In april en mei organiseert schaakvereniging Erasmus zijn jaarlijkse Watertorentoernooi. Coen van Baren en ik doen al een aantal jaren mee, zoals ook dit jaar. Ik geniet van het toernooi, en van bijna alles dat er deel van uitmaakt. Hieronder enkele impressies van mijn belevenissen.
Coen en ik begonnen met twee byes. In de derde ronde kreeg ik een sterkere tegenstander. De partij verliep evenwichtig, en ik kwam zelfs een pion voor. Daarna gaf ik zomaar een stuk weg en verloor. Moet ik toch wat minderen, die vrijgevigheid. Remise had binnen bereik gelegen.
In de volgende ronde krijg je dan automatisch een op papier zwakkere tegenstander. Alle kans dus om mijn plaats in de rangschikking wat te verbeteren. Aanvankelijk stellingvoordeel liet ik vervlakken. Ik kreeg een remiseaanbod rond de dertigste zet. Ja hé, ik wilde winnen, mijn rating weer wat bijschaven. Twee zetten later verloor ik mijn dame tegen een toren, en nog een paar pionnen. Ik speelde nog even door, voornamelijk om mijn teleurstelling te overwinnen. Een ultieme truc, met een doorzichtig aftrekschaakje deed de kansen keren. Het resultaat was een stelling met drie pionnen en een paard aan mijn kant, hij had alleen 5 pionnen. Mijn tegenstander bood weer remise aan. Nou neen, die partij was nu te winnen. Maar dat moet je dan wel doen. Ik verloor.
Tja, 1 punt uit 4 partijen, dat is echt te weinig. Mijn volgende tegenstander hielp me weer wat omhoog. Door enkele fouten verspeelde hij de partij.
De tegenstander van ronde 6, met een rating van 1400, bood goed partij. We kwamen uit op een eindspel met elk zes pionnen en een paard. Remise? Neen natuurlijk, het lesje van ronde 4 was ik al lang vergeten… Maar op een of andere manier sprong mijn paard beter, en kon zijn paard er alleen maar achteraan huppelen. Eén pion van hem viel, een tweede, en hij gaf op, zich afvragend wat hij fout gedaan had. Ik heb hem maar niet gezegd dat mijn spel gewoon veel beter was. Als je zelfvertrouwen al geknakt is, durf je dat alleen maar te denken, niet te zeggen natuurlijk.
Met drie uit zes ging ik dus de laatste ronde in. Dat dacht ik, maar op het uitslagenbriefje had ik de uitslag van de laatste partij als verlies voor mij genoteerd, en de man van de uitslagen, Jan van Hoek van Dijke, had dat zo geboekt. De volgende dag is dat op mijn verzoek gecorrigeerd. In de voorlopige indeling klopte het weer. Maar in zeker de helft van de gevallen wordt die overhoop gegooid omdat op de speelavond nog tot half acht afgezegd kan worden. Dat was nu weer het geval. Op de indeling in de speelzaal had ik ineens weer twee punten en was weer tegen een tegenstander met een lagere rating ingedeeld. Op die manier kun je je ratingverlies natuurlijk nooit terugwinnen. In de opening van deze laatste partij werd ik min of meer geforceerd een loper voor twee pionnen te geven. Verdorie, ging het nu al weer mis? Met veel toewijding ben ik geconcentreerd blijven spelen, maar kon niet voorkomen dat ik ook nog de kwaliteit moest geven. Ik stond een volle toren achter tegen twee pionnen. Die pionnen hebben me gered, èn de tijdnood van mijn tegenstander. Nadat ik eerst een remiseaanbod van hem had afgewezen, nam hij later mijn aanbod om er remise van te maken aan. Had ik dan toch mijn lesje geleerd?
U merkte uit het bovenstaande mogelijk dat ik veel plezier had in de vijf partijen die ik speelde. Juist de onverwachte en onbekende tegenstanders maken het boeiend. Een toernooitje zo nu en dan kan ik een ieder aanraden. Voor een volledig overzicht raadplege men de site van Erasmus (zie onder dit artikel).
Overigens heeft het genoegen in schaaktoernooien zich onverminderd voortgezet in de eerste twee ronden van het 1e CE-toernooi in de Rustburcht!
Gerrit Boer
Verslag laatste ronde Watertorentoernooi van Erasmus
De uitslagen van het Watertorentoernooi
(foto: FM Hing Ting Lai speelde in de laatste ronde remise tegen Ricardo Klepke en wint het Spindler Makelaars Watertorentoernooi met 6,5/7! Foto: website Erasmus, na dit weekend meer foto's aldaar)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten