Het
laatste Adrie’tje
Een typisch geval van een Adrie’tje was een aantal jaren een
term die ik links of rechts wel eens hoorde op onze schaakvereniging. Het hield
feitelijk in dat je een schitterende partij kon spelen en door net iets over
het hoofd te kijken omdat je het anders bedacht had, opeens een stuk achter te
staan en de partij alsnog te verliezen.
De persoon op wie de uitdrukking gebaseerd was, was Adri
Jumelet. Een schaker die van iedereen kon verliezen (hetgeen niet zo uniek is),
maar ook van iedereen kon winnen (wat gezien zijn rating wel bijzonder was).
Als Adri zijn dag had, speelde hij de sterren van de hemel en kwam er vuurwerk
op het bord. Bizarre zetten gaven inzicht in de gedachtegangen van een
onnavolgbaar brein. Hij zag de voortzetting voor zich, ging even roken en kwam
dan terug om die zet te doen die hij in gedachte had. Soms vergat hij daarbij
dat de tegenstander weleens een andere voortzetting had kunnen kiezen.
Hij kon dan erg boos worden. Maar dat was meer op zich zelf
gericht. Dat hij dan niet van zichzelf begreep om het verschil niet te zien.
Als het wel lukte, kon hij er ook van genieten. Maar verlies of winst, de
liefde voor het spel bleef.
Adri was zelf zoals hij ook schaakte. Soms briljant en vaak
onnavolgbaar. Maar wel authentiek. Hij kon chaotisch zijn. Als teamleider had
ik hem wel eens benaderd of hij wilde mee spelen met een externe partij. Dat
wilde hij wel. Hij wist vooraf welk bord hij had (Adri had in de regel een
voorkeur voor zwart) en de dag ervoor had hij bevestigd te zullen komen. Dan
kon het toch zo zijn dat hij niet kwam en schitterde van afwezigheid. Omdat hij
zich wat vermoeid voelden had hij gedacht voor de wedstrijd een uiltje te
knappen om zo extra fris aan de partij te beginnen. Door geen wekker te zetten
of deze niet te horen, wilde hij weleens pas na de partij wakker schieten.
Adri was ook intelligent en technisch onderlegd. Van beroep
was hij van oorsprong tekenaar constructor. Hij berekende welk gewicht of
spanning een bouwsel of constructie kon dragen. Daar was hij goed in. Dus
rekenen en vooruitzien kon hij wel. Hij was zeer analytisch aangelegd. Maar
anders dan een tekening wil een stelling op een bord nog wel eens wijzigen.
Boven alles was Adri een aimabele man met een eigen vorm van
humor. En als hij ergens niet mee eens was, liet hij dat ook weten. Dan ging
hij met zijn hoofd schudden en zei dan “nja, nja”. Om vervolgens zijn
bedenkingen met je te doelen. Bedenkingen waar altijd argumenten aan ten
grondslag lag. Adri dacht veel meer van uit de ratio. En juist daardoor was hij
zo’n oorspronkelijke en creatieve schaker. Die van iedereen kon verliezen, maar
van iedereen kon winnen. En dat met regelmaat deed.
De laatste keer dat Adri bij ons op de vereniging was, was
met het Kerstschaak. Hij vond het reuze gezellig. In zijn hart bleef hij bij
onze club, maar omdat hij niet meer ’s avonds zulke stukken wilde fietsen, is
hij naar IJsselmonde gegaan, zodat hij in de buurt kon schaken.
Helaas
zal Adri niet meer kunnen komen. Afgelopen maandag 15 april 2019 is Adriaan
Jumelet tijdens een onderzoek getroffen door een herseninfarct en daaraan
overleden. Morgen 19 april 2019 is er van 12.45 uur tot 13.15 uur gelegenheid
om afscheid te nemen van Adri in Rouwcentrum De Palm aan de Palmentuin 73 te
Rotterdam. Aansluitend zal aldaar een korte samenkomst zijn, waarna om 14.45
uur de begrafenis zal plaats vinden op de Hervormde begraafplaats “IJsselmonde”
aan de Benedenrijweg 489 te Rotterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten