De titel van dit bericht is een andere aanduiding van het feit dat CE 6 gaat degraderen uit klasse 2A van de RSB na het verlies van vrijdagavond tegen Ashtapada 1. Hebben we verloren dankzij de creatieve opstelling of ondanks die opstelling? Ik weet het niet. Het probleem van CE 6 is dat we te weinig sterke spelers hebben op de eerste vier borden. We variëren daarom constant zodat niet steeds dezelfde spelers met de te sterke tegenstanders geconfronteerd worden. En ik ga er dan vanuit dat de ingecalculeerde achterstand op bord 1 tot en met 4 gecompenseerd kan worden door veel punten die aan de borden 5 tot en met 8 gehaald worden.
Aan bord 1 tot en met 4 haalden we één punt dankzij Hans van Calmthout (1) die won van Herman van Os, die een rating van 400 punten minder had dan Hans. Ook tegenstanders hanteren kennelijk wel eens een tactische opstelling. De borden 2, 3 en 4 gingen voor ons verloren. Rinus van de Wetering (2) gaf goed tegenspel tegen Paul de Freytas, maar kwam naarmate de partij vorderde toch te kort: het eindspel ging verloren. Coen van Baren (3) had donderdagavond al vooruit gespeeld en verloor in een zinderende partij , zoals hij het zelf omschreef, van Ralph Simon. Gerrit Boer (4) deed op de veertiende zet een ongelukkige lopermaneuver die de ontwikkeling van zijn damevleugel zo moeilijk maakte dat tegenstander Joey Brokaar aan de andere kant van het bord een aanval kon opzetten die ik met een stuk minder (een paard op de damevleugel dat niets kon doen) moest bestrijden. Dat lukte niet. Een flinke achterstand dus op de eerste 4 borden, waarbij ik de hoop had gekoesterd een half puntje meer binnen te halen.
Adri Jumelet (5) maakte er een potje van, dacht ik. Want als je een stuk achter staat, ben je kansloos. Zo niet Adri, die veel beter was in het verdere midden- en eindspel. Hij won, en dat tegen een op papier sterkere tegenstander. Jammer genoeg kwamen Jan Hendrik Leopold (6) en invaller Marcel Dirks (7) niet verder dan remises, terwijl zij op papier duidelijk sterker waren dan hun tegenstanders. Michiel Gerritse (8) tot slot haalde een verdienstelijke remise binnen. Toch een mooie score van 2½ punt op de laagste vier borden.
Voor CE 6 is het het seizoen van “net niet”. We speelden een keer gelijk, verloren tweemaal met 3½ - 4½, en tweemaal met 3 – 5. En ik durf te zeggen dat we deze redelijke uitslagen behaalden dankzij de grote inzet van de spelers, maar zoals gezegd, het is niet genoeg. We spelen de laatste twee ronden vrijuit, er kan ons niets ergers overkomen dan de degradatie die al vast staat.
Tot slot gaat mijn dank uit naar Ab Kamman die een bekwame wedstrijdleider was, en Ruud Kok die er steeds eer in stelt de wedstrijdleiding van de thuiswedstrijden van onze RSB-teams te organiseren.
Gerrit Boer, teamleider
Wit: Peter den Heijer (1584)
Zwart: Marcel Dirks (1723)
RSB 2e Klasse A, 20-1-2012
Viewer by ChessTempo
10 opmerkingen:
Gerrit, CE-6 is nog niet gedegradeerd ! Als het van CHESS-2 wint en dan minstens gelijk spel met Krimpen, dan heeft CE-6 juist dankzij "gunstige" bordpunten-score een reele kans om zich te handhaven. Zoals Ab Kamman zegt: nooit de moed opgeven !!
Of zie ik het verkeerd ?
Peter, vergeet niet dat er uit de 2e klasse - vanwege de afslanking naar 3 poules 2e en 3 poules 3e klasse - drie teams degraderen. En dan is voor CE6 een wonder nodig - maar niet onmogelijk - om zich te handhaven.
CL RSB
De competitieleider formuleert exact wat ik dacht toen ik de titel met de "laatste strohalm" bedacht. Wonderen zijn het zesde niet meer gegeven, die hadden eerder moeten gebeuren.
