zaterdag 3 december 2011

Makkers Staat U wild geraas

Hoor de wind waait door bomen,
Zelfs hier in huis daar waait de wind.
Zou de goede Sint wel komen,
Nu hij het weer zo lelijk vind?


Zo zongen wij menigmaal op een regenachtige avond in december, waarbij de wind speelden met de dakpannen. Als kind was je bang dat Sinterklaas of Zwarte Piet van het dak af zouden worden gewaaid dan wel op de gladde dakpannen zouden uitglijden. Gelukkig waren hun evenwichtsorganen dusdanig goed ontwikkeld, dat zij zich altijd staande wisten te houden. Zij wel.

Dat kon gisteren niet worden gezegd in de Groene Hel, of nu beter aangeduid als de Groene Oase. Een ieder was bereid om zich naar de geest van deze feestelijke periode te gedragen en de nullen regenden nog harder dan de zachtheid van bekend paardengetrippel. Het enige dat ontbrak was de poëzie van het gedicht in de speelwijze van het weggeven.

Zoals u weet mocht het zevende vanavond aantreden tegen het derde van Spijkenisse. Marco van der Heijden had al een verdienstelijke remise gespeeld tegen Werner Hubner. Dat stemde mij zeer positief en vol verwachting keek ik dan ook uit naar de deze vrijdagavond. Ik had zelfs mijn schoentje al neergezet om er de puntjes in te laten bezorgen. Niet handig natuurlijk, gezien mijn schoenmaat. Daar kon niet veel in. En daar heeft Spijkenisse dankbaar gebruik van gemaakt.

De jeugdspelers hadden allen geweldige combinatie als surprises voor ogen. Helaas was men het hooi vergeten dat het Paard zo gaarne nuttigt. Menig tegenstander vond dat zo zielig dat ze het paard maar naar stal hebben gebracht.

De Bisschop werd luid en duidelijk de Spijkenissenaars toe gezongen: Och, Lieve Sint-Nicolaas, kom ook eens bij mij. En rij dan niet stilletjes ons huisje voorbij. Tsja, zo prachtig gezongen kon het niet worden genegeerd. En met lege handen kon de Sint niet aankomen. Zo gaf hij de punten aan Jacques van Ooijen, Piet Taale en Tamme Dijkstra. Hetgeen erg jammer was voor respectievelijk Janus de Vries, Zhi Yang fan en Thomas Grollemans.

Geluk was er voor Thao Nguyen. De zwarte Piet was zijn zak vergeten, dus hij kon niet worden meegenomen. Dat werd wel de pion in het middenspel waardoor hij aan het eind achter Daan van Wingaarden aanliep. Die haalde natuurlijk als eerste de finish.

Henk van der Velden en Marcel Dirks waren zo met tijd van het seizoen bezig en het verzinnen van vernuftig schaakgedicht, dat zij de klok geheel niet in de gaten hielden. Wat ruimt er op: Hoe waaien de wimpers al heen en al weer?
Ja, als de vlaggen waaien, is het antwoord simpel Een punt voor Simon en Gijsbert dit keer.
Daar waren de heer Van der Beek en vooral Looij erg blij mee.

Alleen Kevin Nguyen bleek dit heel jaar minstens zo zoet te zijn geweest als de teamleider van Spijkenisse, Patrick Meijer. Zij kregen van de goede Sint allebei evenveel.

Kortom wij hebben ons gedragen als echte gastheren en bij het vertrek zongen de Spijkenissenaren uit volle borst: Dag Sinterklaasje, dag, dag, Dag Zwarte Piet.

3 opmerkingen:

Peter dJ zei

Leuk geschreven, Ruud !!

Wim Kok zei

Hans wees me erop dat je een leuk stukje had geschreven over een verder stormachtig verlopen bezoek.

Het was om te genieten, broer, om te genieten.

Adri zei

Doet me denken aan de ex-Minister
President of is'tie het toch!?