Oude Dame op haar gemak in Groenoord!

De Oude Dame heeft haar vruchten geplukt op het ultieme moment. Gewapend met haar glimlach werd De Landvreugd het domein van Charlois Europoort.

De spanning was van 16 koppies af te lezen. Opperste concentratie in deze kampioenswedstrijd. Lange tijd was er nog niet veel te voorspellen. Zeven borden zochten zorgvuldig hun weg. Volgens kenners was Piet Verheij zijn tegenstander Alex van Embden vliegensvlug aan het wegtikken. Bij nadere inspectie bleken deze kenners de Pernissers Leer en Kemner te zijn...
Aan het zesde bord zat verrassenderwijs Ben Riksen tegenover Peter Overduin. Schijnbaar had de ongeslagen status van onze sportdorper de Schiedammers genoopt tot een kunstgreep. Peter hield uitstekend zijn eigen kansen in de gaten en met een gedekte vrijpion zag het er erg goed voor hem uit. Op grootmeesterniveau zou deze stelling tot op het bot worden uitgespeeld, maar het remiseaanbod van Riksen mocht toch worden aangenomen.
Met wit had Peter de Joode met genoegen naar het zwarte spel van Peter Overduin gekeken. Wonderwel werd hij niet afgeleid door het telefoongerinkel in de zak van tegenstander Kees van Toor. Onverstoorbaar pakte Peter flink wat ruimte op de koningsvleugel. Een lekkere stelling voor onze rasechte aanvaller. Het volgen van twee partijen had hem wel wat veel tijd gekost. Het remiseaanbod van zijn tegenstander werd mede daarom aangenomen.
Het remisevirus spreidde zich ook uit naar de andere kant van bord 6, want ook daar bood de Schiedammer Mullem remise aan. Op aanraden van de toegestroomde supporters speelde Coen van Baren nog even verder.
De groep van kenners was ondertussen wat uitgebreid met enkele clubkampioenen! Ook het bestuur was vertegenwoordigd. (zie voorgaande foto) Zij zagen dat Piet Verheij het beste kon berusten in remise. Met alle dingen des levens die Piet aan zijn hoofd heeft, is dit een goed resultaat te noemen.
Hans van Calmthout schreef plots druk op zijn bekende "Brunia-briefjes"! Blijkbaar was er iets aan de hand aan het tweede bord. Na de lange rokade van wit sloeg zwart direct toe. Reservespeler Henk Kootkar had nog net geroepen dat rokeren voor watjes is, dus zwart had ouderwets zijn toren en loper in de beginstelling gehouden. In vijf zetten werd de witte koning opgeknoopt. De talenten John en John zagen John richting de manoeuvre loper b7-d5 gaan, waarna de stukken de doos in konden (zie partij).
Coen van Baren nam in zijn eindspel de remise aan, waarna Hans Uitenbroek rustig achterover ging leunen. Met drie borden licht in het voordeel, was de buit volgens deze heren praktisch binnen.
Tommy Johansson en Gijsbert Kamerman keken naar de drie overgebleven borden en deden verslag uit aan de Troijka Hendriksma-Kemner-Kootkar. Met een solide stelling voor Marcel, met een pionnetje voordeel voor Herman, en een pionnetje voordeel voor Gertjan kon het kampioenschap niet meer missen.
Het zenuwachtige heen-en-weer geloop werd genoegzaam gadegeslagen door Arjen Kouwenhoven, die zich had aangesloten bij de "geen vuiltje aan de lucht-club" van Hans Uitenbroek.
Twee remisevoorstellen werden afgerond op drie, waardoor iedereen van Charlois Europoort in deze kampioenswedstrijd ongeslagen bleef.

KAMPIOENEN!!!

Enkele opmerkingen van de supporters: "Het begint te wennen.", "Het doet me niet meer zo veel.", "Die teamleider blundert gewoon anderhalf bordpunt weg!", "We dachten dat het spannend zou worden." "Ik wilde nog wel even doorspelen."

We hadden voor de zekerheid onze eigen bubbeltjeswijn meegenomen, en ook de bewoners van het Groenoord werden getrakteerd op een versnapering. "Namens Charlois Europoort: "Proost!"

Een eervolle vermelding voor de vaste waarden die een heel seizoen ongeslagen zijn gebleven:
Marcel den Bleker aan bord 1 met 5 uit 7
Peter Overduin ook met 5 uit 7
Henk Kootkar met relatief de beste score: 4 uit 5!

De Oude Dame in het Groenoord... Het was een genoegen!
Neuriënd verdween ze de nacht in.

"What once was luscious green, Now is gorgeous brown"

Speel de partij van John van de Laar na!