CE 2 - HWP Sas van Gent 3: 5,5 - 2,5

HWP was niet in de sterkste opstelling naar Rotterdam getogen. Hun sterkste man Marc Lacrosse was er echter wel bij. Hij speelde op bord 1 tegen Kees. Het werd een theoretisch duel waarin Kees een pion offerde voor actviteit in het eindspel. Hij speelde zo resoluut verder en wij omstanders ons geen zorgen maakten om dat pionnetje. Na zetten-herhaling sleepte Kees een overtuigende remise binnen.
Op het laatste bord had Kresna inmiddels al gehakt gemaakt van Gilbert Ongena. Wat was zijn stelling een genot om naar te kijken! Beide lopers sneden ongehinderd door de stelling waarin de zwarte koning op h8 hulpeloos moest toezien hoe de koningsstelling met Dh6 werd open gereten.
In mijn partij tegenManuel Colsen liep het ook soepel. Binnen de kortste keren waren alle zware stukken van het bord. Daarbij had mijn tegenstander al wel zeeën van rijd verbruikt. In het endspel wist ik rap 2 pionnen te verorberen en was de buit binnen.
Ook Jelle was goed bezig. Juri Pauwels bleef passief spelen terwijl Jelle de pionnen voor zijn eigen koning naar voren liet stormen. Dat resulteerde in een onweerstaanbare koningsaanval waarmee het derde volle punt werd binnengehaald.
Dat was een gemakkelijke middag zult u denken. Toch niet helemaal. We hadden ook wat teleurstellingen te verwerken. Tjerk liet zich verschalken in een stelling die er gevaarlijk uitzag, maar waarin de problemen met accuraat rekenwerk opgelost hadden kunnen worden. Bij Hans was de domper nog groter. Met zwart had hij zijn tegenstander compleet aangeharkt. Om verder te komen moest Hans zijn tegenstander toch weer wat ruimte geven. Hij kreeg daarvoor wel aanvalskansen tegen de witte koning. We vermoeden dat Hans op dat moment er met een paardoffer doorheen had kunnen breken. Uit verdere analyse zal blijken of dat inderdaad het geval was. Als een donderslag bij heldere hemel kwam daarna de witte dame de zwarte koningsstelling binnen vallen. Er was geen kruid tegen gewassen en Hans moest zijn koning omleggen.
Zo werd het 3,5-2,5. Gelukkig konden we vertrouwen op de overgebleven matadoren Lendert en John.
Lendert had tegen Emile Cardon op een curieuze wijze een gunstige versie van een Stonewall op het bord getoverd. Of zijn stukoffer nu vrijwillig was of niet, dat is voer voor historici, het bleek in ieder geval ijzersterk. Er kwam een toreneindspel op het bord met een pion meer. Wellicht had wit het kunnen houden, maar praktisch gezien bleek dat een ondoenlijke taak. Het technische toreneindspel werd door Lendert vakkundig naar winst geschoven.
Over de partij van John tegen André Galle kunnen we weer een lyrisch verslag schrijven. Over hoe John een een kwaliteit gaf voor een verre vrijpion en aanval op de koning. Over hoe John met eeuwig schaak remise kon forceren, maar bij een 4,5-2,5 stand toch nog voor het volle punt ging. Over hoe John een compleet gewonnen stelling op het bord kreeg met een pion op e7. Over hoe John toch nog een zet te vroeg promoveerde en een eeuwig schaak toeliet. Over zijn tegenstander zich in plaats daarvan mat in één liet zetten. Kortom, weer een enerverend partijtje voor de betrokken omstanders.
Het werd daarmee 5,5 - 2,5 voor Charlois Europoort. Na afloop van de wedstrijd tafelen we nog wat na in het restaurant van de Rustburg. Daar vernemen we dat RSR, één van onze twee grootste concurrenten voor de eerste plaats, punten heeft laten liggen tegen Axel. Het werd weer een gezellige avond.
Marcel Schröer