Een aantal weken geleden speelden Tjerk , Robin, Arjen , Kevin en ondergetekende mee in het Leiden Chess Tournament. (Kevin speelde voor het laatst mee in de B groep )
Arjen Kouwenhoven bespreekt zijn partij uit de 8e ronde tegen Wil Sparreboom (Arjen heeft zwart):
Een van de meest dramatische partijen van de afgelopen jaren, speelde ik in de achtste ronde tegen Wil Sparreboom (stelling na 32 Ld3-c2)
32…Te7–f7 Toen ik deze zet uitgevoerd had, zag ik dat 32...Tc8–f8 beter was. Na 33.e4–e5 sla je die pion er gewoon af. Het wordt nu spannend.
33.e4–e5 Df6xf4 34.Df3xf4 Tf7xf4 35.e5–e6 Of 35.Ta6xd6 Ld7–f5 36.Lc2xf5 g6xf5 37.e5–e6 Tf4–d4
35...Ld7–b5 36.Ta6–b6.
De tijd begint inmiddels aardig te dringen. Na het gewone 36…Lb5-e8 37.Tb6xd6 vertrouwde ik de twee vrijpionnen niet. Het valt mee na 37…Tc8-a8 omdat de toren op d6 niet goed weg kan. In plaats daarvan besloot ik met nog enkele seconden op de klok tot het spectaculaire
37…Tf4xf2 Ik zag niet direct een weerlegging en als je dan toch ten onder gaat dan in liever in schoonheid.
37.Tf1xf2 Lg7–d4 38.Tb6xb5 Tc8–f8 Hier zag ik Wil zijn hand uitstrekken naar de e-pion. Dit verliest! 39.e6–e7 Tf8xf2 40.e7–e8D+ (op een andere zet volgt 40…Tf2-e2 met winst van de e-pion) Tf2–f8+. Helaas speelde hij
39.Kg1–g2 39.Tf8xf2+ 40.Kg2–g3 Na deze gedwongen zettenreeks had ik weer wat tijd (bij elke zet kreeg je er 30 seconden bij). Op de laatste zet voor de tijdcontrole stond ik op een belangrijke tweesprong. Ik koos voor
40…Tf2xc2 De e-pion kost mij weliswaar een toren, maar met twee pionnen voor de kwaliteit moest ik minimaal remise kunnen maken. De manier waarop ik deze stelling uitspeel is echter om te huilen of te lachen zo slecht. Het alternatief is 40...Tf2–e2 41.Tb5–b8+ Kg8–g7 42.Tb8–b7+ Kg7–h6 43.Lc2–d1 Te2–e1 44.Ld1–a4 Ld4–f6 45.Tb7–f7.
41.Tb5–b8+ Kg8–g7 42.e6–e7 Tc2–e2 43.e7–e8D Te2xe8 44.Tb8xe8 Kg7–f6 44...c4–c3 is nauwkeuriger om de toren naar de tweede rij te dwingen 45.Te8–e2 (45.Te8-c8? Ld4-c5) Kg7–f6.
45.Kg3–f3 c4–c3? [45...Ld4–e5]
46.Te8–e6+ Kf6–f5 47.Te6xd6 Kf5–e5 47...h7–h5
48.Td6–d7 h7–h5 49.Kf3–e2 Ld4–c5 49...g6–g5 50.Td7–h7 Ke5xd5 51.Th7xh5 c3–c2 52.Ke2–d2 Kd5–e4 53.Kd2xc2 Ld4–e3
50.Ke2–d3 Lc5–d6 51.Td7–g7 Ke5xd5 52.Tg7xg6 h5–h4 53.Kd3xc3 Ld6–g3 54.Kc3–d3 Kd5–e5 55.Kd3–e3 Ke5–f5 56.Tg6–g8 Lg3–e1 57.Ke3–f3 Le1–g3 58.Tg8–f8+ Kf5–e5 59.Kf3–g4 Ke5–e6 60.Kg4–g5 Ke6–e7 61.Tf8–f1 Ke7–e6 62.Tf1–f3 Ke6–e5 63.Tf3–e3+ Ke5–d5 64.Kg5–f5 Kd5–d4 65.Te3–e8
Deze stelling lijkt op het bekende eindspel Timman-Velimirovic, Rio de Janeiro 1979. Timman moest winnen. Heel schaakminnend Nederland hield zich bezig met de analyse van de afgebroken stelling. Verschil is dat het bord gespiegeld is en de pionnen op a2 en a3 staan. Ik heb te laat door waar het om gaat in deze stelling.
65…Kd4–d3?? 65...Kd4–c3 66.Te8–e4 Kc3–d3 of 65...Kd4–d5 houden remise.
66.Te8–e4! Sluit de koning af. Wit kan de pion op h4 slaan, zonder dat mijn koning op tijd is om h8 (of f7) te bereiken.
Kd3–d2 67.Kf5–g5 Kd2–d3 68.Te4xh4 Lg3xh4+ 69.Kg5xh4 Kd3–d4 70.Kh4–g5 Kd4–d5 71.h3–h4 Kd5–e6 72.Kg5–g6 1–0
Zelf mocht ik de 1e ronde aantreden tegen Fernandez Fernandez Juan Carlos 2079.
Na 19 zetten rustig met zwart verdedigd te hebben , verliest wit plotseling zijn geduld :
Wit heeft net Ld5 geruild zwart heeft teruggenomen.
20 e4 ? Wit verovert weliswaar de kwaliteit maar dat gaat wel ten koste van 2 centrumpionnen. Kortom hier was de zwartspeler wel blij mee.
20...Td4x 21 Pg6-De4x 22 Pf8x Kf8x 23 Dg3 Df4 24 Df4x Tf4x 25 Tfd1 met licht voordeel voor zwart.
Er werd later nog een T geruild waarna zwart in een P -T eindspel vorderingen kon maken.
We maken nu een sprongetje naar de 41e zet :
41
Tb5 Pc3 ... // Zwart via Pb1+ op weg naar Pa3x.
42
Tb6 ... diagram 2...// Hier realiseert zwart, dat de mooie samenwerking tussen P en K door Pa3x verbroken wordt.
................// Het plan Pe4-Pf2x-Pd3 ziet er plots veel aantrekkelijker uit.
42.....
Pe4+
43
Kc1-Pf2x
44
a4 -Pd3+
45
Kb1 - Pc5... // met het idee c3-c2-Pd3-c1:D
46
a5 - c3
47
Tb4+ Kd5... // en wit gaf 4 zetten later op.
HvC.
