Afgelopen vrijdag speelde ons vierde team tegen de koploper van de Promotieklasse: Moerkapelle 1. Op voorhand een pittige klus. Carel had reeds vooruitgespeeld, met remise tot gevolg. Opnieuw werd het een spannende wedstrijd maar opnieuw konden we net niet doorpakken en gingen we eraf met 3-5. Jammer, maar we blijven hopen op betere tijden. Alle sterke teams hebben we nu gehad met soms nipte nederlagen. We moeten nu alleen nog tegen de mede-zwakke broeders, dus alle kans om ons alsnog veilig te spelen.
De wedstrijd zelf ontwikkelde zich prima. Piet Verhey steekt in bloedvorm en won een prachtig eindspelletje op bord 8. Daar stond een nederlaag van Erik op bord 1 tegenover. In een ingewikkelde partij waar ik weinig tot niets van begreep ging Erik in tijdnood onderuit. Op bord 3 speelde Cees tegen de sterke Van Ommeren. Ook hier was heel lang weinig aan de hand, en had Cees in het toreneindspel remisekansjes. Toen die niet benut werden tikte Van Ommeren op basis van zijn jarenlange ervaring de partij uit. Op 5 hadden wij invaller Hans van Calmthout ingezet, spelend tegen Dick Bac. Hans speelde uitstekend, en bouwde een degelijke verdedigingslinie op. Toen hij echter iets te actief werd met zijn koning was een foutje voldoende voor de nekslag. Ook hier waren er kansen op meer. Op 6 ging Ab Kamman er agressief tegenaan. Achteraf misschien een tikje te agressief: er ontspon zich een ingewikkeld middenspel met ongelijke materiaalverhoudingen. Uiteindelijk kon Ab niets anders dan berusten in remise vanwege (ik dacht) eeuwig schaak. Zelf speelde ik op bord 2 eindelijk weer eens redelijke partij. Ik offerde in de opening een pion op b2, waar ik eerder 2x succes mee had tegen Hans Uitenbroek. Ook nu kreeg ik de stelling die ik wilde. Toen ik pion c5 ervoor terug kreeg stond ik erg goed, en na een fout snoepte ik nog een pion mee en kon ik vrij makkelijk naar de overkant lopen met de pionnen. Ten slotte Anqelique. Ze speelde met zwart een prima pot tegen een op papier sterke tegenstander. Helaas moest ik haar vragen door te spelen, gelet op de stand op de andere borden. Remise zou op dat moment een prima resultaat zijn voor Angelique, alleen niet voor het team. Helaas overzag ze een binnenvallende dame, en hier dus ook een nederlaag tot gevolg.
3-5 dus, maar we laten de moed niet zakken!
Gijsbert Kamerman
Lees ook het verslag van Moerkapelle.
maandag 16 januari 2012
Vierde team mist nog steeds slagkracht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Natuurlijk, we laten de moed niet zakken, nooit niet.
Mijn partij kon alle kanten op, echter op zet22 mis ik helaas TXf7 waarna de zwarte koning in een matnet was gekomen (gezien door Peter dJ)
Jammer dan had Angelique ook niet hoeven te forceren.
We gaan door! Ab
Een reactie posten