Nou ja, soepel...
De start leek veelbelovend voor DD 2. John maakte een
vingerfout en kwam zonder enige compensatie een "gezonde" pion achter
zoals dat in het jargon heet. Een kwestie van tijd voordat oudgediende FM
Happel dit naar winst ging schuiven. Daarbij kwam ook nog dat Jelle op zijn zachtst gezegd ietwat
dubieus uit de opening kwam en ook hier had ik al min of meer het punt geteld
voor onze gasten uit Den Haag. Hans zat flink te zweten achter het bord en
behoorlijk wat tijd te consumeren, een pittige middag leek ons te wachten te staan.
Zelf was ik (weer) goed uit de opening gekomen, centrum,
loperpaar, half uur voor op de klok, etcetera. Helaas wist ik (weer) alle voordelen vakkundig
te verzieken en verliet mijn tegenstander (weer) lachend de speelzaal met een half punt op zak. Iemand anders had waarschijnlijk al drie keer
de GM-titel hebben kunnen aanvragen met
het saldo aan gewonnen stellingen die ik verprutst heb. Het is niet anders, story of my life, ik ben er inmiddels aan
gewend.
Arjen onderging min
of meer hetzelfde lot al was hier misschien sprake van overschatting toen ik
uitspraken hoorde over zijn tegenstander, zijnde "remise tegen Alexander
de grote!" waar dan auteur en BN-er Alexander Munninghof mee bedoeld werd. Een objectieve blik op de ratinglijst blijkt
dat we het dan hebben over iemand met een rating van 1928.
Maar toen ging het dan toch lopen, Hans op bord 8 bleek
(niet geheel onverwacht) de betere schaker te zijn in de partij. Zoals Bobby
Fischer al wist te zeggen "goede stellingen winnen geen
partijen,enkel goede zetten doen dat".
Een wijze uitspraak die voor sommige spelers wel heel erg van toepassing blijkt
te zijn.
Marcel kreeg geen openingsvoordeel tegen de invaller waar
hij tegen speelde. Echter toen het eindspel aanbrak bleek toch wel het grote verschil in speelsterkte en
werd het punt verassend makkelijk binnen gehaald.
John ging ten onder en Kees speelde een correcte remise en
toen stond het zomaar 3,5-2,5!
Jelle had de partij volledig weten om te draaien! Het maakt
allemaal niet weet ik uit eigen ervaring in het Konings Indisch. Je kan drie
stukken voor staan met wit ,maar 1 onnauwkeurig zetje en je kan vervolgens met
tranen in de ogen en poep in de broek totaal ontgoocheld de speelzaal
verlaten. En zo geschiedde ook hier
weer, met big smile Jelle die aan het goede eind trok!
En dan Matthieu... deze man komt 1 keer in de maand even
zijn partijtje schaak spelen op de club en wat voor een partijtje schaak... Een
bepaald soort schaak wat ik totaal niet begrijp, en zijn tegenstanders ook niet
blijkbaar, nadat de kruitdampen waren opgetrokken had Matthieu een stuk meer en
ondanks de tijdnood werd het gewoon weer 1-0.
Een mooie 5,5 -2,5 overwinning tegen een goed team.
Proficiat aan
Philidor Leiden die vandaag het kampioenschap wist veilig te stellen, meer dan
verdiend en ze zullen weinig moeite hebben met dit team zich te gaan handhaven
in de 2e klasse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten