Het tweede haalt de punten op in Zaandam

Afgelopen zaterdag mochten we afreizen naar Zaandam. Tegen de zwakke broeder in de poule had ik een goed voorgevoel dat we een mooie score neer konden zetten.

De reis naar Zaandam liep voor mij minder voorspoedig. Ik kon mij niet herinneren toen ik een aantal jaar geleden afreisde dat ik zoveel moeite had om bij de speelzaal te komen. Maar dit was dan ook voordat een of ander ontwerper het in zijn hoofd had gehaald een rotonde neer te leggen die zo ingewikkeld en gevaarlijk is dat de Parijse periferique hierbij vergeleken nog kinderspel is.

Rijdend op de snelweg zag ik de finishvlag al in mijn navigatie schermpje opdoemen. Ik was er bijna totdat de bewuste rotonde opeens voor mij opdook. Nadat ik al twee keer volledig verdwaald was en weer ergens op de snelweg terechtkwam. Was ik besloten dat de derde keer koste wat kost de juiste richting gevonden moest worden. En zo ook geschiedde, stuiterend over de vluchtheuvel de andere rijbaan op tegen het verkeer in, de berm door,  het fietspad over, door een bloemperkje (excuses plantsoenendienst Zaandam) het fietspad weer op.
Vervolgens kreeg ik wat vreemde blikken toegeworpen van de andere automobilisten toen ik vanaf het fietspad voorsorteerde de juiste parallelrijbaan op. Zoals je begrijpt ben ik nog in afwachting van de boete.....

Zoals het een echte schaker betaamt (in het normale leven volledig de weg kwijt, maar achter het bord als een vis in het water) verliep de partij vervolgens erg voorspoedig.
Het vermoeden was dat ik  tegen de ontwerper van de zojuist beschreven rotonde speelde, want de beste man kwam al snel met het krankzinnige g5 op de proppen. Gelukkig overzag ik hier wel de situatie ,want na mijn h4 en zijn g4, was er weinig lol meer te beleven voor zwart en had ik de vrije hand op de dame vleugel zonder enig tegenspel op de koningsvleugel voor zwart.
Wanhopig werd er nog iets door het centrum geprobeerd en hier had ik het toen met een paar rake klappen direct uit kunnen maken. Echter verzuimde ik de genade klap uit te delen en ontstond er nog een razend moeilijk eindspel, waar ik tot mijn genoegen zag dat mijn tegenstander de laatste fatale fout maakte.

Op de andere borden twee t/m acht was het inmiddels ook prima verlopen.
Invallers local Carel en kersverse kampioen Eduard wisten ieder een vol punt bij te dragen. Kees had een pion weten mee te graaien in de opening, moest wat klippen omzeilen, maar toen dit gelukt was kon hij zonder al te veel problemen het punt cashen.
Aangevuld met de overwinningen van John en Arjen en remises van Marcel en Jelle kwam de eindstand op een verdiende 1-7.


Deze ruime overwinning geeft vertrouwen voor de nog twee laatste pittige ronden.