Fenomenaal optreden Quinten Ducarmon in Utrecht

Quinten Ducarmon, in het recente verleden deel uitmakend van de trainingsgroep van John van der Wiel (het laatste jaar deed hij niet mee omdat het zijn eindexamenjaar is), heeft van zich doen spreken tijdens het open toernooi van Utrecht.
Na eerst netjes naar de top te zijn gelopen met 3 uit 3 (zo doen de talenten dat tegenwoordig; ze nemen geen genoegen meer met minder en gaan door tot ze op titelhouders stuiten) lootte hij zaterdagavond tegen niemand minder dan..........Ulf Andersson!
Quinten wist de hele avond de balans te bewaren tegen deze ex-nummer 4 van de wereld en maakte zich op voor een volgende confrontatie tegen een grootmeester. Ditmaal (zondagochtend overigens) werd het Bogdan Lalic en wederom wist Quinten de balans te bewaren. Een weekendtoernooi met 1 uit 2 tegen twee grootmeesters; iedere speler uit het toernooicircuit zou hier direkt voor tekenen.
In de laatste ronde trof hij tenslotte de derde grootmeester: Stewart Haslinger, overigens een veel geziene gast in de Nederlandse weekendtoernooien, niet lang geleden uitkomend voor het Engelse nationale team en recentelijk gedeeld tweede bij de Britse nationale kampioenschappen en voor- en nadien gedeeld vierde. En ditmaal wist Quinten met wit zijn tegenstander........te verslaan!!
Een gedeelde eerste plaats was het resultaat voor Quinten; hij moest alleen Dimitri Reinderman op weerstendspunten voor zich dulden.

De andere bekenden: Erik Both scoorde met een TPR van 2190 naar behoren; hij verloor alleen van Lalic (GM) en Diepeveen (FM). Wil Sparreboom (weliswaar nooit lid geweest bij ons, maar ongeveer de meest aktieve speler uit onze regio; hij is op veel toernooien te vinden) scoorde met 1,5 uit 5 een TPR van 1990 en zal daarmee wel tevreden zijn. Hij heeft behoorlijk zware tegenstand gehad en wist remise te halen tegen de sterk spelende Diepeveen. Mark Beijen (verleden jaar delnemer aan ons zomertoernooi en afgelopen jaar deelnemer aan de trainingsgroep van Paul Motwani) scoorde met 1,5 uit 3 goed; hij heeft een TPR van 1909. Ikzelf speelde matig, al mocht ik met een TPR van 2055 over het resultaat niet eens ontevreden zijn (alleen verloren van FM Diepeveen, één winst tegen invaller Van Houwelingen (1933) en 3 remises tegen spelers van 2010-2040). Maar ik had dit toernooi voor geen goud willen missen: een geweldige speelzaal, forse belangstelling (3 volle groepen), een enthousiaste organisatie (met onder anderen voorzitter Jan Jaap Janse, die ik tijdens het Corus nog liet glippen, waarna hij vervolgens zelf de groep won), de aanwezigheid van een legende en ex-nummer 4 van de wereld (en hij heeft mijn exemplaar van het recentelijk over hem verschenen boek gesigneerd) en vooral het voorrecht om Quinten op deze fantastische manier te zien opereren.