zondag 26 november 2017

CE 2 herpakt zich tegen RSR Ivoren Toren

Na de nederlaag tegen Bergen op Zoom was CE 2 weinig tijd gegund de wonden te likken. Deze keer moesten we aantreden tegen kampioens-kandidaat RSR Ivoren Toren. Dat leek een zware middag te gaan worden.

Voor mij werd het dat in ieder geval wel. Ik werd op alle kanten overklast door Nathanael Spaan. Nathanael liet er weinig gras over groeien en denderde in volle vaart door mijn koningsstelling heen. Gelukkig wist Jelle tegen Lola den Dunnen de vinger op wat zere strategische foutjes te leggen. Hij won 2 pionnen en daarmee de partij.

Het was spannend op de overige borden. Kresna had een kwaliteit geofferd tegen Wil Sparreboom maar was de compensatie ergens in het proces verloren. Hans had een pionnetje gegrabbeld tegen Jason Zondag. Lendert zat ook weer een puike partij te spelen tegen Herbert van Buitenen en leek te gaan winnen. John speelde een scherpe en moedige partij tegen Joost van Rosmalen. Dat kon nog alle kanten op gaan. De partijen van Kees tegen Lucas Gortemaker en Henk tegen Paul Tromp waren nog binnen de remise marge, maar hun stellingen zagen er prettig uit.

Halverwege de middag moesten we een fikse tegenslag incasseren. De tegenstander van Lendert had alle pionnen achter zich verbrand en was in een toren + loper eindspel met zijn koning naar voren gestormd om een mat net te weven. Tot onze verbijstering lukte dat ook nog! Gelukkig werd de moed van John beloond en wist hij fraai een punt binnen te halen. Ook Hans wist het toch nog ingewikkelde eindspel loper tegen paard met een pion meer overtuigend te winnen. Kresna had geen kans gekregen een vesting op te bouwen en verloor.

Met een 3-3 stand bleven er nog twee partijen over. Met Kees en Henk achter de stukken is dat altijd weer een genot om naar te kijken. Je weet dat als zij een klein voordeeltje hebben in het eindspel, ze zich niet van de wijs laten brengen en langzaam maar zeker de duimschroeven steeds verder aandraaien. Je kon de stellingen van hun tegenstanders zachtjes horen kraken. Het werden 2 volle punten en daarmee kwam de stand op 5-3.

Marcel

Eerste team grijpt koppositie



Door het tweede team van SISSA met 8-2 klop te geven staat het Eerste dan eindelijk op de plek waar het hoort te staan. De bezoekers uit Groningen traden met een wat verzwakt team aan, waarschijnlijk door het gelijktijdig gehouden WK jeugd én vanwege het feit dat iemand ooit besloten heeft een stad te stichten ergens op de Nederlandse toendra, resulterend in een inhumaan lange reistijd naar de bewoonde wereld. Hoe het ook zij, het was al snel duidelijk dat de punten in Rotterdam zouden blijven.                                                                                                                             

We beginnen voor het gemak maar op bord 7, waar ondergetekende aantrad tegen de jeugdige Daniel Groetzbach (2096).  Ik deed een wat zielige en mislukte poging om in de voetsporen van een van de grootste Engelse schakers ooit te treden. Afgezien van de eerste zet (1…a6) lukte dat bijzonder slecht, al bemachtigde ik op een gegeven moment een klein voordeeltje, wat redelijk soepel naar winst werd omgezet, al had de witspeler op het einde nog een aantal kansen gemist om de boel wat te compliceren na wat zwarte onnauwkeurigheden.  Zo, de twintigduizend fans die dit verslag speciaal lezen om mijn verrichtingen te volgen kunnen stoppen met lezen, want nu gaan we naar de rest.                                                                                                                                                                   
Roger liet op bord drie tegen SISSA’s sterkste speler  Erik-Jan Hummel (2283) zien dat het Chinese gevaar geen door-de-CIA-de-wereld-ingeholpen-complot is, maar een empirisch vast te stellen fenomeen. Voor zover ik kon beoordelen had zijn tegenstander weinig kans, wat Roger op een mooie 3.5/4 bracht, welke nog mooier wordt als men bedenkt dat het enige halve punt verloren werd tegen Jan Timman.                                                                                                                                             

Op bord zes won Robin “ik ben zo goed dat ik tijdens de partij in slaap kan vallen en vervolgens zelfs nog win” Lecomte een regelmatige partij van Arjan Dijkstra (2201). Het schijnt dat God een beloning van 500 euro uitreikt aan degene die deze arrogantie een keer afstraft.                                        

 Op de laatste drie borden verging het ons minder goed. Michel speelde op bord 10 remise tegen Eric Jan Walinga (1986), waar het getal tussen de haakjes niet staat voor de geboortedatum van de desbetreffende persoon. Michel had ongetwijfeld kunnen (moeten?) winnen, maar zoals hij zelf zei, “als je zo prutst als ik de laatste tijd dan gaat het op een gegeven moment toch in je kop zitten”.  Ik zou zeggen amen en op naar de prijs voor beste literaire zin 2017.  De tweede remise kwam van Valery op bord 8 tegen Ab Faber (1979). Valery stond volgens mij veel beter, en toen de handen werden geschud was ik dan ook in de veronderstelling dat zwart had opgegeven. Niets bleek minder waar, maar Valery bewees eens te meer zijn stabiliteit (om even een hopeloze poging te doen om er een positieve draai aan te geven, want volgens mij had het gewoon achter elkaar moeten winnen).         
 Met al die terroristische dreiging tegenwoordig was het voor onze Groningse vrienden ongetwijfeld even schrikken toen ze Kambiz op bord 9 zagen aantreden tegen Casper Rupert (ik mag dit zeggen, omdat Kambiz ook altijd hele nare grappen over mij maakt, waar ik vervolgens vanwege de wreedheid ervan altijd nachten van wakker lig). Volgens Kambiz zelf won zijn tegenstander verdiend. Meer interessants heb ik ook niet te melden, behalve dan dat ik dacht zijn tegenstander ooit gezien te hebben op TV, tijdens de enige keer dat ik Goede Tijden Slechte Tijden heb zitten kijken (“ja ja”). Er zijn dus blijkbaar ook geflopte acteurs die goed kunnen schaken. Weer wat geleerd.                                                                                                                                                               
Dan is het nu tijd voor de prutsers die betaald krijgen maar nóg niet altijd weten te  winnen. Al deden ze dat vandaag toevallig wel. Steven Geirnaert, altijd zwevend tussen zijn rol als mijn favoriete Belg en natte droom van vrouwelijk schakend Europa, won op bord vier van Hendrik de Groot (2116). Die opmerking hiervoor was uiteraard bedoel om de aandacht af te leiden, want ik kan weinig zinnigs melden over een partij die ik niet gevolgd heb. Grootmeesterlijk politicus (of politiserende grootmeester?) Erik van den Doel liet op bord 1 zien wat je staat te gebeuren als je het waagt te spotten met dieren: keiharde afstraffing. Paul ten Vergert (2221) kan erover meepraten, al weet ik niet of hij ooit dieren mishandeld heeft. Maar voor degenen die dit ooit van plan waren te doen mag deze partij als een gevaarlijke laatste waarschuwing gelden.                                                                                     
Op bord vijf won Stefan Docx van Frits Rietman (2234), in een wedstrijd die overduidelijk door Gillette gesponsord werd. Thibaut was op bord twee het langste bezig tegen Benno de Jongh (1960), maar wist een lastig eindspel mooi in winst om te zetten (daar ga ik tenminste vanuit, want ofschoon je mij altijd wakker mag maken voor lekkere toreneindspelletjes ga ik toch liever sadomasochistisch naar het zieltogende gekloot van Feyenoord kijken).                                                                                       
Al met al een soepele overwinning, al horen we met onze gemiddelde elo natuurlijk ook op plek 1 te staan. De volgende ronde mogen we tegen Messemaker. Sooo hééééé, da’s lang geleje! Juist ja, snel maar weer promoveren naar de Meesterklasse dus.


Julian van Overdam

maandag 20 november 2017

Derde team verslaat degradant

Na een valse start tegen ons vierde (verachtende omstandigheid: als je verliest, dan liefst tegen je eigen club), waren we afgelopen vrijdag tot in onze vingertoppen gemotiveerd om een goed resultaat neer te zetten tegen het uit de KNSB gedegradeerde team van Overschie 1. Dat zou op voorhand geen makkie worden, al wisten we wel dat we niet kansloos zouden zijn. Vooraf werd er op ludieke wijze een beetje geintimideerd door met name Cor Feelders. Hij begeleidde ons naar de aparte zaal waar hun externe teams altijd spelen. “Welkom in onze speelzaal, ook wel slachthuis genaamd”. Enkele uren later moest hij erkennen dat hij het beter het Sinterklaashuis had kunnen noemen. En uiteraard werd in de openingsspeech door de teamleider van dit recent GEDEGRADEERDE team nog even fijntjes onze eerste wedstrijd gememoreerd. Desalniettemin was de sfeer goed en voelde we aan alles dat dit een spannend avondje zou gaan worden.

Nou, halverwege de avond verdween dat gevoel. Melvin Holwijn deed iets in het middenspel niet helemaal goed, en moest zich vrij snel gewonnen geven tegen Cor Feelders. Heel lang daarvoor hadden de heren Maurits de Jong en Cor de Wit in slechts enkele zetjes remise gespeeld. De heren kennen elkaar natuurlijk al door-en-door, en volgens Maurits zijn ze gewoon even sterk.

Voor de rest zag het er niet geweldig uit. Op bord 1 speelde Henk van der Velden een behoorlijk ingewikkelde pot tegen de toch niet malse Robbert Fokkink. Robbert speelde een merkwaardig systeem met g5 tegen c4, maar leek op gegeven moment wel veel controle te hebben over de (Henk van der) Velden. Onduidelijk voor mij. Marcel den Bleker speelde zijn vertrouwde systeem met zwart op bord 4 tegen Karel Looijmans, maar vergiste zich lelijk en kwam met een hele slechte stelling te zitten met een pion minder. Zelf speelde ik met wit tegen Erik Brandenburg, ook geen kleine jongen. Ik kwam matig uit de opening en kon alleen maar afwachten tot zwart de boel verder onder druk ging zetten. Ook geen prettig vooruitzicht. Verder stond niemand echt op winst, dus het leek er sterk op dat we opnieuw tegen een nederlaag zouden oplopen.

Maar ineens kwam daar de ommekeer! Henk van der Velden taxeerde de stelling veel beter, en na een knap stukje verdedigen hield Henk een stuk over en trok hij de partij naar zich toe. Mooi resultaat! Ondertussen keerden bij mij ook de kansen. In het middenspel kon ik door actief spel tegenkansen creeeren, en zowaar won ik een kwaliteit tegen 2 pionnen. Volgens de computer was de stelling op dat moment gelijk, maar ik kreeg steeds meer grip op zijn koning en kon ook nog pionnen oppeuzelen. Het bleef opletten geblazen, want de tijd tikte door en zwart had allerlei kunstjes met zijn 2 paarden en loper. Maar uiteindelijk bleven die toch een beetje zielig achter op de onderste rijen, en kon ik de zwarte koning midden op het bord mat zetten. Een heel intensief potje, maar gelukkig speelde ik nu een keertje goed vanaf het middenspel. Ondertussen had Andre van de Graaf (ingevallen voor de zieke Jesus) een correcte remise gespeeld, en was minimaal 4-4 een feit! Viktor was nog bezig een minder eindspel te verdedigen tegen Henri Krop, wat helaas op het laatst niet lukte. Bleef Wang Yang over: aan remise hadden we genoeg voor de overwinning. In het eindspel leek zijn tegenstander kansjes te krijgen, maar ik denk dat Wang Yang ondanks grote tijdsdruk het goed gezien had. Voor mij totaal onverwacht zette Wang Yang in het verre eindspel de koning pardoes mat in de hoek! Een extra meevaller, en een klinkende overwinning met 3-5 op deze toch niet malse tegenstander!

Op weg naar huis nog meer goede berichten van ons vierde team: ook zij hadden gewonnen en dat was een nog grotere verrassing! En het leuke is: in de volgende ronde op 15 december mag Erasmus nog een keer komen opdraven om dan tegen ons derde te spelen. Wat een martelgang moet dit zijn voor deze sympathieke fusieclub! Gijsbert

maandag 13 november 2017

Landelijke Themadag voor kader in Utrecht

Op 9 december wordt de Landelijke Themadag voor Kader gehouden in Utrecht. Deze dag is bestemd voor jeugdleiders, bestuursleden, schaaktrainers, arbiters en andere geïnteresseerden.

Om verzekerd te zijn van een plaats bij de door u gewenste workshops is het belangrijk om u snel in te schrijven. De inschrijving sluit op zondag 26 november.
Inschrijven gaat via de KNSB website. Tijdens deze dag kunnen alle deelnemer drie workshops naar keuze volgen. De workshops die gekozen kunnen worden zijn met uitgebreide beschrijving via de volgende link te bekijken:

Overzicht Workshops

De locatie van de themadag is:
Utrechts Stedelijk Gymnasium
Ina-Boudier-Bakkerlaan 7
3582 VA Utrecht.

zondag 5 november 2017

Bergen op Zoom 1 - Charlois Europoort 2 : 5 - 3

Nu België aan het schitteren was op de Europese teamkampioenschappen moest Bergen op Zoom het zonder de Dardha’s doen. Een buitenkansje voor Charlois Europoort zou je zeggen. Ondanks dat ook wij onze top speler moesten missen, waren we licht favoriet geworden.

Hadden we geweten dat in Bergen op Zoom de R in de maand niet betekent dat de verwarming aan gaat, dan hadden we wel onze lange onderbroek aangetrokken. Het was frisjes in de speelzaal. Goed voor een extra toilet bezoek. Ook goed voor de hersenen, dat wel. Voor een aantal van ons waren onze tegenstanders bekenden uit de Belgische competitie. Net als Brasschaat in België is Bergen op Zoom een verzameling ware liefhebbers uit beide buurlanden. Het werd een spannende wedstrijd die aanvankelijk redelijk voor ons leek te verlopen, maar na verloop van tijd moesten diverse tegenslagen genoteerd worden. Het werd uiteindelijk een overtuigende overwinning voor Bergen op Zoom.: 5-3. 

Een kort woord over de partijen:
bord 1 : Ikzelf speelde een potje afbraakschaak richting het eindspel waar de Woerdenaren tegenwoordig zo bekend om staan. Na een lange tijd duwen en trekken speelde mijn tegenstander zijn koning naar heel ongelukkig veld en was het pleit beslecht.
bord 2 : Rock Solid Lendert wist weer binnen de kortste keren een zeer degelijke stelling op te bouwen en haalde een betrouwbare remise binnen.
bord 3 : John liet zien wat een echte teamspeler doet in barre tijden. Hij speelde door in een gelijke stelling. Wist op het allerlaatste nog wat uit deze uitgedroogde citroen te persen, maar ook dat was niet genoeg en ook hier werden de punten gedeeld.
bord 4 : Spelen met hangende pionnen vergt soms uiterste zelfbeheersing. Iets wat Jelle op een cruciaal moment ontbrak. Hij bleef met een pion op d4 zitten die maar niet verder kwam. Uiteindelijk deed dat hem de das om.
bord 5 : Kresna leek vanuit de opening vlot een geweldige stelling op te bouwen met een pluspion. De euforie die dat met zich mee bracht bleek levensgevaarlijk. Kresna viel in zijn eigen kuil. 
bord 6 : Hans speelde een heel interessante partij. Zijn tegenstander offerde voortvarend een stuk voor 3 pionnen. Het lukte Hans maar niet zijn stukken los te krijgen. Tot slot maakte zijn tegenstander het fraai offerend af. 
bord 7 : Tjerk begon een voortvarende aanval die niet doorsloeg. Hij had gelukkig niet alle bruggen achter zich verbrand, waardoor de remise niet in gevaar kwam. 
bord 8 : Probeer maar eens te winnen met zwart als wit lekker achterover gaat hangen achter zijn Maroczy pionnen. Het lukte Filip niet. Hij moest berusten in remise.

Marcel Schöer, teamleider CE 2