Tot slot een zwaar bevochten overwinning voor CE 6

Op 10 april 2013 speelde CE 6 zijn laatste wedstrijd in klasse 3B van de RSB, uit tegen Fianchetto 3. Het ging niet meer om promotie of degradatie, hooguit nog om een plaatsje bij de top van de middenmoot. Fianchetto had 6 wedstrijdpunten verzameld, wij 5. Ook op papier is Fianchetto sterk. Wij konden er een team met twee sterke invallers uit CE 7 tegenover stellen. Het werd uiteindelijk 4,5 tegen 3,5 voor ons, maar dat ging niet gemakkelijk. Ik durf zelfs te zeggen dat we dit keer het geluk aan onze kant hadden.

Rinus van de Wetering (5) was al voor half tien klaar. Hij dacht een dame te kunnen vangen, wat uiteindelijk niet lukte. Waarschijnlijk had hij er wel materiaal in geïnvesteerd, want tegenstander Gilles Deegeling kon daarna een punt bijschrijven.
Vervolgens accepteerde invaller Marcel Dirks (1) een remiseaanbod van de sterke Cees Verhagen. Marcel was een waardige vervanging voor Kevin Nguyen die alleen op vrijdagavonden speelt.
Iets na half elf kwam Piet van Dijk aan bord 8 tot winst. Met een score van 5 uit 6 is hij dit seizoen de absolute topscorer. In ongeveer gelijke stand werd hem remise aangeboden, waarbij ik hem adviseerde het naar zijn eigen oordeel af te handelen. Kennelijk was Piets zelfvertrouwen groot. De stand was hierdoor weer gelijk: 1,5 - 1,5.
Michiel Gerritse (7) herstelde zich van de nullen van de laatste twee ronden met een remise tegen Wim van Mullem.
Adri Jumelet (2) heeft zich dit seizoen goed kunnen handhaven aan de hogere borden. Een remise tegen de sterkere Ad de Veld is een prima prestatie. Stand nog steeds gelijk, nu met 2,5 - 2,5.
Lennart Heijnen (3) speelde een mooie aanvallende partij, maar overspeelde zijn hand. Als hij op een of andere manier zijn voordeel beter weet te bewaren of uit te bouwen zal hij hoog gaan scoren. Maar hoe dan ook, hij is allesbehalve schuchter in zijn spelbenadering. U begrijpt dat hij verloor, en wel van Jan Verbiest. Weer op achterstand, met 2,5 - 3,5.

De twee resterende borden gaven niet eens hoop op een gelijk spel.
Patrick Arends (6), invaller voor Coen van Baren speelde een degelijke partij, met een zich uitbouwend voordeel. Een remiseaanbod sloeg hij zeker vier keer af. Terecht, want het eindspel zette hij naar zijn hand.
Zelf (4) speelde ik een geweigerd koningsgambiet, maar wel zodanig dat ik steeds meer in de knel kwam, en uiteindelijk twee pionnen achter stond in een hoogst belabberde stelling, met niet veel tijd meer over. Misschien is het geluk met de dommen, maar in dit geval ging dat niet op. Op een of andere manier kwam zijn dame afzijdig te staan op de a-lijn en kon ik zijn stelling binnendringen, waarna een kwaliteitsoffer de partij overtuigend in mijn voordeel besliste. Moraal van het verhaal, al sta je volkomen verloren, probeer toch kleine kansen uit te bouwen. Tegenstander Bart van der Sloot was beduusd na afloop, hoe kon dit nu? Waarschijnlijk wist (of dacht) hij dat de partij al binnen was, en rekende hij niet meer op een andere uitslag dan winst. De partij van Lennart en mij waren de enige partijen zonder remiseaanbod van onze tegenstander.

Het was hartverwarmend dat er meerdere supporters langs kwamen. Het begon met de complete schaakfamilie Osinga, en ineens dook ook Herman van Malde op. Coen van Baren blijft ook geïnteresseerd in het zesde. Lag het misschien aan de stimulerende werking van onze supporters dat we wonnen? Het is moeilijk te bewijzen, maar zeker niet onwaarschijnlijk!

Al met al hebben we het seizoen bevredigend afgesloten. En de invallers hartelijk bedankt voor hun bijdrage.

Tot slot meld ik nu al dat dit het laatste seizoen was dat ik als teamleider en -rijder optrad. Ik had de laatste tijd wat problemen met mijn gezondheid en stoot een aantal taken af. Wel blijf ik graag meedoen in de externe competitie.

Gerrit Boer, teamleider.