CE KNSB-bekert verder

Afgelopen vrijdag wist het bekerteam van CE een ronde verder te komen tegen het team van Goes.
In de alternatieve speellocatie van SV IJsselmonde werd er ergens achter in de school een plekje gevonden om het viertal deze wedstrijd te laten verspelen.
Tegenstander Goes kwam zeer verzwakt op, maar dat resulteerde niet in het gewenste resultaat. Michel dacht dat zijn tegenstander niet zijn koningstelling kon open offeren, maar deze deed dat toch! Ondanks de hilariteit die nog ontstond toen de beste man 2 zetten achter elkaar deed werd het gewoon een pijnlijke nederlaag voor Michel en het team. Ondergetekende deed het daarna niet heel veel beter, uit de opening en vroeg middenspel kwam een goede stelling. Voor de kenners ik had een octopus, je weet wel zo'n paard die dan midden in je stelling geparkeerd staat, volgens de theorie van Kasparov een kwaliteit waard. Helaas wist ik het toch weer voor elkaar te krijgen de partij niet te winnen.
Gelukkig hadden we nog twee spelers in het team die wel konden laten zien dat ze met wit en enkele honderden rating punten meer de betere speler waren.
Julian mocht het opnemen tegen de kopman van Goes. In een scherpe Siciliaan bewees hij eens te meer zijn klasse. Pionoffer voor geweldige compensatie en ook al kwam zijn eigen koning onder vuur bleek de aanval van Julian toch gevaarlijker. Vooral de analyse was indrukwekkend.
Hier bekroop mij het gevoel dat ik jaren geleden eens had mogen aanschouwen op een toernooi in Utrecht waar de toen zeer jonge Anish Giri zijn partij toonde aan de omstanders.
Razendsnel en uiterst nauwkeurig liet hij zien wat hij allemaal gezien had, je moest oren en ogen gespitst houden om te kunnen volgen wat hij allemaal gezien had en als je al dacht waarom deed je niet je dit of dat was hij die variant al aan het uitleggen, indrukwekkend.
Tenslotte ronde Kees af, in een typische Benoni structuur wist hij de cruciale d6 pion onschadelijk te maken. Meestal moet dit genoeg zijn om de partij te winnen en zo ook hier.
Eindstand in de match 2,5-1,5.

Lees hier het verslag van Joey Grochal uit Goes.

LET OP UPDATE: Speelavond morgenavond niet in De Passage, maar in IJsselmonde!

Wegens problemen met onze speelzaal zal de interne competitie morgen niet plaatsvinden in de Passage, maar in de speelzaal van schaakclub IJsselmonde: VMBO Veenoord, Veenoord 15, 3079 NH Rotterdam

Filip Borst

UPDATE: inmiddels is besloten de 1e ronde van de Triomfator Cup uit te stellen!! Ook voor de interne wordt verder even geen (nieuwe) indeling gemaakt. Het is even niet anders. Hopelijk zijn de problemen met de zaal snel verholpen, volgende week spelen twee teams thuis.

CE5 wint van De Willige Dame 2

Het Vijfde heeft met 5 - 3 gewonnen van het 2e team van de Willige Dame.
Winst voor Zhi Yang, Menno, Gerrit en Jan Hendrik. Remise voor Cees en Eduard.
Piet en Henk verliezen.

http://r-s-b.nl/competitie-klasse-2b/

Henk Kootkar miste in tijdnood helaas een goede kans op een half punt.

Zijn tegenstander had Te8-d8? gespeeld en Henk zag niets beters dan Pe3xf5.
Met Tf4-g4! had hij zwarts dame kunnen winnen, maar zwart kan met een zetherhaling wegkomen.
Bijvoorbeeld: Td8-d1+ Kg1-f2 Td1-d2+ Kf2-e1 Td2-d1+!
Na Ke1xd1 volgt Lc6-f3+ gevolgd door Lf3xg4.

PASSAGE OP 20 NOVEMBER 2015 NIET BESCHIKBAAR

Beste leden,

vandaag gehoord dat er problemen zijn met de alarm instellingen van de passage daardoor kunnen we er morgenavond niet in.

gezien het feit dat het 5e team moet spelen en tevens het bekerteam een wedstrijd moet afwikkelen voor de RSB beker hebben we er voor moeten kiezen om de clubavond weliswaar aangepast wel te laten doorgaan.

we zullen morgen avond spelen in het clubgebouw van SV IJsselmonde - in de VMBO school, Veenoord 15, Rotterdam - IJsselmonde die morgen zo gastvrij zijn om ons onderdak te geven.

hier is voor gekozen om zo min mogelijk met materiaal te sjouwen.

André Osinga

KNSB beker ronde 2, 27 november

De KNSB beker gaat voor onze club beginnen, als meesterklasser hoefden we de eerste ronde niet te spelen.
We treffen net als vorig jaar 3e klasser Goes. Geenzins een makkelijk match, die door teamleider Michel uiterst serieus genomen wordt.
Komt hij in de normale opstelling met Sokolov, Hera, v/d Doel en Michels, of zullen er ietwat minder begaafde spelers voor Charlois Europoort achter het bord plaats nemen.

Komt het zien thuis 27 november in de passage.

Triomfator Cup komt er aan!

De eerste ronde van ons interne Rapidtoernooi, de Triomfator Cup, staat weer voor de deur! Op vrijdagavond 27 november gaat het spektakel beginnen. We hanteren de beproefde "oude" methode van 2x rapid, een partij met wit en een partij met zwart. Bij een 1-1 stand gevolgd door 2x snelschaak. Het speeltempo: voor rapid 45 minuten p.p.p.p., snelschaak 3 minuten + 1 seconden per zet. Als na 4 partijen de stand toch nog gelijk is, dan volgt een beslissingsvluggertje volgens Brussels systeem.

De indeling geschiedt volledig random dmv loting. Het is de bedoeling dat je je vooraf even opgeeft, dat is handig voor de organisatie. Mail Gijsbert even op familiekamerman@ampass.nl. Neem gerust iemand mee van buiten de club: van harte welkom. Meld dat wel eventjes, om dezelfde organisatorische redenen!

Aanmelden nog steeds mogelijk!

Vierde team redt het niet

Ondanks een mooie voorsprong die Marcel den Bleker in een vooruit gespeelde partij op het bord had gezet, heeft het vierde team het gisterenavond niet gered tegen het tweede van Sliedrecht: 5-3 voor het thuisspelende team!

 

Gezegd moet worden dat de overwinning meer dan verdiend is. Er werd zelfs gefluisterd dat het ook zomaar 7-1 had kunnen worden. Beetje overdreven natuurlijk, want tegenover wat gelukkige overwinningen stonden ook ongelukkige nederlagen. Zoals het zo vaak gaat dus!

 

Al snel bleek dat onze jeugdtalenten Wang Yang en Joris Geene een moeilijk avondje tegemoet gingen tegen hun eveens jeugdige tegenstanders. Beiden verloren relatief kansloos. Ook Viktor had niet zijn avond: hij zette zijn partij ouderwets dynamisch op tegen good-old Wout Boer, maar verloor de controle in de centrum en daarmee ook de controle over de partij. Ab Kamman verloor ook, maar tegen Magnus Carlsen is dat natuurlijk geen schande. Er zat wel meer in, want het stukoffer van zijn tegenstander leek niet helemaal correct. Zelf speelde ik een spannende Caro-Kann (kan wel!) tegen Teunis den Rooijen. Heel lang dacht ik dat ik zou gaan winnen, want de stelling leek veelbelovend. Toen ik de vis bijna op het droge had, kwam er toch een soort remise mechanisme in stelling. Omdat ik voelde dat het mis zou gaan bij de anderen, ben ik gaan forceren. Het was een mooie winstpoging, met een combinatie die niet klopte. Een verliespoging dus...

 

Dan nog het leuke gedeelte. Peter Kemner won van Jerry de Leeuw-van Rekom. De leeuw sloeg geregeld venijnig, maar beet uiteindelijk niet. Met enig geluk trok Peter, die ook moest forceren maar dat net iets beter deed dan ik, de vis, euh de leeuw op het droge. Dan nog Ton Dulk: altijd tot op het bot gemotiveerd en vaak gebeurt er wel iets bijzonders aan zijn bord. Meestal in schaaktechnische zin, maar nu omdat zijn tegenstander Hans Klein (met strikje) plotseling stopte met noteren terwijl hij nog meer dan 5 minuten had. Ton tekende op rustige wijze protest aan, en na een waarschuwing en het bijwerken van de zetten werd de partij voortgezet. Zijn tegenstander leek van slag, want niet veel later wist Ton het punt te noteren. Een beetje kribbige reactie volgende van Hans, volstrekt ten onrechte. Maar ach, dat zullen de emoties wel zijn die bij zo'n wedstrijd horen. Zo'n promotieklasse gaat natuurlijk niet in je koude kleren zitten.

 

We zien opnieuw dat de verschillen in deze klasse minimaal zijn. We hebben geen idee nog waar wij staan, de komende wedstrijden moet meer duidelijk worden hoe sterk we eigenlijk zijn. 4 december een nieuwe ronde met nieuwe kansen, tegen het ook niet malse Moerkapelle 1.

 

Gijsbert Kamerman

Lees ook het verslag van Sliedrecht.

Nipte nederlaag voor CE5

Het Vijfde heeft het helaas net niet gered tegen het sterke tweede team van Fianchetto. Het ratingverschil tussen beide teams (1751 tegen 1721) kwam tot uiting in de eindslag: 4½ - 3½.

Piet Verheij (bord 3) was dit keer als eerste klaar. Piet moet gedacht hebben: wat Adri Jumelet kan, kan ik ook, want zijn zetten kwamen in sneltreintempo op het bord. Piets tegenstander, Ben Riksen, liet zich ook niet onbetuigd en er ontstond al snel een eindspel waarin Piets dame het moest opnemen tegen twee torens. Volgens supporter Peter Kemner moet Piet ergens even verloren gestaan hebben, maar het spelverloop scheen nauwelijks te volgen te zijn, zo snel ging het allemaal. Ruim voor half tien forceerde Piet remise met eeuwig schaak.

Coen van Baren (bord 6) kwam goed uit de opening, maar beging plotsklap een onzorgvuldigheid door zijn dame midden op het bord te laten insluiten. De dame kon gered worden, maar de prijs (twee stukken) was hoog. Te hoog, en Coen moest al snel opgeven.

Ook Jan Hendrik Leopold (bord 8) moest het hoofd buigen. Hij leek een solide stelling te hebben na de opening, maar opeens bleek hij een stuk achter gekomen te zijn. De twee verbonden vrijpionnen die Jan Hendrik ervoor terug had gekregen, konden zijn tegenstander niet verontrusten.

Zo stonden we al vrij vroeg in de avond met ½ - 2½ achter. En de vijf resterende partijen boden op dat moment weinig hoop op een voor ons gunstige uitslag.

Gerrit Boer (bord 7) zette zijn partij, zoals we van hem gewend zijn, volgens de regelen der kunst op. Stukken op goede velden, koning in veiligheid, torens gecentraliseerd. Hij leek op een voordeeltje te kunnen bogen, maar beleefde toch enkele bange momenten na een onnauwkeurigheid. Uiteindelijk viel de schade mee, maar meer dan remise zat er voor Gerrit niet in.

Eduard Smits (bord 2) en Menno Brandenburg (bord 5) trokken de stand gelijk. Eduard stond aanvankelijk iets gedrongen, maar kreeg uiteindelijk het initiatief op zowel de konings- als damevleugel. Objectief gezien was het evenwicht nog niet verbroken, maar Eduard wist zijn tegenstander voor voldoende praktische problemen te stellen en trok de partij naar zich toe.

Menno stond steeds ietsje beter, maar niets om over naar huis te schrijven. Een paar onzorgvuldigheden van zijn tegenstander leverden hem echter een makkelijk gewonnen lopereindspel op. 3 – 3.

Invaller Maurice van der Stokker (bord 4), die tot veler ontsteltenis zijn laatste bondswedstrijd zou spelen, bracht een interessant kwaliteitsoffer. Hij kreeg er veel spel voor, maar de vraag was of hij meer dan alleen voldoende compensatie had voor het geofferde materiaal. Het zag er op dat moment nog niet direct naar uit dat Eduard en Menno zouden winnen en Maurice besloot de zaak te forceren, in het belang van het team. Daarbij ging hij helaas te ver en zijn tegenstander wist af te wikkelen naar een eindspel, waarin het materieel voordeel vakkundig werd verzilverd.  Toch een heel mooie partij van Maurice. We zullen hem missen. 4 – 3.

