Zomertoernooi van start

Gisteren is met succes het zomertoernooi van start gegaan. In de eerste ronde waren er nog veel byes, dus voorspeld kan worden dat het nog veel mooier gaat worden dan het in de eerste ronde al was, maar de eerste ronde was reeds een heel leuk gebeuren voor iedereen. Door het Zwitsers systeem werd de minder sterke helft ingedeeld tegen de sterkere, maar ik heb bijna geen walk overs gezien.
Van de gasten moest de sterke Feike Liefrink (2060) flink aan de bak tegen Eduard Smits. Hij haalde het volle punt binnen, maar niettemin wordt meer en meer duidelijk dat Eduard op de goede weg is. Roel Trimp is een sterke speler uit de jaren '80 en '90, maar hij heeft al een jaar of 8 niet meer gespeeld. Tegen Adri Jumelet moest hij hard werken om de buit binnen te halen. Complimenten voor Adri; zelf weet ik uit ervaring hoe sterk Roel is: in een rapidpartij werd ik een jaar of 3 geleden overtuigend door Roel van het bord gezet (en toen had Roel ook al een jaar of 5 geen officiële partij meer gespeeld). Nieuw lid Frans Bloedel (in een ver verleden lid geweest bij Shah Mata) bood sterk tegenstand tegen Cor de Wit; ook voor hem complimenten. Tsai en de Lange ten slotte wonnen vrij regelmatig.
De volgende ronde worden de krachtsverschillen aanmerkelijk kleiner en niet alleen dat: ook sterke spelers als Sten Goes en Marcel Schroër zullen zich bij de groep voegen. Nadien komt ook nog onze eigen Lendert van den Ouden erbij; wie plannen heeft dit toernooi op zijn naam te schrijven, is dus gewaarschuwd!

Leer-Sprong              1-0
Smits-Liefrink           0-1
Kemner-Boer              1-0
Bloedel-C. de Wit        0-1
Uitenbroek-Robin Lecomte 1-0
Gerritse-Van Oosterom    0-1
Trimp-Jumelet            1-0
A. Osinga-Tsai           0-1
De Lange-Robert Lecomte  1-0
Yang-Verheij             0-1
De Joode-Dueller         1-0
Ger in 't Hout-Overduin  0-1
Dirks-Sprang             1-0
M. in 't Hout-van Baren  0-1

Massakamp zaterdag a.s.

Zaterdag a.s. is de massakamp tegen Anderlecht. Er zijn nog 7 plaatsen beschikbaar! Uiteraard willen we goed voor de dag komen tegen Les Belges, dus haast u om u aan te melden (zie eerdere aankondigingen; bel evt met 06-15844705 (Filip).
Michel heeft enorm zijn best gedaan om er een mooi evenement van te maken en de meesten van u weten inmiddels wel hoe lekker zijn gehaktballetjes zijn! De catering is ditmaal wederom van hem....
En:...........alle kampioensteams zullen worden gehuldigd! Dus als u toch komt om gehuldigd te worden, kunt u net zo goed meteen spelen.

Morgen zomertoernooi

Morgen is de start van het zomertoernooi. We kunnen al heel tevreden zijn over het aantal inschrijvingen. Wilt u meedoen aan dit uiterst interessante evenement, dan kan dat nog mer E-mail (zie de aankondiging op de KNSB- en RSB-websites) en eventueel ook nog morgen aan de zaal.

Jeugd doet gevestigde orde sidderen!

Op de website van de pionclub kunt u een verslag vinden van het zaterdag jl. gespeelde jeugdtoernooi. Wees voorbereid, want ik heb het niveau van mijn schrijfsels verder verlaagd tot ongeveer het mentale niveau van Herman van Malde.
Het toernooi zelf was een groot succes en dit is de plaats om iedereen die heeft meegeholpen aan de organisatie ervan nogmaals te complimenteren en te bedanken. Spin in het web was Michel de Wit, die, ondanks het feit dat hij wist dat hij het risico liep dat zijn eigen zoontje in de E-groep zou eindigen onder het jongste zoontje van Jan van Overdam sr, vele uren heeft geïnvesteerd om van dit evenement een succes te maken.
Indrukwekkend waren de partijen in de invitatiegroep, waar 7 (zeer) getalenteerde jeugdspelers het mochten opnemen tegen de gevestigde orde en let wel: als ik zeg gevestigde orde, dan bedoel ik ook gevestigde orde! Michel wist onder anderen niemand minder dan Gert Timmerman en John van Baarle te strikken. De enige die zo verstandig was om de uitnodiging voor dit evenement af te slaan, was Harold van Dijk.
Harold had een vooruitziende blik, want wat wij respectvol nog gevestigde orde noemen, werd door de jeugd met nietsontziende mentaliteit onthaald, wat resulteerde in een eindklassering waarin de eerste 3 plaatsen werden bezet door jeugdspelers. Indrukwekkend waren de prestaties van Quinten Ducarmon, die met 5 overwinningen en 2 remises de inviatiegroep won. Ook Roger Meng speelde weer uitstekend; zijn goede resultaten zijn niet van de lucht! Hij werd gedeeld tweede, samen met Julian van Overdam.
Ik heb de volwassenen van de inviatiegroep al genoeg gelouwerd, maar het is toch geen geringe prestatie om als dertien- of veertienjarige ex-wereldkampioenen en ex-europacupfinalisten achter je te laten! We weten wel dat rapid geen normaal schaak is en we weten ook dat de jeugd sneller en gewiekster is in deze discipline dan de gemiddelde volwassene, maar dat doet weinig af aan de conclusie dat we hier getuige zijn geweest van een bijzondere gebeurtenis.
In de schaduw van de top-3 scoorden Jan jr en Marco Kirana ongeveer 50%; evenmin een geringe prestatie! Lennard den Boer en Sophia Thoma hadden het wat moeilijk, maar het is makkelijk te voorspellen dat ook deze twee jeugdspelers volgend jaar veel beter voor de dag zullen komen; ze moesten nu alleen nog wat wennen aan het niveau. Lennard won verleden jaar op het PK al van o.a. John Leer en Sophia kennen we. Niet voor niets is ze de snelste ratingstijger binnen onze club.
Het gaat goed met de club en de toekomst ziet er rooskleurig uit, mede dankzij de jeugd die we hier zo prachtig hebben kunnen zien opereren! De vraag is nu alleen nog wie we volgend jaar zullen moeten uitnodigen om de jeugd in de invitatiegroep nog enige weerstand te bieden.

Zomerclubblad komt er aan

Het interne seizoen is voorbij, de grote zomertoernooien staan weer voor de deur, incluis ons eigen zomertoernooi. Tijd om de balans op te maken van dit zeer enerverende seizoen met maar liefst vier kampioensteams en een bekerfinale. Je zou zo zeggen dat moet toch veel aandacht los maken bij de schaakmedia en websites in den lande, ook de manier waarop de club in zijn geheel groeit en bloeit? Niet echt dus, en daarom doen we het lekker zelf dunnetjes over in onze eigen Triomfator. Kopij dus welkom, met name de teamleiders wordt gevraagd even een mooie recap van het seizoen neer te pennen, de kampioenen en topscorers mogen hun partijen inleveren en mail verder gerust alles wat in u opkomt, wij werken op de redaktie met toetsenborden zonder delete-toets. De deadline ligt wel erg strak op 1 juni, dus even snel uitloggen bij Playchess, kurk op de fles rode wijn, kinderen in de zandbak en typen maar….

