zaterdag 14 november 2009

Het zesde team wint schitterend

Vrijdagavond was het zesde team op bezoek bij 3-Torens in Berkel en Rodenrijs, en we hebben het er goed gehad, niet in het minst door een dikke overwinning met 6,5 - 1,5. Het derde twittert, het zesde schittert. Wat een luxe, we stonden zelfs voor met 6 - 0, maar het werd uiteindelijk 6,5 - 1,5.
Met de spelers heb ik afgesproken dat een ieder zelf in een paar zinnen zijn partij, zijn ervaringen, zijn gevoelens weergeeft. Ik begin met het kader, de rest wordt morgen, misschien overmorgen, verder ingevuld. De volgorde van de partijen is de volgorde van beeindiging.
3. Gerrit Boer - Niek Markus 1-0. Om kwart voor tien, na 24 zetten was het afgelopen. Ik offerde een kwaliteit om een overwegende stelling te krijgen in een door mijn tegenstander passief gespeelde opening. Omdat Markus niet altijd de beste verdediging koos, kon ik de partij in offerstijl afmaken. Ik heb Peter Kemner de partij toegestuurd, maar hij bewaart haar voor het clubblad. Misschien een idee ook voor anderen?
6. Erik Bugter - Rinus van de Wetering 0-1. Rinus speelde zijn geliefde Pirc-opening, en kwam er goed uit. Na het verlies van een toren gaf zijn tegenstander gedesillusioneerd op. En dat terwijl er toen 3 torens op het bord stonden, wat een speler van de thuisclub toch zou moeten stimuleren! Rinus won enkele minuten later dan bord 3.
1. Robin Lecomte - Tony Tang 1-0. Iets over tienen had Robin zijn tegenstander weggespeeld.
8. A. v.d. Kruis - Robert Lecomte 0-1. Waar Robert in de vorige ronden moeite had zich te concentreren, ging dat nu veel beter. Half elf, en met 4-0 voor!
5. Angeligue Osinga - Erik Smits 1-0. Angeligue had vijf minuten later haar tegenstander volkomen overspeeld.
2. Arno Verbakel - Coen van Baren 0-1. Het kostte wat meer tijd, maar tegen elven was de stand 6-0. Coens commentaar:
Coen en Arno Verbakel bleken elkaar te kennen, alleen niet van het schaken. Arno heeft een kledingzaak waar Coen regelmatig komt. Arno attendeerde Coen erop het jasje dat hij aan had, uit zijn winkel kwam. In de partij liet Coen zich echter niet door Arno in het pak steken. Het verloop was klassiek. In een 'Pirc' zocht Arno de koningsaanval terwijl Coen de vijandelijke damevleugel onder vuur nam. Coen had op de 22e zet een paard op c5 weten te posteren dat in samenwerking met de dame, een toren en een loper dood en verderf dreigde te zaaien. Met b4 trachtte zijn tegenstander op de 27e zet het gevaarlijke stuk te verjagen. Zonder succes, hij moest na twee zetten een kwaliteit inleveren waarna zijn stelling aan alle kanten rammelde. Na 35 zetten gaf hij op.
7. Piet Dijk - Ron de Jong 0,5-0,5. Piet schreef het volgende verhaal onder het hoofdje "Vrijdag de dertiende". En ik zei nog zo tegen Gerrit dat ik zou verliezen als ik een remiseaanbod weigerde. Nou, het heeft niet veel gescheeld, alleen wilde mijn tegenstander de plotseling lonkende overwinning iets te gretig binnenhalen. Hij deed zelfs twee zetten tegelijk met zijn koning. “Ho, ho, niet zo snel”, pareerde ik. Gelukkig had hij net zoveel verstand van pionneneindspelen als ik, zodat het uiteindelijk toch nog remise werd.
De partij was gelijk op gegaan met dameruil op de 13e zet, waardoor we in een vervroegd eindspel terecht kwamen. Met het opsluiten van een toren, verspeelde mijn tegenstander een kwaliteit en natuurlijk had ik het toen moeten afmaken. Hij begon te springen met zijn paard en ik kon het wilde beest maar niet temmen. Tenslotte heb ik de kwaliteit maar weer teruggegeven, omdat ik met een pion meer het wel zag zitten. Op het uitslagenbord pal voor mijn neus zag ik het ene punt na het andere voor ons verschijnen. Het stond al 6-0 en ik moest toch zeker dat 7e maken. Dat doe ik dan een volgende keer maar. Zelfs de voorzitter van 3-Torens bedankte me voor het halfje. Nou ja, toch nog iemand blij gemaakt op vrijdag de dertiende.
4. Rik Veldhuis - Eduard Smits 1-0. Om vijf over half twaalf was de laatste partij afgelopen, waarop Eduard de volgende commentaar had. Zoals je al wist stond ik in het grootste deel van de partij (veel) beter. Het uitspelen blijft een kunst. Ik won vroeg in de partij een pion die voor de vijandelijke koning stond waardoor die in de rest van de partij zeer kwetsbaar was. Op vele momenten had ik met zwart door kunnen breken. Het waren echter de zenuwen die mij weer parten speelde en dan zie ik veel minder.

Het aardige van een goed team als het zesde is dat er genoeg goede spelers zijn om een fout van een teamgenoot te compenseren. We zijn in ieder geval nog niet uitgeschakeld voor promotie!

Het verslag van tegenstander 3-Torens is hier te lezen.

Geen opmerkingen: