Voordat de supporters werkelijk de einduitslag hadden uitgevogeld, waren heel wat reputaties gesneuveld. De strijd tussen de nummers 1 en 2 bracht alles wat het affiche van tevoren in zich had.
Na de strijd in clubgebouw Vredenoord heeft de adelaarslijst van deze klasse niemand meer met de perfecte score. Harm de Oude en Clement van Eijsden van Onesimus en Peter Overduin stonden tot 3 februari aan kop met 4 uit 4. Die faam zijn zij sinds gisteren helaas kwijt.
De topscorer van Onesimus speelde met zwart tegen Piet Verheij in de voor hem bekende opening. Piet speelde een onbekend zetje uit een DDR-openingsboekje. Harm ging op zoek naar het hoe en waarom van deze zet en kwam tot de conclusie dat Piet hier een pion offerde. Harm dacht: “liever één vogel in de hand, dan tien in de lucht.” Op zet tien (!) bleek wit een stuk te winnen. Voor de topscorer van Onesimus werd het een lege dop.
Piet Verheij - Harm de Oude, stelling na 7...Pxe4???
De 1-0 voorsprong gaf ons een comfortabel gevoel, maar Frank Hendriksma wees de teamleden er op dat één zwaluw nog geen zomer maakt. Zoals het een echte strijd betaamd was het aan de meeste borden hangen en wurgen. De volgende uitslag liet lang op zich wachten.
Aan het eerste bord was Henk Henderson een pionnetje kwijtgeraakt. Deze bleek in het bezit van Marcel den Bleker te zijn. Dat bood perspectief voor Charlois Europoort. Aan het achtste bord had Henk Kootkar mooie vooruitzichten met zijn druk op de witte damevleugel. Met wat tactiek uit stap 4 kon dat wel eens een hele mooie aanval worden. Ook Peter Overduin was voortvarend gestart tegen Marcel van de Linden. Het gekke was dat beide spelers “als vanzelf” speelden. De Siciliaan van Gertjan Pellikaan werd door Anton Molenaar met een ijzingwekkende precisie ontleed, waardoor ons tweede bord een onzekere factor werd. Clement van Eijsden en John van de Laar volgden 9 zetten hun eerder gespeelde partij van een paar jaar terug. Daarna werd er echt geschaakt en had Clement de betere stelling met een verbonden vrijpion op e5. Aan bord 5 pakte Peter de Joode direct het initiatief, maar hij verloor de grip op Martin Rensen die en passant een pion oppikte.
In vogelvlucht was dit de stand van zaken rond een uur of tien. Toeschouwer Michel de Wit (trainer van Elise Juin die wellicht in de volgende ronde tegen ons Vijfde komt te spelen) durfde geen voorspelling van de einduitslag te geven. Hij zou de rest van de strijd thuis via twitter volgen.
Nu de werkelijke verwikkelingen.
Herman van Malde sloeg met zijn dame op b2. Dan weet de gemiddelde clubschaker genoeg. Herman niet, maar hij is ook geen gemiddelde clubschaker. Die middag had hij Chessbase Magazine 140 doorgenomen en was tot de conclusie gekomen dat slaan op b2 in de mode is. Gesterkt door deze wetenschap liet hij de voorzitter van Onesimus licht beteuterd achter.
Ondanks de voorsprong bleef het aan alle borden op eieren lopen. Bij de Peters ging het mis. De paarden van Overduin werden weggeduwd door de lichte stukken en een ijzersterk torenpaar van zwart. Materiaalverlies en een knullig paardvorkje besliste de partij. Het toreneindspel met een pion minder kostte De Joode te veel tijd, waarna Martin Rensen het vakkundig afmaakte.
Henk leek wat veel onder de indruk van het centraal geposteerde paard van wit, waardoor hij niet doordrukte op de damevleugel. Marcel Tillemans zette daarna een koningsaanval op die niet meer te stoppen was. Alle zware stukken hadden de koning van “de Koot” gewurgd. Een prestatie van formaat, want voor Henk is het zijn eerste verlies voor de bond in vier jaar! Nog een reputatie die deze avond sneuvelde.
Aan bord 4 zat zwart de hele avond opgescheept met een slechte loper. Wit hield vast aan zijn verbonden vrijpion, maar reageerde niet adequaat op de damevleugelpionnenmars. Hier miste zwart zelfs een werkelijke winstkans met een doorbraak. Clement had de hele avond de betere stelling, maar berustte in remise.
Marcel pareerde zonder enig risico de laatste stuiptrekkingen van zwart en pakte, nog steeds met een pion meer het volle punt in het eindspel.
Op dat moment een wijze beslissing. Opgeteld stond het gelijk met alleen nog de partij aan bord twee. Als een “bird on a wire” keken alle betrokkenen naar de zetten aan dit bord. Een lopereindspel van gelijke kleur was moeilijk te verdedigen voor zwart. Op zoek naar de nauwkeurigheid had Gertjan meer tijd gebruikt dan Anton. De witte koning stond centraal in de zwarte stelling en het werd steeds benauwder. Gertjan bezweek met een onnauwkeurigheid en verloor zijn witvelderige pionnen. Einde oefening… De enige hoop was het gelijktijdig promoveren. In tijdnood twitterde Charlois Europoort het verlies. Dat bleek iets te vroeg. Wit hield het hoofd niet koel en gaf zwart de kans op eeuwig schaak. Op het moment dat hij het eeuwig schaak uit de weg ging, pakte zwart met een röntgenschaak de net gepromoveerde dame. Het matzetten ging niet zonder hobbels, maar bleek uiteindelijk een kwestie van techniek. De Pellikaan won ternauwernood van een Onesi Mus!
De nieuwe reputaties van de top 3 Klasse 2A:
1. Marcel den Bleker (Charlois Europoort 5) 4½ 5 1901 TPR 2098
2. Arje Willemze (IJsselmonde 1) 4½ 5 1873 TPR 2017
3. Clement van Eijsden (Onesimus 1) 4½ 5 1727 TPR 1966
Met deze uitslag neemt dit team een voorschot op een komend kampioenschap.
En ja, het is best een indrukwekkend resultaat:
http://www.r-s-b.nl/verslag2011/Damhuis-05.htm
Na de nodige ontspanning met een biertje in het clubhuis, brachten we een vermoeide Peter de Joode thuis.
Bij het uitstappen hoorden we Queen op de radio:
“I've paid my dues time after time
I've done my sentence
but commited no crime
and bad mistakes
I've made a few
I've had my share of sand kicked in my face
but I've come through…”
Laten we hopen dat het net zo afloopt als in dit liedje!
