Afgelopen vrijdag werd eindelijk weer een start gemaakt in de leukste schaakcompetitie van Rotterdam Zuid en omstreken. De prijzen van het vorige seizoen bleven nog onuitgereikt in de kast; en de spelers stortten zich vol op de borden en stukken met een gretigheid van een ontsnapte gevangene die na jaren van onthouding een bordeel bezoekt.
Uiteraard beginnen we bij de clubkampioen. Probleemoplosser Hans Uitenbroek had nog niet alle problemen van het WK in Letland goed verteerd. Hans probeert dan wel als zijn voorbeeld Michail Tal te spelen, maar tegen Jan van Overdam junior werd hij positioneel van het bord gezet. Een beroerde start dus, en eens te meer wordt de stelling bewezen dat het moeilijker is om kampioen te blijven dan het te worden. Tot grote teleurstelling van alle andere kiebitzers in de groep die dachten dit keer een gooi te kunnen doen naar het kampioenschap, lijkt het tijdperk De Wit dus naadloos over te gaan in het tijdperk Overdam.
Michel heeft zelf al voor aanvang van de competitie die conclusie getrokken, en om zich een verdere afgang te besparen na het missen van het kampioenschap vorig seizoen doet hij dit jaar helemaal niet mee, maar zet zich des te meer in om één van zijn pupillen op de troon te zetten. Ook John van Baarle heeft zich gerealiseerd dat de tijden van weleer nooit meer terugkomen - wat wil je, in één seizoen verliezen van én Sparreboom én Vredenborg is voor vele anderen al reden geweest om nooit meer een stuk aan te raken – en slijt nu zijn dagen bij een onbeduidend clubje in Schiedam.
Jan van Overdam dus de trotse koploper na de eerste speelronde. Grote broer Julian hoefde nog niet aan te treden, want tegenstander Ton Dulk was na het zien van de indeling direct al wit weggetrokken, en liet derhalve verstek gaan. Arjen Kouwenhoven moest al op de eerste speelavond een bondspartij vooruitspelen, en Filip Borst mag tijdens zijn stageperiode als groepsleider voorlopig alleen van de zijlijn toekijken. Arjen van der Leij is de dark horse in deze groep, maar hield zijn kruit vooralsnog droog, en Peter Kemner schijnt twee fietstassen vol met openingsnieuwtjes uit Drente te hebben meegenomen.
Wie speelden er dan wel deze eerste speelronde. Dick de Wit ging gewoon vrolijk door waar hij vorig seizoen was opgehouden, en speelde een ultrakorte remise tegen John Leer. Maar het schijnt dat Dick dit seizoen van plan is om de zaak wat serieuzer aan te pakken, als ratinghoogste van de groep. John vond het allang best: remise tegen Dick is meestal het maximale wat er te behalen is.
Ben Boog verloor van Cor de Wit, maar daar is meer over te vertellen dan alleen de uitslag. Ben wist met zwart Cor toch lelijk in de verdrukking te brengen, en hoewel er in de nastoot door de echte tactici van de club geen sluitende winstvoering gevonden werd, zag het er toch eventjes heel moeilijk uit voor (de) wit. Maar Cor weet zich vaak uit lastige stellingen te bevrijden volgens het aloude Limburgse adagium: “het is een kwestie van geduld, rustig wachten op de fout”. En die fout kwam dan ook, bijna onvermijdelijk.
Wie er ook in de fout ging was good old Piet Verheij. Vorig seizoen met een bliksemstart lange tijd koploper in groep 2, en uiteindelijk na een lange strijd op een promotieplek beland, mocht hij dit jaar weer zijn kunsten laten zien in de hoogste groep. Hij vond in Carel Vredenborg een tegenstander die wel aardig partij gaf, maar die toch vooral bezig was zijn tijd te verdoen met het najagen van waanideeën. Toen er niets anders overbleef dan berusting en afwikkelen naar een slechter eindspel, trapte Piet met open ogen in een elementair mat in twee. Een slechte start voor de wizard uit Pernis dus. Wellicht dat Carel gesterkt door deze overwinning weer de smaak te pakken krijgt.
Tenslotte de partij tussen Gijsbert Kamerman en Lendert van den Ouden. Op papier een belangrijke confrontatie, want potentieel een duel tussen degradatiekandidaten? Misschien ook niet, maar aan het eind van de rit zal pas blijken wie van de twee heren nu het meest heeft gehad aan dit halfje.
In de tussenstand is uit oogpunt van piëteit het bekende schaartje nog niet te zien, maar op zijn minst de nummers 1 en laatst zijn verrassend te noemen. Eens kijken wie er na vrijdag bovenaan staat….
Verslag: Carel Vredenborg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten