CE 3 voldoet nog niet aan verwachting

CE 2 heeft gisteren de tweede KNSB-ronde tegen Saende 2 matig gepresteerd. Saende 2 is een ondergewaardeerd team dat verleden jaar hoog eindigde, maar had deze ronde enkele invallers en in de harde wereld die competitie heet, moet je willen winnen tegen teams die op papier zwakker zijn, ook al zijn ze in werkelijkheid sterker dan op papier. Verderop in de competitie komen immers nog de teams tegen wie het écht harken is, als ik met De Kneet mag spreken.
John kwam met wit aan 1 al snel comfortabel te staan tegen zijn jeugdige tegenstander, maar deze tegenstander heeft wél het nodige talent en schroomde niet om de onoverzichtelijke stelling nog minder overzichtelijk te maken, een talent dat jeugdspelers eigen is. Normaliter voelt John zich in elke stelling thuis, maar ditmaal was zijn tegenstander meer vaardig dan hij in deze stelling met beide koningen nog in het midden en beide vleugels open en moest John uiteindelijk de vlag strijken.
Adrzej bereikte aan 2 met zwart wederom een stelling waarin wit weinig kon beginnen. Hij moest lang doorspelen omdat hij als laatste nog bezig was met de stand 3,5-3,5, maar de remisemarge was met ongelijke lopers ontzettend groot en remise werd het dus ook.
Cor kwam naar mijn idee met wit aan 3 iets minder goed uit de opening, maar 10 zetten later stond hij zonder meer goed. Ook hij moest echter berusten in remise toen zijn tegenstander in het toreneindspel voldoende actief opgesteld stond om de balans te bewaren.
Jesus had met zwart aan 4 een zware middag, maar kwam de mogelijkheid tot een remiseclaim tegen en maakte van deze mogelijkheid gebruik.
Intussen stonden 3 van de 4 laatste borden comfortabel. Kresna speelde met wit aan 5 sterk en hoewel het leek dat zijn tegenstander lang in zijn kielzog kon blijven, werd dat kielzog een elastiek, waarna Kresna uiteindelijk een stuk won. Hierna moest hij echter wél goed door de tijdnoodfase heen kunnen komen en hier slipte hij en gaf het stuk weer terug, waarna ook hij moest berusten in remise.
Zelf had ik aan 6 met zwart al vanaf de opening geen problemen tegen Ben vd Berg, die soms verdraaid sterk uit de hoek kan komen (zo was hij verleden jaar gepromoveerd tot tienkampgroep 2 van Tata Steel), maar de laatste tijd behoorlijk wat ratingpunten had ingeleverd en blijkbaar zijn malaise nog niet helemaal te boven is, want hij maakte het me niet moeilijk en zag een nadeeltje uitgroeien tot beslissend.
Carel had aan 7 met wit echt een miserabele middag. Na te hebben laten inslaan op b2, wist hij niet tot het spreekwoordelijke compensatoire initiatief te komen, zijn tegenstander bleef solide en hoewel er nog alles had kunnen gebeuren in de enorme tijdnood die beiden boven het hoofd hing, maakte Carel het zijn tegenstander verder niet moeilijk door zelf ongemerkt door zijn vlag te gaan.
Angelique werd tenslotte naar achteraf bleek de reddende engel door na overleg met mij een remise-aanbod te weigeren. Ze stond op dat moment comfortabel en wilde zelf graag doorspelen; los daarvan was het nog vroeg in de middag. Helaas bood ze haar tegenstander nadien nog de kans beslissend materieel voordeel te behalen, maar gelukkig (voor ons dan) zag hij het niet, waarna ze het volle punt mocht incasseren, naar uiteindelijk bleek het noodzakelijke aantal om op de som van 4 terecht te komen.
We hebben een sterk team, het seizoen is nog vroeg, maar de vorm is er nog niet. Hopelijk kan ik na ronde 3 en 4 anders zeggen.