Ook groep 3 uitgespeeld

Op 15 mei 2009 werd de 28ste en laatste ronde van de Keizergroep gespeeld. De hoogste borden speelden remise en daarmee was het kampioenschap van Rinus van de Wetering een feit. Rinus heeft het grootste deel van het seizoen bovenaan gestaan en is verdiend kampioen geworden. Tweede werd Michiel Gerritse met een kleine achterstand. Daarmee hebben de oudere spelers het van de jongere gewonnen: op plaats 3 eindigde Angelique Osinga, vierde werd Eduard Smits.

Het Keizersysteem waardeert ook de avonden dat je afwezig bent wegens externe verplichtingen voor de RSB. Het meest profiteerde Angelique hiervan, maar liefst 11 keer won ze hierdoor punten. De hierboven genoemde concurrenten speelden slechts 2 tot 3 keer op een vrijdagavond extern. Ook interessant is het winstpercentage. Voor Rinus en Eduard is dat 60, voor Angelique 50 en voor Michiel ruim 71.

Marjolein Osinga eindigde op plaats 5, Robin Lecomte op plaats 6. Robin had hoger kunnen eindigen als hij in de gelegenheid was geweest om vaker te spelen. Zijn winstpercentage van bijna 73 liegt er niet om. Peter de Joode was ook veel te weinig aanwezig om in de top te eindigen, maar het is duidelijk dat hij in groep 2 thuis zou zijn. Jan Poolman gaf de toon aan in de eerste helft van de competitie, maar door ziekte moest hij van verdere deelname afzien. Viktor van de Wetering, Menno Brandenburg, Tommy Johansson en Theo Zoetemeijer zijn sterke spelers die een beter lot dan groep 3 verdienen, maar dan moeten ze wel spelen. Met nul gespeelde partijen blijf je onderin hangen.

Het blijft prettig dat tussentijdse nieuwkomers direct mee kunnen spelen. Een mooi voorbeeld hiervan is de sterke Frans Bloedel die vier partijen speelde en ze alle vier won. Het is niet moeilijk te voorspellen dat hij in het komende seizoen een kampioenskandidaat is.

Rinus, Michiel en Angelique hebben recht op promotie naar groep 2. Ik heb gehoord dat Rinus en Michiel misschien van dat recht afzien. Aan het bestuur is dan de beslissing hoe die plaatsen in groep 2 opgevuld worden. Ook heb ik gehoord dat er over gedacht wordt om ook in groep 3 een vaste competitie te gaan spelen, enkel of dubbel valt nog te bezien. Zelf zou ik dat betreuren. Waarom een systeem dat naar tevredenheid van de deelnemers draait veranderen? Maar goed, er zijn nog geen besluiten genomen, en de ALV heeft de laatste stem.

Tot slot mijn verontschuldigingen aan de spelers die niet genoemd werden, maar toch ook hun partijen met inzet en resultaat speelden. Er is een oplossing voor: volgend jaar in de top meedraaien. O ja, Ruud Kok verdient ook nog een vermelding voor zijn rol bij het indelen. Dat ging prima. Waar hij zich eens op moet bezinnen is de verplichting iedere week de stand aan onze webmaster door te geven. De wijze waarop dat nu verliep kan bij de leden de suggestie gewekt hebben dat groep 3 er minder toe doet. En niets is minder waar.

gerrit boer

ACTA EST FABULA

Het spel is gespeeld. De kampioenen en degradanten zijn bekend, de stukken kunnen terug in de doos, of eigenlijk niet want morgen staat alweer het volgende toernooi gepland, en dan vanaf vrijdag het Zomertoernooi. Houdt het dan nooit op?

Op de laatste speelavond van de interne stonden de laatste partijen in de groepen 1 en 2 op het programma, onder toeziend oog van vele toeschouwers, onder wie Dick de Wit, die toch wel een heel groot belang in het verloop van de confrontaties in groep 1 had.

Voor de reeds uitgespeelden had Ruud Kok nog een alleraardigst bijprogramma gemaakt, en her en der werden ook al de nodige oefenpotjes gespeeld ter voorbereiding op of juist om af te kicken van.

In groep 2 stonden na de reglementaire verliesbeurten nog twee partijen op de rol. Op een zogenaamd bijbordje won John van de Laar van Gerrit Boer, en eerstgenoemde wist zo zijn eindtotaal nog een beetje op te schroeven, weg van de streep en richting de middenmoot. Van groter belang was het klapstuk van deze groep: het gevecht om enerzijds het kampioenschap en anderzijds om een promotieplaats tussen GertJan Pellikaan en Erik van de Berg. Helaas kwamen de hoge verwachtingen van dit topduel niet uit. Drukke werkzaamheden zorgen ervoor dat Erik niet altijd even relaxed achter het bord kan plaatsnemen, en dat was in dit geval goed te zien. Razendsnel en zo te zien kinderlijk eenvoudig liet Erik zich manoeuvreren naar een verloren toreneindspel.

GertJan won dit eindspel uiteraard vrij makkelijk, en kwam daarmee op gelijke hoogte met Kresna. Na enig rekenwerk bleek dat op SB score GertJan het kampioenschap van groep 2 heeft behaald. Niet slecht voor iemand die na vele jaren pas sinds dit seizoen weer eens met schaken begonnen is. Samen met Kresna promoveert hij naar groep 1, zodat die groep er weer twee kampioenskandidaten bij krijgt. De derde promotieplek is door het verlies van Erik voor Marcel den Bleker, maar het schijnt dat hij ervoor kiest om in de luwte van groep 2 te blijven spelen. Daar zal hij volgend seizoen wel dik spijt van krijgen. De wedstrijdleider intern moet maar uitmaken wie er dan promoveert, maar voor velen is groep 2 al sterk genoeg lijkt het. Misschien is het maar beter om die promotieplek niet in te vullen: straks zitten Van Malde of Van de Laar weer in groep 1, en daar zit niemand op te wachten.

Voor groep 1 bleven er nog vier partijen staan. Gelukkig was het iedereen gelukt om deze week de inhaalpartijen voorafgaand aan de laatste ronde te spelen, zodat de kampioen en degradanten direct op de spelavond bekend zouden worden. Afgelopen dinsdag, ergens in een achterafzaaltje schijnt Gijsbert remise gespeeld te hebben tegen Hans Uitenbroek, zodat Gijs voor aanvang van de laatste ronde zich al veilig gespeeld had. Op donderdag trad Hans opnieuw aan, nu tegen Filip, en zoals een goed uittredend kampioen betaamd (hoewel toch een beetje met stille trom) wist hij in een partij met kansen over en weer te winnen.

Hiermee was voor Filip gelijk het pleit beslecht, maar dat weerhield hem niet om op vrijdagmiddag, tegen alle verwachtingen in, tegen Jan van Overdam er vol in te gaan en zowaar te winnen.

En zo komen we aan bij de gebeurtenissen op de slotavond, waarvan hier op de site door Filip reeds kond is gedaan. Het hele seizoen nog geen verslag van hem gezien….. en nu dit. Nou ja, een korte impressie volstaat, met dank aan Hans van Calmthout voor de files met de stellingen op de cruciale momenten.

