankelijk bewonderend toe, dacht met een Kasparov te maken te hebben zo zei hij na afloop, maar besefte al snel dat er nergens ook maar iets klopte van Piets krachtzetten. Geel voor Piet omdat hij met wit compleet faalde, nog een keer geel omdat hij ondanks de meest scherpe verwikkelingen en offers voor de hele partij slechts 35(!!!) minuutjes had verbruikt. Rood dus en uit het team voor de volgende wedstrijd.

De tweede nul volgde al snel. Peter de Joode met zwart aan bord twee kon het niet bolwerken tegen Rinus Bongers (1916). De koning kwam onveilig op f7, de lopers van Rinus sneden in de zwarte stelling en Peter kon er weinig tegenin brengen. Sorry, zei hij na afloop, maar persoonlijk denk ik dat Peter momenteel te weinig speelt en dat teamleider John hem gewoon wat lager had moeten zetten en dan met wit.
Dan toch een lichtpuntje, een prachtige overwinning van Coen van Baren op Bart Ockeloen. Coen kwam erg goed uit de opening en Bart heeft alleen maar zitten verdedigen. Misschien was er ergens nog redding voor Bart maar het punt was zeker heel verdiend voor Coen die heel geconcentreerd heeft gespeeld. Klasse!
Op dit moment volgde het absolute dieptepunt van de avond. Marcel den Bleker kwam vragen of hij remise mocht aannemen aan bord 1 tegen Steef Bergakker. Op zich prima leek mij gezien de stand op de overige borden. Peter Overduin stond namelijk een pion voor in een pionneneindspel en ging winnen, ook Gert-Jan zou gaan winnen en aan bord acht stond Adri erg lekker. Henk Kootkar aan zeven stond de hele partij remiseachtig. Marcel zag zelf ook niet veel meer dan remise in zijn partij. Op het moment dat ik Marcel toestemming gaf remise aan te nemen stonden we beiden toevallig bij het bord van Adri. Adri had de volgende stelling:


Adri met zwart aan zet, staat goed. Op z'n minst komt hij na Lxf3,Kxf3 en Td4 in een toreneindspel met een vrijpion meer. Dat moet Adri ook gedacht hebben alleen lagen de kabeltjes in zijn hersenen ietwat door elkaar. Adri speelde na rijp beraad.....Td4?????. Nu ik het weer zie voel ik die hoofdpijn plots weer opkomen dus ik laat het hier verder bij wat Adri betreft.

Goed, 3-1 achter en ik zag in gedachten al boze telefoontjes van John vd Laar op me afkomen. Marcel vatte het luchtiger op: "Ik speel nog maar even door".
Toen won Gert-Jan heel mooi zijn partij, al was hij er zelf als perfectionist niet zo heel tevreden over. Maar Jan Beij was duidelijk een maatje te klein.
Bij Marcel zag ik dat het echt niet anders dan remise kon worden, evenals bij Henk Kootkar. Aangezien Peter Overduin straal gewonnen stond kon ik deze twee remise laten spelen en bij winst van Peter was het 4-4 en kon ik weer met opgeheven hoofd op de club komen. Zo gezegd zo gedaan, Marcel en Henk remise. Stand 4-3 achter en een gewonnen stelling van Peter nog over.


Toen volgde het tweede drama van de avond. Peter ging in zijn pionneneindspel zitten tellen en rekent zich te vroeg rijk. In plaats van eenvoudige winst liet hij in een pionnenloop zijn tegenstander ook dame halen!! Nu had hij een dame-eindspel met pion meer dat zo te zien gewoon remise was! Iedereen dromde zich om het bord. Peter moest winnen voor de 4-4 maar kon dat haast niet meer. Op diverse momenten kon zwart zelfs eenvoudig remise maken, maar zag het niet en bleef maar schaakjes geven. Een voorbeeldje:


Zwart aan zet speelt gewoon Dxc6 en na Kxc6,Kxc4 hoeft zwart alleen maar de witte koning te volgen om remise te maken: Kd6,Kd4,Ke6,Ke4,Kf6,Kd5,Kg6,Ke6,Kxh6,Kf6 en remise, stap 1. In plaats daarvan speelde zwart Df5+ en na nog heel veel schaakjes maakte Peter toch kleine vorderingen, maar niet beslissend. Hij was inmiddels ook zijn h-pion kwijt en dus had ook zwart een vrijpion die ging lopen! Wel had hij iets meer tijd maar ook dat slinkte zienderogen in zijn nadeel. Toen plots maakte zwart een enorme blooper als hij een keertje geen schaakje heeft, met de witte koning op b7, dame op d7 en pion op c6 speelde zwart Kb5?? en na c7+ kon hij direct opgeven. Deze enorme zenuwenstrijd duurde een aardig tijdje en klasse van Peter dat hij ondanks zijn misrekening zo heeft doorgespeeld en toch het punt wist binnen te slepen. Een opgelucht team dus en een brakke teamleider die dit geen tweede keer gaat doen.
In de auto terug met Piet Verheij en Gert-Jan als passagier krijg je dan ook nog de sterke verhalen van Piet om je oren: "Als ik dit doe win ik en als ik dat doe had hij ook niets meer gehad". Ja hoor Piet....
In plaats van twee punten los staat het vierde nu dus maar 1 punt los, maar wel aan kop! De ontmoeting tegen Groenoord en de ontmoeting van Groenoord tegen IJsselmonde zullen de beslissing brengen in deze poule.

Peter Kemner