Het zou een mooie titel zijn voor een misdaadroman, maar de werkelijkheid is eigenlijk nog erger. Meerdere broeders moesten het tegen elkaar opnemen in een wedstrijd die je liever niet speelt maar ook wel weer iets unieks had: de broedermoord tussen het derde en het vierde team in de promotieklasse. Het werd uiteindelijk een benauwde 4,5-3,5 overwinning voor het derde, maar het was kantje-boord en had ook anders kunnen aflopen!
Als derde team hadden we ons verheugd op een mooie uitwedstrijd. Zo kom je nog eens ergens, en speel je niet iedere keer tegen dezelfde gezichten. Ook krijg je meestal een consumptiebon die voor rekening komt van de thuisspelende vereniging. Niet dus.
Wie dacht dat deze wedstrijd op voorhand al een gelopen koers was, had het mis. Per abuis was de opstelling van het vierde via Charlois-leaks uitgelekt naar het derde team. Het derde team wist echter dat wij wisten dat het uitgelekt was, wat wij ook weer wisten van het derde. Ingewikkeld allemaal: zouden ze nu rekening houden met een gewijzigde opstelling of juist niet? We hebben de opstelling zo gelaten, maar iedereen begreep inmiddels wel dat het vierde niet was langsgekomen om gewillig hun hoofdjes in het hakblok te leggen. Het werd een boeiend gevecht wat tot het laatste moment spannend bleef. Uiteindelijk won toch nog het derde, doordat Tjerk een remiseachtig eindspel tegen Marcel den Bleker verknalde. Daarvoor was er ook al van alles gebeurd. Zo won debutant Andre van de Graaf knap van Filip Borst, en won Piet Verheij van het vierde team (u weet wel, die wat oudere man met die bril en grijze haren) van Menno Brandenburg die als invaller uit het vijfde met het derde mocht spelen tegen het vierde. Volgt u het nog?!
Behalve een remise tussen Ab Kammen en Arjen Kouwenhoven eindigde alle partijen in een beslissing. Punten voor het derde werden gescoord door debutant Henk vd Velde (vrij regelmatige overwinning), Melvin Holwijn (sloot de dame in van invaller Andre Osinga) en Viktor vd Wetering (won van Zhi Yang Fan in een vrij wilde partij). Naast de genoemde nederlagen verloor ik zelf van Angelique Osinga. Ik ging wat te ver in de tijdnood van Angelique, maar vergat even dat ze redelijk kan snelschaken. Of ik een matnetje gemist heb betwijfel ik, de partij ligt nog ergens in de hoek van mijn kamer. Al met al was het een boeiende avond. Als het vierde team deze vorm handhaaft, kunnen ze zomaar in de middenmoot eindigen. Het derde team kan deze wedstrijd als een wake-up call beschouwen.
Gijsbert Kamerman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten