Na een valse start tegen ons vierde (verachtende omstandigheid: als je verliest, dan liefst tegen je eigen club), waren we afgelopen vrijdag tot in onze vingertoppen gemotiveerd om een goed resultaat neer te zetten tegen het uit de KNSB gedegradeerde team van Overschie 1. Dat zou op voorhand geen makkie worden, al wisten we wel dat we niet kansloos zouden zijn. Vooraf werd er op ludieke wijze een beetje geintimideerd door met name Cor Feelders. Hij begeleidde ons naar de aparte zaal waar hun externe teams altijd spelen. “Welkom in onze speelzaal, ook wel slachthuis genaamd”. Enkele uren later moest hij erkennen dat hij het beter het Sinterklaashuis had kunnen noemen. En uiteraard werd in de openingsspeech door de teamleider van dit recent GEDEGRADEERDE team nog even fijntjes onze eerste wedstrijd gememoreerd. Desalniettemin was de sfeer goed en voelde we aan alles dat dit een spannend avondje zou gaan worden.
Nou, halverwege de avond verdween dat gevoel. Melvin Holwijn deed iets in het middenspel niet helemaal goed, en moest zich vrij snel gewonnen geven tegen Cor Feelders. Heel lang daarvoor hadden de heren Maurits de Jong en Cor de Wit in slechts enkele zetjes remise gespeeld. De heren kennen elkaar natuurlijk al door-en-door, en volgens Maurits zijn ze gewoon even sterk.
Voor de rest zag het er niet geweldig uit. Op bord 1 speelde Henk van der Velden een behoorlijk ingewikkelde pot tegen de toch niet malse Robbert Fokkink. Robbert speelde een merkwaardig systeem met g5 tegen c4, maar leek op gegeven moment wel veel controle te hebben over de (Henk van der) Velden. Onduidelijk voor mij. Marcel den Bleker speelde zijn vertrouwde systeem met zwart op bord 4 tegen Karel Looijmans, maar vergiste zich lelijk en kwam met een hele slechte stelling te zitten met een pion minder. Zelf speelde ik met wit tegen Erik Brandenburg, ook geen kleine jongen. Ik kwam matig uit de opening en kon alleen maar afwachten tot zwart de boel verder onder druk ging zetten. Ook geen prettig vooruitzicht. Verder stond niemand echt op winst, dus het leek er sterk op dat we opnieuw tegen een nederlaag zouden oplopen.
Maar ineens kwam daar de ommekeer! Henk van der Velden taxeerde de stelling veel beter, en na een knap stukje verdedigen hield Henk een stuk over en trok hij de partij naar zich toe. Mooi resultaat! Ondertussen keerden bij mij ook de kansen. In het middenspel kon ik door actief spel tegenkansen creeeren, en zowaar won ik een kwaliteit tegen 2 pionnen. Volgens de computer was de stelling op dat moment gelijk, maar ik kreeg steeds meer grip op zijn koning en kon ook nog pionnen oppeuzelen. Het bleef opletten geblazen, want de tijd tikte door en zwart had allerlei kunstjes met zijn 2 paarden en loper. Maar uiteindelijk bleven die toch een beetje zielig achter op de onderste rijen, en kon ik de zwarte koning midden op het bord mat zetten. Een heel intensief potje, maar gelukkig speelde ik nu een keertje goed vanaf het middenspel. Ondertussen had Andre van de Graaf (ingevallen voor de zieke Jesus) een correcte remise gespeeld, en was minimaal 4-4 een feit! Viktor was nog bezig een minder eindspel te verdedigen tegen Henri Krop, wat helaas op het laatst niet lukte. Bleef Wang Yang over: aan remise hadden we genoeg voor de overwinning. In het eindspel leek zijn tegenstander kansjes te krijgen, maar ik denk dat Wang Yang ondanks grote tijdsdruk het goed gezien had. Voor mij totaal onverwacht zette Wang Yang in het verre eindspel de koning pardoes mat in de hoek! Een extra meevaller, en een klinkende overwinning met 3-5 op deze toch niet malse tegenstander!
Op weg naar huis nog meer goede berichten van ons vierde team: ook zij hadden gewonnen en dat was een nog grotere verrassing! En het leuke is: in de volgende ronde op 15 december mag Erasmus nog een keer komen opdraven om dan tegen ons derde te spelen. Wat een martelgang moet dit zijn voor deze sympathieke fusieclub! Gijsbert
1 opmerking:
Gefeliciteerd!
Een reactie posten