Vierde team ontsnapt

Je hebt soms van die avonden dat je voorgevoel niet goed is, maar dat het uiteindelijk allemaal meevalt. Gisterenavond was het niet zo'n avond. Het voorgevoel was goed, maar het viel allemaal een beetje tegen. Dat we uiteindelijk wonnen met 4,5-3,5 is te vergelijken met een onterechte penalty in de laatste minuut. Hoewel, een strafschop tegen Ajax kan natuurlijk nooit onterecht zijn, zelfs als hij onterecht is!

Helaas moesten kanonnen als Viktor van de Wetering en Sascha Ottenhof (bedrijfsfeest?!) verstek laten gaan. Gelukkig konden op deze manier aanstormende talenten als John vd Laar en Joris Geene hun kans grijpen. Jammer dat het geen punten opleverde: Joris kwam volgens mij gelijkwaardig uit de opening tegen A. Huijzer, maar raakte ergens een pionnetje kwijt die hij nooit meer terugzag. John presteerde een opening te spelen "waar hij eigenlijk helemaal niets van snapte, en er eigenlijk ook nooit wat over gelezen had, maar het leek hem wel leuk om dit eens in een bondswedstrijd te proberen". Tja, de Leeuw kun je met je ogen dicht spelen, maar koningsgambiet natuurlijk niet. "Ph5 vond ik wel een verrassend sterke zet". Ja John, dat is de hoofdvariant... De partij daalde op gegeven moment af naar een wel zeer bedenkelijk koffiehuis niveau, waarbij John volgens mij op gegeven moment een stuk en toren achterstond, en daarna een Dame won tegen iets van 2 torens, drie stukken en 4 pionnen. Of zoiets. Het leek zowaar nog wat te worden, maar verlies bleek toch de enige logische uitslag van deze partij die door John genoteerd werd in een prachtig notatieblok. Ik hoop dat er ringbandjes in zitten.

Een andere debutant, Hans van Calmthout, verging het al niet veel beter. Hans, altijd goed voorbereid, beging al vroeg in de partij een historische blunder waardoor hij zijn dame verloor. Het valt te prijzen dat hij daarna nog een paar uur doorspeelde, maar ook hier stond de uitslag al lange tijd vast.

We konden er aanvankelijk bitter weinig tegenover stellen. Ton Dulk had weliswaar een pion gewonnen, maar had zeer weinig tijd en zijn stelling was niet helemaal geweldig meer. Plotseling stond er toch een punt voor Ton op het bord. "Had je tegenstander geblunderd?" was mijn vraag. "Dat niet, maar hij deed het niet helemaal correct" was het antwoord van Ton. Hoe dan ook: een mooie meevaller. Iets eerder had "Cees met een K" van Oosterom op bord 8 netjes gewonnen, een correcte partij en een (verwacht) punt voor Kees. Ab Kamman kwam er op bord 3 niet doorheen en kon niets anders dan remise accepteren van zijn tegenstander. Bleef bord 1 en 2 over. Op 1 speelde Tjerk een echte duw- en trekpartij tegen Jasper Valstar. Volgens mij werd heel lang het evenwicht niet verbroken. Hoe Tjerk toch gewonnen heeft heb ik niet meegekregen, maar het was vast meesterlijke eindspelkennis en inzicht dat hier de doorslag gegeven heeft! Ten slotte won ik zelf op bord 2, met zwart. Ik heb een hekel aan zwart, en dat is niet discriminerend bedoeld. Als kledingstuk, prima. Een zwarte auto? Kan ik verdragen. Maar zwarte schaakstukken? Nee, als ik met schaken altijd zwart zou hebben was ik allang gestopt. Het is ook niet eerlijk om met 1 zet achterstand te beginnen. Maar goed, vanavond ging het lekker, tot op zekere hoogte. Ik kwam superieur uit de opening met een pion voordeel. Toen ik dacht er nog eentje te gaan winnen, kreeg ik een zeer vervelende dame-uitval over mij heen. Nu gebeurt dat doordeweeks wel vaker, maar niet achter het schaakbord. Ik moest heel diep in de denktank om een verdedigingsmechanisme opbouwen, die zowaar goed werkte. Ongetwijfeld had mijn tegenstander het ergens beter kunnen doen. Maar goed, in het toreneindspel dat ik bereikte wist ik te winnen door een vrije h-pion die niet meer te stoppen was.

Wie goed geteld heeft, komt inderdaad uit op de kleinst mogelijke overwinning. Ondanks het belabberde spel een goed begin. Volgende wedstrijd, thuis tegen Erasmus 1, zullen we er wel echt moeten staan!

Gijsbert