Na de spannende 4-4 enkele weken geleden tegen Fianchetto, speelden we afgelopen vrijdag de tweede ronde tegen Spijkenisse. Omdat beide vereniging kunnen putten uit sterke spelers, zijn dit altijd interessante ontmoetingen. We speelden in de mooie en overbekende speelzaal van Spijkenisse, waar ook nog een ander team speelde. Lekker druk, bijna ouderwets. Misschien had de organisatie er wel voor kunnen kiezen om de teams wat ruimer op te zetten, want nu werd slechts een klein deel van de grote zaal benut. Dat had zelfs zonder corona wat krapjes aangevoeld, maar goed! Laten we zeggen dat het weer een beetje ouderwets aanvoelde…
Wij wonnen deze match vrij overtuigend met 5,5-2,5. Leuk was
dat Jan van Overdam na enkele jaren zich volledig gericht te hebben op zijn
studie, zijn rentree maakte. Hij speelde een degelijke partij tegen Fabian van
Buuren waarin hij duidelijk de overhand had, maar kon net niet doordrukken.
Remise is natuurlijk een degelijke come-back. Ik sprak er trouwens met Michel
de Wit nog over. Steeds blijf je denken dat die jongens nog steeds studeren,
maar de jaren gaan natuurlijk ook door. Langzamerhand werken de jongens toe
naar een rijtjeswoning, consultancy-job voor een uurtje of 32, kindjes en een
bakfiets. Daarover denkend is het best interessant om te kijken of een aantal
jongens wat meer tijd gaan krijgen om te schaken, nu ze langzaam afscheid gaan
nemen van het studentenleven. En voor de jeugdafdeling biedt dit op termijn
natuurlijk ook perspectief..
Even terug naar de wedstrijd. Degelijke remises waren er
verder voor Lendert en Henk. Verdiende overwinningen waren er voor Jesus, Cor
en Julian. Ook Michel kon op bord 1 een puntje drukken tegen Joey Brokaar, die
eigenhandig een gelijkstaand toreneindspel om zeep hielp. Enige dissonant van
de avond was mijn nederlaag tegen Rob Kalkman. Aan de opening lag het niet. Een
stukoffer tegen 2 pionnen was te optimistisch ingeschat. Uiteindelijk wikkelde
ik in tijdnood waarschijnlijk verkeerd af, want er waren nog remisekansen. Er
ontstond een eindspel van Toren + Paard tegen 2 verbonden vrijpionnen. Rob
slaagde erin deze twee te elimineren, en toen ontstond het bekende eindspel T+P
tegen koning. Na wat aarzelingen slaagde Rob met een beetje medewerking van
mijzelf erin om mij in de goede hoek te krijgen, en na ong 120 zetten stond ik
dan toch mat. Was niet mijn avond qua eigen partij, maar de teamuitslag
vergoedde alles!
Gijsbert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten