Verslag Promotie - CE-2‏

CE-2 moest het tegen Promotie uit Zoetermeer zonder de gedreven teamleider Lendert doen. Een flinke aderlating, maar met Tjerk als invaller bleven we favoriet, dus er leek geen vuiltje aan de lucht. In het Bijlmer landschap van de buitenwijken van Zoetermeer stond een als gymzaal vermomd kerkje. "Ik weet al waar ik in ieder geval nooit zou willen wonen", sprak Jelle toen we door het Kerkenbos naar de speelzaal liepen.

In een klein zaaltje waar men was vergeten de verwarming aan te zetten gingen we van start. Al vrij snel kwam er tekening in de strijd. Jelle had zich in de opening een beetje laten verschalken en bij Tjerk "ging alles mis wat er mis kon gaan", zoals hij dat zelf later formuleerde. Er waren ook positieve punten: Nancy, Hans en Robin hadden al vrij snel een heel prettige stelling opgebouwd. Van de partijen van Arjen en Maurice was nog niet veel te vertellen. Ondergetekende speelde tegen op papier de sterkste speler van Promotie en had zich voorgenomen in ieder geval niet te verliezen. De rest zou de klus dan wel klaren, was de gedachte.

Verkeerd gedacht.

Toen ik rond kwart voor drie langs de borden liep zag het er beroerd uit. Jelle, Arjen, Tjerk en Maurice stonden allemaal materiaal achter en compensatie was ver te zoeken. Geen van ons had een stelling die wel even gewonnen zou worden. Kort daarna ging het echt fout. Tjerk en Jelle verloren en Arjen en Maurice kregen een remise aanbod in een stelling die ze alleen maar konden verliezen. Tja, wat doe je dan? Toch maar aannemen dus.

Aan het overgebleven viertal de taak om dan toch nog op zijn minst 3 punten te halen. Die druk werd ze duidelijk te machtig. Een stukoffer van Nancy pakte helemaal verkeerd uit. Hans gaf op klaarlichte dag een pion uit handen en Robin zag het altijd dodelijke Dd5 over het hoofd. Ook dat werden drie nederlagen op rij. Ikzelf wist er na een ietwat mislukte afwikkeling nog met pijn en moeite een remise uit te slepen.

Met een 6,5-1,5 nederlaag in onze zakken, liepen we als een hond met zijn staart tussen de benen het gebouw uit. Maurice, onze Zoetermeerse autochtoon, wist nog wel een leuke Griek in de dorpsstraat. Met twee auto's gingen we op weg. Maurice zat bij mij in de auto en we reden er dan ook zonder problemen naartoe. Nu is dorpsstraat een vrij gebruikelijke straatnaam, die in meerdere plaatsen voorkomt. Ik heb geen idee welke tomtom versie Hans in zijn auto gebruikt, maar nadat wij al aan ons tweede glaasje waren begonnen, kregen we vanuit Ypenburg het bericht dat er daar in de dorpsstraat geen enkele Griek was te vinden. Een half uurtje later zaten we met zjn allen aan tafel.

De pijn van de nederlaag zakte langzaam weg, de stemming werd steeds beter en toen we de overige uitslagen in onze groep des doods langs zagen komen, kregen we toch nog hoop. We hebben het niet meer in eigen had, maar het kan nog steeds. We geven ons nog niet gewonnen!

Marcel

Promotie geniet nog even na:  http://www.svpromotie.nl/