Teleurstellende avond voor het vierde

Je hebt van die avonden, dan lukt alles net niet. Zo'n avond hebben we gisteren mee gemaakt bij de uitwedstrijd van ons vierde team tegen Krimpen a/d IJssel 2. Het werd een verdiende 5-3 nederlaag, we kunnen niets anders concluderen..

De avond begon al slecht door een ultrasnelle nederlaag van Viktor vd Wetering tegen ons oud lid Kees Vroegindeweij. Een fout in de opening kostte Viktor een stuk en niet veel later de partij. "Kan gebeuren" denk je dan nog. Maar ook Kees van Oosterom was al snel in de problemen gekomen tegen Henk Greevenbosch. Kees kwam een pion achter, en kwam ook nog in een heel slecht eindspel terecht: een terechte nederlaag voor Kees. Inmiddels had onze 020-invaller Carel Vredenborg remise gespeeld op bord 8 tegen Jan Sluiter. Carel speelde lekker agressief en won een pion. Jan bleef echter rustig en won de pion terug. Wat resteerde was een vrij vlak eindspel met remise als gevolg. Waren er dan helemaal geen lichtpuntjes? Jawel, zelf won ik gelukkig weer eens overtuigend, dit keer op bord 1 tegen de altijd goed voorbereide Jason Zondag. Hoewel de computer het allemaal niet zo overtuigend vond, was het toch wel een cleane overwinning. Die hadden we hard nodig, want Ton Dulk verloor op On-Dulkse wijze snel een pion, en ook deze partij ging langzaamaan zeker als een nachtkaars uit. Tegen de geconcentreerde Remo Moerkerken moest Ton het punt aan zijn tegenstander laten. Ook Tjerk kwam niet verder dan een remise, op bord drie tegen Frits van Duin. Lang leek Tjerk het betere van het spel te hebben, en ook in het eindspel was er soms wat hoop op meer. Maar in het eindspel werd het evenwicht nooit echt verbroken: er zat gewoon niet meer in. Aan bord 2 vermaakten Bert ten Wolde en Ab Kamman het publiek. Aanvankelijk leek Ab heel goed uit de opening te komen. Iets later stond Ab een kwaliteit voor, maar Bert kreeg wel praktische kansen en zijn stukken werkten goed samen. Ab hield echter ook voortdurend dreigingen, en zo hielden de twee heren elkaar in een wurggreep: 1 foute zet en de boel zou ontploffen. En toen ontplofte de klok: batterij leeg of iets dergelijks. Een onaangename verstoring van de partij. Gelukkig wisten de heren en omstanders nog hoeveel tijd ze hadden, en al vrij snel kon doorgespeeld worden. Ab liet in een wat betere (maar zeer complexe) stelling eeuwig schaak toe. Ab legde zich er bij neer, en speelde nog maar eens een koningszetje. Iedereen verwachtte Dh6+ met zetherhaling, maar tot afgrijzen van de teamgenoten van Bert koos hij voor een ander schaakje... Plotseling geen eeuwig schaak meer en een paar zetten later haalde Ab de vis op het droge! Dan resteert Sascha nog. De hele avond speelde hij tegen de taaie muur die Evert Mulder heet. Iedere keer dreigde Sascha een pionnetje te winnen, iedere keer pareerde Evert net alle dreigingen. In tijdnood kreeg Sascha nog een levensgrote kans op kwaliteitswinst, maar mistte deze kans. Daarna was zijn kruit verschoten en het eindspel ging zelfs nog verloren. Gezegd moet worden dat zijn tegenstander, toch een man op leeftijd, het zeer gedecideerd en overtuigend uitschoof. Sascha balen natuurlijk, maar het is niet anders.

Door deze nederlaag lopen we voorlopig achter de feiten aan. Wiskundigen hebben al berekend dat we met 7-1 moeten winnen van de koploper. Dat moet te doen zijn overigens.

Gijsbert