Eerste dendert door

Ouderwetse Brabantse gezelligheid. Nooit was dit cliché meer van toepassing dan op afgelopen zaterdag 2 november. Niet voor het thuisspelende Brabantse team, maar voor de Rotterdamse gasten. Het eerste van Charlois/Europoort vernietigde het eerste van Stukkenjagers, dat vorig jaar nog in de Meesterklasse speelde. De uitslag die uiteindelijk op het scorebord stond, liet niets aan duidelijkheid te wensen over: 2-8.

De dag begon goed. Iedereen op tijd in de speelzaal, die ook nog eens bijzonder mooi was, en met een gemiddelde rating van 2388 aan onze kant kon het feest beginnen.

Al snel was het duidelijk dat het eindresultaat wel eens onze kant op zou kunnen vallen. Het bord waar echter iedereen wel zeker van wist dat daar een nul aan Rotterdamse kant zou vallen was bord 7, waar Michel het met wit opnam tegen IM Herman Grooten (2307). Maar zoals zo vaak hadden de sceptici die de good old teamcaptain al hadden afgeschreven ongelijk. Na een in alle theorieboeken ontbrekende opening had wit een stelling bereikt waar het woord verschrikkelijk nog geen recht aan deed. Maar dat het allemaal niet zo makkelijk voor zwart was als het op het eerste gezicht leek bleek na afloop, toen een aantal grootmeesters de echte weerlegging ook niet konden vinden. Na een beetje klooien hier en een beetje trucken daar hield Michel een dame tegen een toren en een licht stuk over en kon het punt even later worden bijgeschreven.

De enige twee remises vielen op aangrenzende borden. Op bord twee had Alexandre Dgebuadze lang een klein voordeel tegen Bram van den Berg (2138), maar na een voor zwart gunstige afwikkeling gemist te hebben, moest onze GM uiteindelijk na een voor wit gunstige afwikkeling in remise berusten. De andere remise kwam op naam van Roger, die tegen FM Stefan Beukema (2323) moest aantreden. In hetzelfde jaar geboren, hadden ze al vele malen tegen elkaar gespeeld op Nederlandse Kampioenschappen. Dat was enigszins te zien, want het evenwicht leek nergens echt verbroken te worden, al leek Roger lang een heel klein optisch voordeeltje te hebben. Onze kopman Loek van Wely had een schijnbaar makkelijke middag, al lijkt dat al snel als de winnende speler van 2700-niveau is. Tijmen Kampman (2171) werd net als de laatste tegenstander van Loek in de knsb-competitie vrij kansloos gelaten.

Op bord vier trok de tegenstander van Stefan Docx, Mark Clijsen (2111) voortvarend ten strijde. Maar de aanval werd door onze Belgische IM vakkundig afgeslagen, vervolgens werd even vakkundig een pion buitgemaakt en het resterende eindspel was de zo gezegde kat in 't bakkie. Vast en zeker geïnspireerd door deze makkelijke overwinning moet Erik van den Doel gedacht hebben: ''zo kan ik het ook!''.  Op eenzelfde soort technische manier werd WGM Bianca Muhren (2310) langzaam maar zeker van het vijfde bord geschoven.

De enige verwachte nederlaag aan onze kant, die een wel heel kleine pleister op de zo grote wonde van de Stukkenjagers was, viel op bord 8. Waarom verwacht? Een blik op Jan's resultaten op het schaakbord tegen (charmante) vrouwen zegt genoeg. Na een goede stelling gehad te hebben verloor Jan eerst een kwaliteit tegen WIM Anne Haast (2300) en uiteindelijk ook de partij.

De laatste drie partijen leverden een Rotterdamse hattrick op. Clement Rihouay op bord 9 bekroonde een technisch zeer verdienstelijke partij van zijn kant tegen Mart Nabuurs (2201), met een vol punt. Arben Dardha had het op het laatste bord heel wat moeilijker tegen de op papier sterkste speler van de Brabanders FM Mark Haast (2353). De meeste toeschouwers verwachtten een remise, maar Arben wist na een paar handige zetten het qua materiaal gelijke eindspel nog naar zijn hand te zetten. De laatste overwinning ( in de laatste partij) kwam op naam van ondergetekende, die een eveneens optisch gelijke stelling op bord 6 in een overwinning op Cor van Dongen (2334) wist om te zetten.

Het succesvolle verloop van deze match werd succesvol voortgezet bij een door Loek van Wely aanbevolen sushi-restaurant in het centrum van Tilburg, waar het eten bij iedereen in de smaak viel, behalve ogenschijnlijk bij Robin Lecomte, die niet heel veel at, maar zijn honger bewaarde voor elke keer dat de serveersters langskwamen.

Zo is de tweede stap richting de Meesterklasse gezet en staat het ambitieuze Eerste Team al te popelen om de derde te zetten. Met twee keer een 8-2 overwinning op zak kan er in ieder geval voorzichtig vastgesteld worden dat er goed begonnen is en kijkt iedereen met een Groen hart reikhalzend uit naar de volgende ronde in klasse 1B van de Knsb-competitie.



Julian van Overdam