Hoewel de SB scores voor hem ten opzichte van Arjen en Dick gunstig waren, moest Jan nog een halfje halen tegen ondergetekende om zich helemaal veilig te spelen, en dat gebeurde dan ook, in een weinig enerverende partij, waar Hans terecht geen fragment van heeft gemaakt.

In de partij tussen Filip en Julian vond Hans dit het cruciale moment:

Wit moet natuurlijk nog even het stuk terugslaan op d4. Ik ben benieuwd met welk stuk Filip op d4 heeft geslagen. En hoewel er nog niet heel veel aan de hand is, kan zwart het toch nog wel een tijdje proberen. Spelers zoals Kresna Soerjadi en John Leer zijn in staat om als het er echt om gaat zulke stellingen alsnog naar hun hand te zetten en te winnen. Maar het is te begrijpen dat Julian hier koos voor de zekere remise, met goede kans op het kampioenschap, want op dit moment stond Peter zeker nog niet gewonnen tegen Ben.

Wel was het nu zo dat mocht Peter alsnog winnen van Ben, de uitslag van de partij tussen Gijsbert en Arjen de doorslag zou geven voor het kampioenschap. Arjen zelf moest absoluut winnen van Gijs, om Dick alsnog de huilende derde te laten worden. Ook dit werd een voorzichtige schuifpartij van beide kanten, en het fragment laat het moment zien waarop de zwarte opmars op de koningsvleugel volledig doodgebloed lijkt te zijn, terwijl wit op de damevleugel een gezonde pion meer heeft.

In een poging de zaak te forceren speelde Arjen op een gegeven moment h5, zijn paard huppelde via h4 en g2 naar e3 de witte stelling binnen, en ook zijn torens wisten over h- en a-lijn achter de vijandelijke linies te komen. De b-pion had inmiddels in ruil daarvoor wel vrije doortocht gekregen. Met beide spelers nog twee minuten op de klok miste Arjen nog een mooie kans op een onverwachte mat-truuk, maar Gijs hield het hoofd koel, en nam tenslotte genoegen met remise. Exit Arjen, en opluchting bij Dick.

Terwijl Arjen en Gijs nog druk bezig waren met een bord vol stukken, en Filip en Julian al remise hadden gespeeld, wist Peter dat hij van Ben zou moeten winnen om in punten gelijk te komen, en het kampioenschap op SB score te laten aankomen. Ook hier werd redelijk voorzichtig gespeeld, waar Ben toch steeds een heel klein beetje minder stond. Zie het diagram, waar Peter met Pb1 de zwarte toren terug naar achteren dreef.

Daarna lukte het hem om Lb5 en a4 te spelen, en met f4 gevolgd door f5 de stelling verder te openen. De zwarte paarden konden maar geen steunpunten vinden, en bleven een beetje doelloos op de achterste rijen hangen. Het piece-de-résistance was het ingrijpen van het paard van b1 via a3 naar c4, waarna Ben mede onder druk van de wegtikkende klok misgreep, en een vol stuk verloor.

In de eindstand heeft Peter net iets meer SB dan Julian, en zo komt de titel dan toe aan de enige speler die dit seizoen ongeslagen is gebleven. Met zijn derde titel komt hij nu definitief te staan in het linker rijtje van de Hall of Fame van Charlois Europoort, passeert daarmee een aantal gerenommeerde namen van spelers die “slechts” twee keer kampioen zijn geworden, en vestigt dus zijn naam als één der groten van onze vereniging.

Helaas voor hem is volgend seizoen gewoon weer een nieuwe interne, met nieuwe kansen en wellicht nog sterker dan dit seizoen. Hopelijk lukt het hem om dan ook weer mee te doen om zijn titel te verdedigen. Enne: dat tweede kampioenschap van Vredenborg, dat komt er zeker en vast …. ooit, eens, een keer….

Carel Vredenborg

Lees ook een impressie van de kersverse kampioen zelf.

Zomertoernooi

Het traditionele zomertoernooi gaat volgende week van start! Aanmelden kan bij Filip Borst en Cor de Wit; zie ook de website van de KNSB en de RSB.

Kemner does it again!

Gisteren vond de slotavond van de competitie plaats, die naar reeds was aangekondigd zeer spannend zou worden. Julian van Overdam had een half punt voorsprong op Peter Kemner, maar eerstgenoemde moest met zwart tegen de sterke Filip Borst en laatstgenoemde trad weliswaar aan tegen de niet minder sterke Ben Boog, maar hij mocht dat doen met de witte stukken. Onderaan streed Arjen Kouwenhoven nog voor zijn laatste kans op behoud, maar ook hij moest dat doen met zwart tegen iemand die met de witte stukken een zekere reputatie heeft: Gijsbert Kamerman. Jan van Overdam moest met wit tegen Carel Vredenborg remise spelen om zeker te zijn van lijfsbehoud.
Julian en Filip bereikten op een bizarre manier een gespiegelde variant van de Petrosianvariant van het Koningsindisch. Met wat minder tijd op de klok en enige kwetsbaarheid op de zwarte velden rond zijn koning, besloot Julian om rond zet 25 remise aan te bieden. Een gok, omdat hij nu afhankelijk was van de uitslag van de overige 3 partijen (als Kemner zou winnen, zou de uiteindelijke SB-score afhankelijk zijn van de partijen van Vredenborg en Kamerman). Alternatief zou zijn dat hij King's Indian style een aanval zou openen op de vijandige koning, met onzekere afloop.
Ook Kemner en Boog naderden de tijdnoodfase, waarbij ik de indruk had dat Boog het binnen de remisemarge zou kunnen houden. Kemner bleef echter vastberaden en gaf alles om de kans op de titel te behouden. Uiteindelijk zwichtte Ben en na het bekend worden van de overige twee partijen kon het uitrekenen van de SB-punten beginnen.
Deze rekensom bleek met 0,25 punt (!) in het voordeel van Peter uit te vallen. Bijzonder wrang voor Julian, die na zijn pechvolle loting in Den Haag in november jl naast de beker van het weekendtoernooi aldaar greep (al is hij officieel wel gedeeld titelhouder) en in de laatste ronde als leider in de tussenstand van de Triomfatorcup moest ondervinden dat CE'ers pittige tegenstanders kunnen zijn. Aan de andere kant is het een bewonderenswaardige prestatie van Peter, die het hoofd koel hield en naast zijn schaakinzicht zijn ervaring liet spreken. Met het behalen van zijn titel houdt hij niet alleen Julian achter zich, maar ook onder anderen Dick de Wit en John Leer. Een bijzondere prestatie die een hartelijke felicitatie waard is!
Arjen Kouwenhoven, die met zijn indrukwekkende eindspurt eveneens een bijzondere prestatie leverde, kwam met zijn remise net een halfje tekort om zich officieel gehandhaafd te mogen noemen. Volgend jaar wordt groep een wederom sterker (o.a. John van Baarle komt terug en wie weet wie er zich nog meer zal aanmelden?) en als in een later stadium ook Michel de Wit weer eens zin krijgt in een gooi naar de titel, dan begint groep 1 in de verte qua kracht weer een beetje te lijken op die van eind jaren '80, toen zij een legendarische status had.

De ontknoping

Na de laatste ontknoping volgt a.s. vrijdag de volgende ontknoping.

Wordt Julian kampioen of is het toch Peter Kemner?

Wie degradeert uit de hoofdgroep? Gaat Dick de Wit eruit of….

Van groot belang komt allen kijken en huiveren en wees zeer zeer stil. Binnenkort het zomertoernooi : heeft u zich al opgegeven, het kan ook vrijdag op de club. Woerden schijnt dit jaar extra sterk bezet te zijn met een aantal toppers en ook Pia Sprong de kunstenares. Ze gaat tekeningen maken, in opdracht van Filip. Het bestuur is zich al weer enige maanden aan het buigen over het volgende seizoen, intern en extern. Filip en Herman ondersteund door de andere bestuursleden denken en denken. Een ding is zeker: er zijn een paar mensen met rechten ( promotieplaats staat vast. ) Het bestuur heeft een aantal open plaatsen die ze naar inzicht in kan vullen, maar er zijn een paar zekere denk aan John van Baarle en…. Ook extern is uw voorzitter zijn plaats niet meer zeker. Gaat hij een team omlaag of worden het er twee?  Voor de jaarvergadering, na de zomerstop ziet u het voorstel. Reken nergens op, misschien zijn we erg versterkt.

Wilt u meer invloed in de vereniging: volgend jaar in het bestuur als secretaris? Teamleider, we hebben er het liefst 1 per team, die ook stukjes schrijft of laat schrijven en af en toe wat op de site zet. Groepsleider? Denk erover na.

Er zal ook nog een ontknoping gaan volgen in het zomertoernooi en in de Passagecup. Een beker die steeds belangrijker wordt. Sommige mensen gaan liever voor de Passagecup dan in ons zomertoernooi ELO punten te winnen! Zondag het jeugdtoernooi kom gezellig langs. De 30e ons feest der kampioenen met ook nog wat schaak tegen de Belgen.

Uw voorzitter Cor de Wit

Spannend tot het eind

Na wekenlang alleen maar juichende verhalen over de prestaties van de bondsteams te hebben gezien, wordt het weer eens tijd om onze blik te richten op de interne, die zo langzamerhand in de beslissende fase is beland. En ondanks dat de verslagen door menigeen bijzonder scrutineus worden doorzocht op taalkundige anomaliën, historische omissies en anderszins onjuiste of subjectieve uitlatingen, schijnt er toch een zekere behoefte te zijn aan een luchtig en prettig leesbaar stukje over wat er zoal op onze vereniging gebeurt.

Sinds het laatste verslag van medio februari is er in de stand van groep 1 eigenlijk verrassend weinig gebeurd. Nog steeds staan de kanshebbers op de titel riant bovenaan, en staan de meeste degradatiekandidaten nog steeds onder de streep. Wel is een aantal spelers al uitgespeeld, zodat er wel al wat meer duidelijkheid is over wie er komend seizoen weer mag uitkomen in het schaakwalhalla van Charlois Europoort, en wie inmiddels met grote vreze moet gaan uitzien naar een slopend seizoen in een almaar sterker wordende groep 2.

De minieme wijzigingen in de stand zijn deels te wijten aan het grote aantal remises dat sindsdien is gevallen, vaak ter consolidatie van een zekere plek in de middenmoot, soms ook na hevige verwikkelingen. Zo leverden de dubbele confrontaties tussen de gebroeders De Wit aan de ene kant en de broertjes Van Overdam aan de andere, geen winnaar op. Ook het topduel tussen Julian van Overdam en Peter Kemner eindigde in remise. En wat te denken van de partij tussen Cor de Wit en Peter Kemner? Zelden heb ik Peter, met een rood hoofd van spanning en schaamte, een partij nog bijna zo zien weggeven als die avond. Nu is een Cor de Wit in het nauw altijd bijzonder gevaarlijk, maar ik denk dat Peter met weinig genoegen terug denkt aan die avond. Gelukkig voor hem kwam Cor onder druk van de klok met een remise aanbod, en wist Peter alsnog te ontsnappen, zodat hij in het spoor van Julian kon blijven.

Week na week bleven deze twee giganten strijd leveren tegen de andere spelers in de groep om elk half punt, maar geen van beiden wist de beslissende demarrage te plaatsen die de titel zou veiligstellen.

Onderin proberen de spelers met alle macht om hun neus boven de streep te krijgen, maar ook hier vielen meer remises dan overwinningen te tellen, tot grote opluchting van de middenmoters die met behulp van wat onderlinge laffe remises hun positie konden handhaven. En zo heeft het peloton nu het dundoek van de laatste kilometer bereikt, en in volle vaart stormt het af op de finish.

Zoals bekend kan er in de laatste kilometer van alles gebeuren, en zo was afgelopen vrijdag een aantal spelers gedwongen om de verdedigende stellingen te verlaten en vol op de aanval te gaan spelen. Vielen er vrijdag 8 mei nog vijf remises te noteren, nu was van het begin duidelijk dat er beslissingen zouden gaan vallen. En hoe.

De eerste beslissing viel in de partij tussen Arjan van der Leij en Gijsbert Kamerman. Arjan maakte werkelijk gehakt van Gijs, en hoewel laatstgenoemde in de analyse nog van alles opperde om zijn gehavende stelling nog te redden, bleef de sympathie toch uitgaan naar de witte stukken. Hiermee revancheerde Arjan zich voor de eerdere nederlaag tegen Peter Kemner, die hem uit de race voor het kampioenschap had gestoten. De nederlaag van Gijsbert daarentegen kan wel eens dure gevolgen hebben.

John Leer won van Lendert van den Ouden. Mister tpr is eigenlijk al het hele seizoen in vorm, maar dan vooral in de externe. In de interne wilde het niet zo lukken, mede dankzij een aantal remises waarmee de tegenstanders meer kregen dan ze verdienden. Voor Lendert was de nederlaag het sluitstuk van een mislukte inhaalrace. Een heroïsche remise tegen Dick, gevolgd door een pijnlijke nul tegen Cor maakte zijn opgave in de laatste partij – proberen te winnen van John – er niet makkelijker op. Opvallend dat zo’n vaste kracht in het tweede en stabiele invaller in het eerste het niet heeft gered.

Piet Verheij had al een tijdje geleden een D-tje achter zijn naam gekregen, maar typisch Piet; nu het niet meer hoefde speelde hij zijn beste partij, en won gedecideerd een mooi toreneindspel van Jan van Overdam. Net als voor Gijs kan deze nederlaag van Jan nog lelijke gevolgen hebben.

De verrassing van deze avond was de tweede nul van Dick de Wit. Tegenstander Arjen Kouwenhoven was naar eigen zeggen geprikkeld door de opmerking uit het verslag van het eerste dat voor de degradanten de interne nu zo wel goed als beslist was, en ging er eens goed voor zitten. Arjen heeft een bijzonder ongelukkig seizoen gedraaid, met veel remises en nullen waar de enen voor het grijpen lagen, maar voerde nu met vaste hand zijn partij naar de verdiende winst. Presteren onder druk is kennelijk een kwaliteit van hem; dit in tegenstelling tot Dick die zich met twee nullen en dertien remises natuurlijk moet schamen voor zo’n prestatie als ratingsterkste van de groep. Dick is nu uitgespeeld en loopt grote kans om te degraderen. Volkomen onnodig voor iemand van zijn kaliber, en toch volkomen terecht; veel te veel spelers zijn goed weggekomen met een remise tegen hem, waar ze op basis van kwaliteit en spelinzicht geen enkele kans hadden moeten hebben.

Het klapstuk van de avond was de partij tussen Julian van Overdam en Ben Boog. Met de confrontatie tegen Peter Kemner nog voor de boeg, speelt Ben een cruciale rol in de slotfase van de competitie. Na zich eerst met een remise tegen John Leer veilig te hebben gespeeld, stond er voor hem zelf niets meer op het spel. Hij werd echter van meet af aan onder druk gezet door Julian, die de overwinning nodig had om in het spoor van Peter te blijven. Ben gaf lange tijd geen krimp, en bij het naderen van de tijdnoodfase leek de partij in remise te gaan eindigen, totdat hij – welk een drama – pardoes een volle toren weggaf. Met de laatste seconden op de klok wist Julian het matnet dicht te krijgen. Zo heb ik hem ook van John Leer zien winnen, en alleen al op basis van deze twee partijen verdient hij het kampioenschap. In de tijdnoodfase een gelijkstaand eindspel winnen van gerenommeerde koele kikkers als Ben Boog en John Leer, en met nog enkele seconden op de klok tot mat voeren, getuigt van grote klasse.

In de stand springt Julian hiermee weer over Peter heen, en staat hij met nog één partij te spelen een halfje voor. Bij een gelijke stand beslist de SB score, en snelle rekenaars hebben al gezien dat Peter zijn laatste partij tegen Ben hoe dan ook moet winnen om een kans te houden op het kampioenschap. Hij is dan nog steeds afhankelijk van het resultaat van de partij tussen Julian en Filip Borst, en ook bij een gelijke stand valt de SB score in de meeste gevallen ten gunste uit van Julian, hoewel er een scenario is waarbij de resultaten van alle andere partijen leiden tot een gelijke SB score.

Filip heeft sowieso een grote invloed op de eindstand, want hij speelt ook nog tegen Jan van Overdam. Om zelf niet te degraderen zal Filip zijn resterende drie partijen moeten winnen, maar om zowel Julian als Jan te helpen zal hij minimaal een halfje tegen beiden moeten afstaan. Zijn we hier getuige van een ontstaan van een nieuwe combine – naast die van Pernis en die van de gebroeders De Wit - namelijk die van de broeders van de Aesculaap? Het is bijzonder jammer dat volgende week, op de slotavond van de interne, Filip nog twee inhaalpartijen (tegen Jan en Hans) heeft staan, die zo belangrijk zijn voor zowel het kampioenschap als de degradatie. Na een seizoen van negen maanden waarin slechts 15 partijen voor de interne hoeven te worden gespeeld, is één inhaalpartij al vervelend, maar nog meer inhaalpartijen is in dit stadium van de strijd te betitelen als oneerlijk voor de overige spelers. Nog afgezien van het feit dat de laatste ronde volgende week wellicht geen kampioen of wellicht geen duidelijkheid over degradatie oplevert, geven de uitslagen genoeg informatie voor de spelers van de inhaalpartijen om hun plan te trekken. Ik ben erg benieuwd hoe de wedstrijdleider intern dit volgend jaar gaat proberen te voorkomen.

Hoe het ook zij, voor Dick wordt het volgende week peentjes zweten. Vanwege een mindere SB score zal Arjen moeten winnen van Gijsbert om Dick voor te blijven, maar een nederlaag van Gijs legt voor laatstgenoemde extra druk op zijn inhaalpartij tegen Hans, want de SB score van Gijsbert is slechts minimaal beter dan die van Dick, en wordt sterk beïnvloedt door de resultaten van de nog openstaande partijen. Alle reden dus om aanstaande vrijdag te komen kijken!

Carel Vredenborg

Kaarten geschud in groep 2

Na de resultaten van de gespeelde partijen van afgelopen vrijdag zijn de kaarten in groep 2 wel geschud. Voor komende vrijdag staan nog twee partijen op het programma, en afgezien van Ronald Sparreboom is dan iedereen uitgespeeld. Petje af voor de spelers en de groepsleider, die met harde hand het tempo in deze groep goed hoog hield, zodat deze groep zelfs met een partij meer, wel is uitgespeeld op de laatste ronde van de interne. Ronald zal ook op de slotronde niet meer in actie komen, zodat de spelers die nog een inhaalpartij tegen hem hebben staan, een extra punt erbij krijgen. Gelukkig wordt hiermee het kampioenschap of degradatie niet noemenswaardig beïnvloed, en ook dat is voor een deel op het conto van de groepsleider te schrijven.

Van meet af aan was er een kopgroep die zich nadrukkelijk met de strijd om het kampioenschap en promotie ging bemoeien. Vier spelers raasden door de groep en verzamelden punt na punt, met hier en daar een hapering door een onverwachte remise of zelfs nederlaag. Zo verloor Kresna Soerjadi alleen van GertJan Pellikaan, terwijl laatstgenoemde een zeperd had tegen Sascha Ottenhof. Puntenmachine van het eerste uur Erik van de Berg ondervond op het laatst veel weerstand van John van de Laar en Peter Overduin, en verloor ook de belangrijke confrontatie met Kresna. Ook Marcel de Bleeker had twee zwakke momenten tegen Marcel Dirks en Andre Coenen.

Deze vier matadoren gaan strijden om de drie promotieplaatsen. Kresna is al uitgespeeld en zeker van promotie, is voor het kampioenschap nog afhankelijk van het resultaat van de partij tussen Erik en GertJan. GertJan zal moeten winnen om gelijk te komen, en dan is het aan de rekenaars om te bepalen wie er op SB score kampioen wordt. Marcel staat nu nog op een promotieplaats, maar moet afwachten wat Erik doet. Ook hier kan de SB score bepalend zijn.

Achter deze vier komt een hele groep met middenmoters die het volgend seizoen weer in deze groep mogen proberen. Opvallend is de vijfde plaats van Andre Coenen, als promovendus uit groep 3 van afgelopen seizoen. Als hij deze vrijdag niet had verloren van Peter Overduin, had hij zelfs nog kans gehad op promotie, maar vermoedelijk vond hij het wel best zo, en bovendien Peter schaakt helemaal nog niet zo slecht als zijn 13^e plaats doet vermoeden.

Hans van Calmthout maakte aan alle illusies van Sophia Thoma een einde. Sophia speelde het gehele seizoen rondom de degradatiestreep, met goede resultaten tegen de spelers die onder haar stonden en soms onfortuinlijke nederlagen tegen spelers die nog een maatje te groot waren. De dramatische nederlaag tegen Adri Jumelet deed haar echter de das om. Na een mooie remise tegen Ronald Sparreboom, moest ze in haar laatste partij winnen van Hans om nog de dans te ontlopen. Maar alles of niets spelen is niet haar stijl, en aan het eind kon Hans het punt bijschrijven. Een zucht van verlichting klonk in huize Van de Laar. John kan nu tegen Gerrit Boer laten zien waarom hij meent wel in deze groep thuis te horen, maar hij zal hoe dan ook onder Herman eindigen, hetgeen - inmiddels uit ervaring – niet bijzonder goed voor je zelfvertrouwen is.

Carel Vredenborg

Technisch verslagje eerste team

Als aanvulling op het verslag van Carel over de triomftocht van 9 mei jl. ook nog een schaaktechnische terugblik. Allereerst kun je de partij naspelen van Petar Popovic tegen Dennis van Vliet, wellicht de meest interessante partij van de match, die er in het verslag van Carel wat karig afkomt. Commentaar is van Valery Maes met uitgebreide hulp van Dennis van Vliet. Speel de partij hier na!

Dan kun je ook nog het reeds gepubliceerde verslag van Carel downloaden als .doc file, maar nu voorzien van diagrammen door Hans van Calmthout. Leuk om op die manier de partijen nog even langs te lopen. Je kunt de file hier downloaden.

Met dank aan Valery, Dennis, Carel en Hans!

Pionclub widget

In de rechterkolom is een zgn. “widget” toegevoegd, een module die automatisch de (nieuwe) berichten (RSS feed) laat zien die op onze jeugdsite De Pionclub worden gepubliceerd. Je hoeft dus voortaan alleen maar een stukje naar beneden te scrollen om te zien of er nieuwe berichten van onze jeugd zijn. Ook in de widget zelf kun je scrollen door de berichten. Het zijn echter van ieder bericht alleen de eerste paar regels die je ziet, wil je het bericht in zijn geheel lezen dan klik je op het bericht en je wordt meteen doorgestuurd naar het betreffende bericht op de jeugdsite. Handig?

Uitslagen groep 2 en Indeling 22 Mei

Uitslagen groep 2 8 Mei
Ronald Sparreboom - Sophia Thoma 0.5 - 0.5
Adri Jumelet - Sascha Ottenhof 0 - 1 Adri is niet komen opdagen!
Gert Jan Pellikaan - Marcel den Bleker 0.5 - 0.5

Tussendoor:
Heeft Gert Jan Pellikaan gewonnen van John van de Laar.

Uitslagen groep 2 15 Mei
Hans van Calmthout - Sophia Thoma 1 - 0
Andre Coenen - Peter Overduin 0 - 1

Indeling groep 2 22 Mei
Gerrit Boer - John van de Laar
Erik van de Berg - Gert Jan Pellikaan

Actuele stand

Stand groep 1 per 9 mei

No.	Naam	Pnt	Uit	+/-	Elo
1	Peter Kemner	9½	14	+5	2042
2	Julian van Overdam	9	13	+5	2025
3	Cor de Wit	8½	15	+2	2038
4	Arjan van der Leij	8	14	+2	2009
5	Carel Vredenborg	8	14	+2	1895
6	John Leer	8	14	+2	2064
7	Hans Uitenbroek	7½	13	+2	2003
8	Ben Boog	7	13	+1	2097
9	Jan van Overdam	6½	12	+1	1932
10	Gijsbert Kamerman	6½	12	+1	2003
11	Dick de Wit	6½	14	-1	2150
12	Lendert van den Ouden	5½	14	-3	1945
13	Ton Dulk	5½	15	-4	1990
14	Arjen Kouwenhoven	5	13	-3	2026
15	Filip Borst	3½	12	-5	1938
16	Piet Verheij (D)	3½	14	-7	1785

Eerste team terechte kampioen

Succes heeft vele vrienden, en zo te zien zijn de kiebitzers er als de kippen bij om het kampioenschap voor zich op te eisen, dus hier maar een verslag iemand die er werkelijk aan toe heeft bijgedragen, zij het niet achter het bord.
Gisteren stond in het Zeeuws-Vlaamse Axel de confrontatie in de laatste ronde van de KNSB competitie tussen de plaatselijke schaakclub met de historische naam Landau en het eerste team van het niet minder roemruchte Charlois Europoort op het programma. Het is niet meer dan terecht dat een prominent schaker als Salo Landau wordt geëerd met de naam van een schaakvereniging. Wel is het een merkwaardige speling van het lot dat dit niet een vereniging in het Rotterdamse betreft. Op de website van de RSB staat een aantal verwijzingen naar het leven en de verdiensten van Landau voor de schaaksport in het algemeen, en die van Rotterdam in het bijzonder. Landau was voor de tweede wereldoorlog de kopman van NRSV, de voorloper van NRSG Wilhelm Steinitz dat nu Erasmus is geworden. Hij is in 1936 Nederlands kampioen geworden. Er schijnt een variant van het Slavisch te zijn die nog steeds de Landau variant wordt genoemd. Dit alles is ook bekend in Axel, maar ik vraag me af of ze ook weten dat deze variant ook al wel de Rotterdam variant wordt genoemd. In dit licht bezien is de wedstrijd uit de eerste ronde van dit seizoen tussen Erasmus en Landau een mooie echo naar het verleden.
Maar terug naar gisteren, want we dwalen af. Schrijver dezes had geen enkel risico genomen en was reeds vrijdagavond naar Axel afgereisd om de situatie in ogenschouw te nemen. Dat was achteraf niet zo’n goed idee, want in België schijnt men er een satanisch genoegen in te scheppen om wegwerkzaamheden op vrijdagmiddag te starten, en zo kon ik nog een flink stuk file rijden op weg naar het enige kruispunt op de weg Antwerpen – Knokke waar nog stoplichten staan: de afslag naar Axel. Pogingen om de spelers nog tijdig te waarschuwen voor dit onverwachte oponthoud waren zoals later bleek niet nodig; op de zaterdag was er geen file. Bovendien heeft het absoluut geen zin om Kresna te vragen op tijd te komen.
In de speciaal daarvoor afgehuurde lokatie werden maar liefst 6 wedstrijden gespeeld. Want hoewel voor ons de partij tegen Axel het belangrijkste was, was dit eigenlijk maar het bijprogramma van de gezamenlijke laatste ronde van de Zeeuwse promotieklasse. Voor deze gelegenheid was er dan ook groots uitgepakt, met een openingswoord van de burgermeester die ook de eerste zet mocht doen, en de aanwezigheid van de lokale pers en radio. Een kleine honderd schakers bijeen op één lokatie levert dus heel wat politieke goodwill en publiciteit op (Heren van het RSB bestuur, leest u even mee? Zo kan het dus ook! Gewoon een kwestie van durven en doen)
En dan te bedenken dat in het aanpalende Terneuzen en Sas van Gent ook nog wedstrijden werden gespeeld. Zoveel schakers op dat hele kleine stukje aarde, dat niettemin een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de opkomst van Amsterdam en de Staten van Holland na de tachtigjarige oorlog, doordat de Staatse troepen de Westerschelde konden afsluiten en zo Antwerpen van haar inkomsten kon beroven.
De nabijheid van België en het contingent schakers dat van daaruit in de Nederlandse competities meespeelt, maakt sowieso al dat wedstrijden in deze regio een andere sfeer hebben, gemoedelijker, gezelliger, minder Heineken, meer Leffe zeg maar.

Nadat alle openingsverplichtingen waren vervuld en iedereen achter de borden zat (behalve Kresna dan) kon dan eindelijk begonnen worden. Ondergetekende stelde zich achterin op in de zaal om op Zoechariaanse wijze het verloop van de wedstrijd te beïnvloeden. Voor deze gelegenheid mocht het eerste aantreden op het podium van de grote zaal van het plaatselijke theater annex buurthuis, en keek daarbij letterlijk neer op de verrichtingen van de spelers in de promotieklasse. Na een felle strijd won het team van Middelburg het Zeeuwse kampioenschap, en aangezien er dit seizoen geen enkel Zeeuws team degradeert uit de KNSB, heeft het tweede er volgend jaar weer een verre uitwedstrijd bij.
Dan terug naar het verloop van de wedstrijd waar het ons om ging. Landau Axel heeft een selectie waar een aantal zeer goede spelers in zitten, die helaas voor hen niet altijd kunnen meespelen. Maar op volle oorlogssterkte is het een team dat niet te onderschatten is. Michel had daarom geen risico genomen, en was opgekomen met sterkst denkbare team: vijf titelhouders op rij: Petar Popovic, Eddy van Beers, Michel de Wit, Andy Ooms, en Dick de Wit, plus mister tpr John Leer, de altijd stabiele Valery Maes, en o ja ook nog Kresna, tenminste als die nog zou komen. Landau miste daarentegen drie basisspelers, dus van het begin was het duidelijk dat het surplus aan elo’s op vrijwel alle borden de doorslag zou moeten geven.
De eerste beslissing viel op het bord van Cor de Wit, want overal waar je tegenwoordig ook komt, wordt er wel een inhaalwedstrijd voor de interne gespeeld. Lendert van den Ouden was speciaal voor deze partij naar Axel gekomen, maar dat had hij beter niet kunnen doen, want na zijn heroïsche strijd tegen Dick de avond ervoor, gaf hij tegen Cor al heel snel een stuk weg. Samen met de andere resultaten van vrijdag betekent dit vrijwel het einde voor de degradanten in groep één die nu hun lot niet meer kunnen ontgaan.
In de echte wedstrijd kwam er in het begin nog weinig tekening in de strijd, hoewel onze mannen veelal ontspannen keuvelend met iedereen konden rondwandelen, terwijl de Axelaars kromgebogen en diep geconcentreerd achter hun borden zaten. Toeschouwers begonnen al een beetje te speculeren op het juiste moment om 4-4 aan te bieden en zo het kampioenschap veilig te stellen, totdat Michel het tijd vond om een duidelijk statement te maken en met een daverende remise de eerste halve punten op het scorebord zette. In een opening die hij zo langzamerhand wel zou moeten kennen werd hij door zijn eigen zetverwisseling in verwarring gebracht, en in plaats van een bijzonder interessante aanvalsstelling te bereiken, wikkelde hij af naar een wat simpelere stelling die optisch gezien wel aanvalskansen gaf, maar in de praktijk bij goed tegenspel maar zeer weinig opleverde. Hij mocht dan ook wel blij zijn met de remise, en zijn totaalscore van 8 uit 9.
Het was duidelijk dat sommige spelers vanwege het belang van deze kampioenswedstrijd nog niet voldoende ontspannen waren om hun normale niveau te halen, dus moest er iets gebeuren. Welnu, op het juiste moment de juiste woorden influisteren deed de meesten wel beseffen dat dit waarschijnlijk de laatste partij was voor een hele lange tijd die ze in het eerste zouden mogen spelen, en met die gedachte in het achterhoofd werd er nog een schepje bovenop gegooid. De druk werd opgevoerd, en plots vielen de Axelaars één voor één om.
Overwinningen van Andy, Kresna en Dick plus een beetje een blauw oog remise van John Leer tilden de stand naar 4-1, waarna Eddy met een remise de matchpunten kon binnenhalen. Kopman Popovic trof een tegenstander die het nodig vond om met een volle toren achter tegen een grootmeester te moeten doorspelen, en hoewel het dus nog veel te lang duurde, was het punt al bijgeschreven. Tenslotte speelde Valery weer een puike partij. Rustige opening, pionnetje winnen, nog een pionnetje pakken en op weg naar de overwinning. Maar ergens in die fase veranderde het gewonnen T+L eindspel in een alsnog elementair gewonnen toreneindspel. Kenners weten echter dat een elementair gewonnen eindspel eigenlijk altijd alleen gewonnen wordt door de toeschouwers, en niet degene die achter het bord zit. Of was het toch de kunstzinnige inborst en gevoel voor symmetrie van Valer die hem deed besluiten de partij tot remise te laten verzanden? Nu stond er toch een 4-4 uitslag op het scorebord, zijnde vier overwinningen en vier remises.
Al met al een verdiend kampioenschap, hoewel het er in sommige wedstrijden toch om heeft gespannen. Na afloop bleek dat concurrent Souburg een 6-2 pak slaag van Terneuzen had gekregen, maar op eigen kracht kampioen worden geeft aan dat het kampioenschap meer dan terecht is.

De RSB vertegenwoordigers Erasmus en Spijkenisse hadden dit seizoen geen schijn van kans in deze klasse (hoewel Erasmus hier en daar wat onfortuinlijk heeft verloren) en mogen het volgend seizoen tegen ons derde team gaan proberen. Grote kans trouwens dat dat derde er heel anders gaat uitzien dan afgelopen seizoen…
Verheugend is nog dat Sliedrecht na een overwinning op Bergen op Zoom (dat na de nederlaag tegen CE geen wedstrijd meer heeft gewonnen) op de derde plaats is geëindigd, en veel meer nog dat zij met hun prestatie als promovendus wederom een extra promotieplaats voor de RSB promotieklasse hebben verdiend. Volgend seizoen dus weer dubbele kansen op promotie naar de KNSB, in weer een poule van negen teams. De RSB competitieleider kan het speelschema van het afgelopen seizoen gewoon weer uit de kast halen. Als hij dan van tevoren het derde van CE de laatste ronde vrij geeft, kunnen we de gezamenlijke slotronde gewoon zoals het hoort weer bij ons organiseren…

Nog een woord van dank aan de grote schare supporters die vanuit Rotterdam naar het verre Axel waren gekomen om het team aan te moedigen: Coen van Baren, Ruud Kok, Hans van Calmthout, en natuurlijk mascotte Henk van der Velden, zonder wie het eerste waarschijnlijk nooit kampioen was geworden. Hopelijk krijgen we nog wat meer foto’s, verslagen of partijen te zien.

Carel

1e team ook kampioen!

Afgelopen zaterdag wist ons vlaggenteam ook de laaste ronde te winnen en werd daarmee kampioen in klasse 3F!
Het verslag van Carel Vredenborg volgt nog!

GM John van de Wiel geeft les !

Dinsdag 26 Mei geeft John van de Wiel les aan tien personen van Charlois/Europoort met een minimale elo van 1850!
De volgende mensen hebben zich al opgegeven:
1.Lendert van den Ouden 2026
2.Cor de Wit 1984 (onder voorbehoud)
3.Carel Vredenborg 1981
4.Filip Borst 1978
5.Hans Uitenbroek 1977
6.Gijsbert Kamerman 1975
7.Arjen Kouwenhoven 1972
8.Andre Coenen 1965
9.Gert Jan Pellikaan 1862

Er zijn dus misschien nog 2 open plaatsen,dus heeft u zin wees er dan snel bij!
Kosten die hieraan verbonden zijn en tijdstip en locatie kunt u bekomen bij Michel de Wit

Massakamp tegen Anderlecht

Chess Club Anderlecht
goos International

Op zaterdag 30 mei 2009 wordt in Rotterdam de Internationale schaakwedstrijd
Charlois/Europoort - ANDERLECHT
gespeeld op 35 à 40 borden.
2 partijen van een uur.