Cees van Oosterom (bord 1) moest de hele avond keepen. Een wat mindere stelling, en op een gegeven moment zelfs een pionnetje achter. Cees wist goed stand te houden, maar de partij winnen om 4 – 4 te maken was volstrekt illusoir. Toch een knappe remise.

Al met al geen slechte prestatie van het Vijfde tegen het sterke Fianchetto 2. De volgende wedstrijd tegen De Willige Dame 2 wordt van belang voor de vraag of we ons in de middenmoot kunnen handhaven.

Charlois Europoort 2 - ASV 2

Op zaterdag, om kwart over twaalf, kwam een onheilspellend telefoontje binnen. Lendert zat vast op een eiland… Hij had wel voldoende vocht en voedsel tot zijn beschikking, maar het eiland zelf kwam ie niet af. Alles wegen waren afgesloten en zwemmen was niet goed mogelijk wegens gevaarlijke stromingen. De reden voor het afsluiten van de wegen was simpel: men was – vanwege werkzaamheden bij de ene helft van de ‘afvoerwegen’– bang voor opstoppingen bij de andere ‘afvoerwegen’ die nog wel beschikbaar zouden zijn. Beter geen mogelijkheden dan halve mogelijkheden werd geredeneerd en dus werd besloten alles af te sluiten. Lendert probeerde nog ergens sneaky langs te glippen, maar een grote man in een oranje overal maakte een einde aan deze illusie. Lendert zat vast op een eiland.

Gelukkig kon Lendert wel met de (1) traumahelikopter, (2) onderzeeër of (3) ambulance het vasteland bereiken, dus – zoals het een echte teamcaptain betaamt –was hij op tijd voor zijn partij. De rest van het team – op uitzondering van John, waar we inmiddels eigenlijk al wel aan wennen – was ook op tijd in de groene hel aanwezig. De groene hel was voor de gelegenheid in tweeën gesplitst, om er expliciet voor te zorgen dat – vanwege de zo ontstane kleinere ruimtes – niemand aan de hitte kon ontsnappen. Alles zat eigenlijk mee. Nu het schaken zelf nog.

Ik zat op zes. In vorige verslagen klaagde ik dat ik zo weinig tijd had om rond te kijken. Daarom besloot ik deze keer op zet negen twee zetten door elkaar te halen en zo twee pionnen weg te geven zonder enige compensatie. De stelling was gelijk volslagen kansloos. 0-1 achter. Een slecht begin is het halve werk. Voordeel was wel dat ik alle partijen uitvoerig kon bekijken. Lendert op vijf stond met zwart gedrukt, maar had wel met zijn dame op a3 een pion gegraaid. Pion voor dus, alleen een eventuele winst zou nog lang gaan duren schatte ik in. Arjen, naast mij op zeven, had een pion geofferd en had genoeg activiteit. John op acht stond erg goed. Hij had een mooi ruimte overwicht en ook op tijd stond hij prima. De ‘staart’ (bord 8,7,6,5) zou zwiepend worden schatte ik in (met mijzelf als uitzondering dan).

Bord 1, dat door Hans werd bemand, leek sterk op mijn stelling. Wit stond een geofferde pion achter. Een cruciaal verschil was echter dat wit wel enigszins compensatie had… Hans had een loper op c8 staan die daar voorlopig niet weg kwam doordat zijn andere loper op d6 stond en een pion op d7. Tja. Op twee stond Matthieu voor de zoveelste keer dit (en vorig) seizoen goed. Hoe hij het telkens weer doet weet ik niet, maar ik was wederom onder de indruk. Marcel, op vier, had een complexe stelling en ik zag hoe het allemaal net niet werkte voor hem. Marcel moest daarom alle zeilen bij gaan zetten. Houden we Kees over. Kees stond erg gedrukt en had bovendien een grote tijdsachterstand. 
Het zag er dus allemaal moeilijk uit, maar we waren niet kansloos schatte ik in. Alleen erg zuur dat we door mijn stommiteit gewoon al 0-1 achterstonden…

Hans maakte remise. Zijn tegenstander leek zeer opgelucht en in de analyse bleek Hans af en toe kansjes te hebben gehad. Kees verloor. Hij had in tijdnood een cruciale penning gemist en verloor een toren. Het was sowieso wel een moeilijk verhaal bleek in de analyse. Toen kort daarna Arjen ook verloor was het eigenlijk gebeurd. Arjen weerstond de verleiding om de dame van de tegenstander te slaan (“dat doe je toch niet, dames slaan?”) en daarna werd zijn stelling eigenlijk steeds slechter. Een soort inzakkend kaartenhuis idee. Dames slaan mag in het schaken Arjen, als ze maar irritant genoeg zijn.
0,5 – 3,5 dus. Marcel zou maximaal remise spelen zag ik. Hij had een pion minder in een ongelijk loper + toren eindspel. Waar ik dat de vorige ronde keurig wist te verliezen (met niet eens een pion achterstand!) wist Marcel knap remise te maken. Lendert won zijn pot inmiddels. Zijn tegenstander stond een stuk achter en stak zijn hand uit. Lendert checkte even of hij inderdaad opgaf en incasseerde daarna het punt.

John stond inmiddels straal verloren. Hoe dat precies heeft kunnen gebeuren weet ik niet, want hij had een ongelofelijk mooie stelling eerst. Matthieu won weer eens. Hopelijk blijft hij nog wel even trouw aan dit team, want er gaan geruchten over internationale transfers van mensen die een hoop potentie zien in dit talent. 
John speelde nog lang door, maar het mocht niet meer baten. 3-5 verloren dus. Onze kampioensambities zijn voor dit seizoen ten einde. Eigenlijk is dit seizoen dus meer een trainingskamp voor volgend seizoen, waar we natuurlijk wel kampioen gaan worden, dat kan bijna niet anders. Althans, dat besloten wij onder het eten dat getekend werd door mooie verhalen uit de 1965 generatie. Ons team, zo blijkt, heeft een groot aantal 1965-ers. Dienstplicht, S5 en dergelijke zaken waar een 25-jarige snotneus als ik bar weinig van af weet werden uitvoerig besproken onder het genot van jaren 80 muziek. Ook Johan Cruijf passeerde tenslotte de revue: “Als het niet op het bord komt, hoef je het ook niet te berekenen”. 

Het was laat toen we ons vanuit het winderige Rotterdam naar huis begaven. Stiekem dacht ik nog na over het kampioenschap, als we vanaf nu echt alles zouden winnen. Theoretisch kan het nog. “Ach ja” dacht ik toen Lendert met zijn langzaam opstijgende traumahelikopter boven de Maas uit het zicht verdween, “we hoeven er niet eens over na te denken: als het niet op het bord komt, hoef je het ook niet te berekenen.”. 

Jelle Wiering

In Memoriam Maurice van der Stokker

Soms neemt het leven een bizarre wending. Gaat het de gehele andere kant uit als je zou willen. Daar moet je maar mee zien om te gaan. En helaas lukt dat niet altijd.

Zo had ik zo graag morgenavond Maurice van der Stokker opgehaald om samen met hem de strijd aan te gaan tegen Fianchetto. De vereniging waar hij vorige week nog tegen speelde voor het vijfde team. Alleen morgen zal hij niet achter het eerste bord plaatsnemen.

Afgelopen zondag 1 november 2015 heeft hij gedoold in plannen en ideeën en daarbij is hij de weg kwijt geraakt. Toen ik hem zondagavond sprak zei hij dat hij wat grieperig was en zich niet zo best voelde. Hij ging ervan uit dat hij woensdag wel weer opgeknapt zou zijn. Ik zou hem dan bellen om af te spreken hoe laat ik hem zou ophalen.

Hij had alleen geen lichamelijke griep, maar een mentale. En in het doolhof der oplossingen is hij het verkeerde pad ingelopen. Hij is gaan slapen zonder nog wakker te worden.

Maurice was nog maar net een maand lid van de vereniging. Het schaken was een houvast voor hem. Een afleiding voor alle zware lasten die het leven met zich meebrengt. Maar het is alleen een afleiding als al het andere zich niet opdringt. En soms lukt het iemand niet om alleen die druk te weerstaan.

We verliezen in Maurice niet alleen de beste speler van ons zesde team, maar nog veel meer de kans om een mooi persoon echt te leren kennen.

Maurice van der Stokker is 45 jaar geworden. Komende dinsdag 10 november 2015 zal hij gecremeerd worden. De herdenkingsdienst begint om 15.00 uur in Crematorium Rotterdam Zuid aan de Maeterlinckweg 101 te (3084 KD)  Rotterdam.

Wij wensen zijn moeder, zijn zus en overige familieleden heel veel sterkte bij dit plotselinge verlies.