De sombere positie van CE 4/5/6 vraagt om Dutch Courage. Daarom loof ik een fles Ierse whiskey uit voor het CE-team (4/5/6) dat de eerste overwinning binnenhaalt. Waarom Iers? Dat begrijp je als je Lisa Hannigan hoort.
http://youtu.be/3m0Vq9pPblE
Wat een leuke suggestie van je Ronald. Ik ben wel blij dat het zevende nog ontzag bij je inboezemt. :-)
Deels ben ik het met de teamleider eens dat CE6 iets te kort komt in de 2e kl. maar het is ook zo dat CE6 de kansen wel heeft gehad om totaal 4 matchpunten te halen.
Ik heb onnodig 1,5 punt laten liggen (zie laatste clublad met de titel "mijn denkwijze (1)(2) ten voeten uit" en neem deze match, dat Hans aan het verkeerde bord zat kon de teamleader ook niets aan doen. In een weloverwogen teamopstelling is het maar de vraag of het goed uitpakt.
Achteraf was deze teamopstelling toch goed gekozen daar er aan de lagere borden een ruime
ratingoverschot was die doorslaggevend had moeten zijn.
Je mag toch wel verwachten dat een ratingverschil vanaf 150 winst moet opleveren voor de hoogste rating.(let wel op senioren niv.) Het lijkt een beetje op kritiek maar is het niet maar meer in opmerkelijke zin.
Dat papieren ratings niets zeggen (behalve indicatie), weten we allemaal maar tot op zekere
hoogte want als de hoogste speler met een ratingverschil van bv. 200 verliest dan is er toch tijdens het spelen iets mis gegaan. In het verlengde hiervan, voor zover ik weet is er nog geen onderzoek gedaan hoe de verhouding ligt tussen ratingverschillen waarbij de laagste rating wint en welke factoren hierbij een rol spelen. Lijkt mij reuze interessant. ik kijk er reikhalzend naar uit.
Ik kan me niet voorstellen dat dit nooit is onderzocht, maar algemeen genomen is het volgens mij niet zo moeilijk: bij een gegeven ratingverschil hoort een bepaalde verwachte score. Dit is gewoon en door Prof Elo bedachte formule en in combinatie met de uitslag bepaalt dit ook de ratingwinst of verlies van de partij. Bij een ratingverschil van 150 is de verwachte score 0,3 voor de lager gerate speler. Hoe dat tot uiting komt in de uitslagen lijkt me vooral afhangen van de speelstijl van de twee spelers. Bij twee compromisloze spelers zal de lagere gerate speler 3x winnen en 7x verliezen. De winstkans is dan dus bepaald niet verwaarloosbaar. Bij twee heel solide spelers zal het juist 6x remise en 4x verlies zijn. Bij 200 punten verschil is de verwachte score trouwens 24,2%.
Zoals Arjan het al min of meer omschreef, het verschil in elo-rating heeft een indicatieve functie. Maar daarbij moet nog een aantal factoren betrokken worden:
* spanningsveld op speelmoment
* gezondheid op speelmoment
* vorm (van de dag)
* bepaalde verplichtingen (bijv. moeten doorspelen en moeten winnen i.v.m. teambelang en dan verliezen)
* ga zo door
Met andere woorden: schakers zijn (gelukkig) maar mensen van vlees, bloed en zweet met allerlei onvoorspelbare capriolen in zich ;-)
De hele materie rond het ELO systeem incl. de wiskundige modellen en afleidingen zijn mij bekend en heeft alleen te maken om de schaaksterkte van een speler te bepalen. Dat daarbij kansfactoren aanwezig die de verhoudindingen weergingen tussen hoge en lage ratings onderling (ELO tabel) is mij ook bekend. Maar de kern van de zaak isdat er meerdere factoren zijn die een rol spelen die niet in het ELO systeem totuitdrukking komen. bv. onderschatting, gemakzuchtig, niet geconcentreerd enz....kortom het zijn m.i. meer de psychologische factoren die van invloed zijn die de werkelijke speelsterkte doen camoufleren. Dat bedoel ik met dat ik naar zulke onderzoekingen uitkijk.
Over ELO gesproken, de nieuwe Elo-lijst per 1 februari is inmiddels verschenen ! Kijk daar es, wie de winnaar of verliezer van afgelopen 3 maanden is.....
Een reactie posten