Kosten die hieraan verbonden zijn: 5 Euro als u niet met het Zomertoernooi meedoet!

Wat krijgt u hiervoor? Na afloop een warm en koud buffet en gratis drank.

Opgeven bij: Michel of Cor de Wit

Weer een grootmeester erbij!

Eddy van Beers heeft in het Open Duitse kampioenschap probleemschaak aan de laatste eis voldaan!
Hij is nu de 2600 gepasseerd en had zijn 3 grootmeestenormen al!
Dus bij het volgende congres zal hij de titel krijgen!
Proficiat Eddy!!!

Karlovy Vary Open 2009

Herman van Malde en Carel Vredenborg hebben na een tussenstop in Leipzig een mooi toernooi gespeeld in Tsjechië.

Het Karlovy Vary Open in Tsjechie.
Karlovy Vary is de huidige Tsjechische naam voor Karlsbad. Wikipedia beschrijft Karlsbad als een van de beroemdste en traditierijkste kuuroorden in de wereld:
"Een aanzienlijk deel van de economie van Karlsbad draait op alle hotels, casino's, restaurants en andere kuuroord-gerelateerde bedrijven. De eerste vermelding van Karlsbad als kuuroord stamt uit 1522. Door de eeuwen heen is de stad altijd populair gebleven."
Wij kennen Karlsbad natuurlijk vooral van het schaken.

Herman eindigde in dit toernooi als beste Nederlander. Gedeeld winnaar werden de sterke Tsjechen Vojtech Kovar en Miloš Kozak.

01 Kovár Vojtech 2241 6,0
02 FM Kozák Miloš 2139 6,0
03 FM Paganik Pavel 2272 5,5
35 van Malde Herman 1713 4,0
51 Vredenborg Carel 1999 3,5

Herman van Malde speelde met een TPR van 2082 een regelmatig en sterk toernooi.

Zijn tegenstanders:
Pribyl Jaroslav2055CZE(remise)
Dusbaba Karel2041CZE (winst)
Maglia Pavel2075CZE (remise)
Turner Radek2069CZE (verlies)
Klímek Petr1997CZE (remise)
Leiner Raimund2036CZE (remise)
Metzen Hans-Peter1952GER( winst)

Carel Vredenborg kan met een TPR van 1838 niet tevreden zijn. Hij heeft geen potten kunnen breken tegen de sterken, en hij had moeite met spelers van rond de 1800.

Zijn tegenstanders:
Martan Petr1480CZE (winst)
Roesemann Rainer2241GER (verlies)
Bechynský Jan1769CZE (remise)
Molnár Ladislav1800CZE (remise)
Ružicka Tomáš1791CZE (remise)
Šaršon Otakar1622CZE (winst)
Pokrupa Marek2161CZE (verlies)

In het clubblad volgt een mooi verslag van deze reislustige schakers.

Trots en tevreden.

Als ik als voorzitter een toernooitje speel, zoals bv. vorige week het 30ste Gorzen toernooi in Schiedam, zijn er veel spelers die mij aanspreken en zeggen dat het erg goed gaat met C/E. Ik win groep 2 en er zijn mensen die zeggen dat C/E dit seizoen bijna alles wint. Verder zijn er dan ieder toernooi mensen die mij vertellen er over te denken om bij ons te komen spelen. Het wordt misschien gezellig druk volgend seizoen!!

Een jongetje van 7 Andrew St. George wint de onderste groep gedeeld. Zien we hem in de toekomst in onze sterke jeugdopleiding verschijnen ? Zojuist is Sophia Thoma 2e geworden in haar klasse ( C- meisjes ) en plaatst ze zich voor het Europees Kampioenschap, Julian werd 3e ( jongens C ) en Jan zat goed te spelen en werd gedeeld 6e. Robin was natuurlijk al kampioen van Nederland in zijn klasse. ( Angelique speelde ook lang leuk mee, eindigde op 4 punten ) De jeugdafdeling draait goed, wordt sterker en sterker en groter.

Intern zien we bikkelharde strijd. Het wordt leuk om aan het einde van een seizoen de balans op te maken wetend dat het bestuur minimaal 2 plaatsen extra voor groep 1 en groep 2 vrij te besteden heeft. Met John van Baarle en Matthieu Middelkoop zijn er al sterke aanmeldingen. Vergeet ook ons jeugdpromotiebeleid niet. We zullen zien.

Ons zomertoernooi komt eraan, al zullen sommigen van u liever de Passagecup proberen te winnen.

Dan is er ons jeugdtoernooi de 24e mei en de ontmoeting met onze Belgische vrienden 30 mei ( met verzorgde maaltijd ).Ons rapidtoernooi zit er ook aan te komen.

De club bruist. Uw voorzitter is tevreden.Al wordt hij misschien komend seizoen het eerste team uitgeschopt door zijn broertje.

Michel de Wit snelschaakkampioen !!

Vrijdagavond , prachtig weer om buiten op een terrasje te zitten met een lekker glas wijn,  een biertje en leuk gezelschap.

Toch komen er veel sterke schakers om het snelschaakkampioenschap te betwisten. Gijsbert moet er diep van zuchten: hij had het zich heel anders voor gesteld. Uiteindelijk spelen er 24 man. Eerst voorronden in groepen van acht.Gijsbert redt het niet. Robin Lecomte ook niet net als Arjen Kouwenhoven en John v/d Laar om er maar een paar te noemen.

Ondertussen spelen Arjan v/d Leij en Peter Kemner en Piet Verheij en Lendert v/d Ouden spannende partijen in de analyse ruimte. degradatie en kampioenschap.

In de zaal zijn er nu drie groepen bezig.

Groep 3

1. Frans Bloedel 6              2.Ruud Kok

3.t/m 5 ook na barrage Fritz Dueller /Robert Lecomte/Eduard Smits

6. John Watersloot  7 Stoffer Sprang

 

Groep 2

1/2 Gijsbert Kamerman en Robin Lecomte ( Gijsbert wint de beslissing ) 5

3.Arjen Kouwenhoven 4                4.Marcel Dirks 3

5.John v/d Laar 2   6.Theo Zoetemeijer 1,5  7 .Peter Overduin 0,5

Uitstekend werk van Robin.

Groep 1

1. Kampioen Michel de Wit 7 uit 8

2.Dick de Wit 5,5    3. Gerard Kool 5

4.John Leer 4    5 t/m7  Ben Boog  Kresna Soerjadi ,Cor de Wit 3,5

8/9 Filip Borst en Hans van Calmthout. 2

Michel speelde in de finale 2 keer remise , tegen zijn broer Dick en tegen Gerard Kool. Gerard verloor zijn allerlaatste partij ,net als Dick en ook Cor verloor maar 1 keer.

Verder viel het goede spel van Hans mij op. ( evenals zijn gebrek aan snelheid )

Ondertussen won Peter van Arjan en speelden Piet en Lendert Remise. Er werd nog lang geanalyseerd.Uiteindelijk was het bier op en gingen we naar huis.

Cor de Wit