Kemner does it again!

Gisteren vond de slotavond van de competitie plaats, die naar reeds was aangekondigd zeer spannend zou worden. Julian van Overdam had een half punt voorsprong op Peter Kemner, maar eerstgenoemde moest met zwart tegen de sterke Filip Borst en laatstgenoemde trad weliswaar aan tegen de niet minder sterke Ben Boog, maar hij mocht dat doen met de witte stukken. Onderaan streed Arjen Kouwenhoven nog voor zijn laatste kans op behoud, maar ook hij moest dat doen met zwart tegen iemand die met de witte stukken een zekere reputatie heeft: Gijsbert Kamerman. Jan van Overdam moest met wit tegen Carel Vredenborg remise spelen om zeker te zijn van lijfsbehoud.
Julian en Filip bereikten op een bizarre manier een gespiegelde variant van de Petrosianvariant van het Koningsindisch. Met wat minder tijd op de klok en enige kwetsbaarheid op de zwarte velden rond zijn koning, besloot Julian om rond zet 25 remise aan te bieden. Een gok, omdat hij nu afhankelijk was van de uitslag van de overige 3 partijen (als Kemner zou winnen, zou de uiteindelijke SB-score afhankelijk zijn van de partijen van Vredenborg en Kamerman). Alternatief zou zijn dat hij King's Indian style een aanval zou openen op de vijandige koning, met onzekere afloop.
Ook Kemner en Boog naderden de tijdnoodfase, waarbij ik de indruk had dat Boog het binnen de remisemarge zou kunnen houden. Kemner bleef echter vastberaden en gaf alles om de kans op de titel te behouden. Uiteindelijk zwichtte Ben en na het bekend worden van de overige twee partijen kon het uitrekenen van de SB-punten beginnen.
Deze rekensom bleek met 0,25 punt (!) in het voordeel van Peter uit te vallen. Bijzonder wrang voor Julian, die na zijn pechvolle loting in Den Haag in november jl naast de beker van het weekendtoernooi aldaar greep (al is hij officieel wel gedeeld titelhouder) en in de laatste ronde als leider in de tussenstand van de Triomfatorcup moest ondervinden dat CE'ers pittige tegenstanders kunnen zijn. Aan de andere kant is het een bewonderenswaardige prestatie van Peter, die het hoofd koel hield en naast zijn schaakinzicht zijn ervaring liet spreken. Met het behalen van zijn titel houdt hij niet alleen Julian achter zich, maar ook onder anderen Dick de Wit en John Leer. Een bijzondere prestatie die een hartelijke felicitatie waard is!
Arjen Kouwenhoven, die met zijn indrukwekkende eindspurt eveneens een bijzondere prestatie leverde, kwam met zijn remise net een halfje tekort om zich officieel gehandhaafd te mogen noemen. Volgend jaar wordt groep een wederom sterker (o.a. John van Baarle komt terug en wie weet wie er zich nog meer zal aanmelden?) en als in een later stadium ook Michel de Wit weer eens zin krijgt in een gooi naar de titel, dan begint groep 1 in de verte qua kracht weer een beetje te lijken op die van eind jaren '80, toen zij een legendarische status had.