“We komen hier niet voor de gezelligheid. We komen om de punten mee naar huis te nemen.” Aan zelfvertrouwen ontbrak het onze tegenstanders uit Souburg niet. Ook wij waren vol goede moed. De eerste wedstrijd was overtuigend gewonnen en deze keer hadden we zelfs een plan. Lendert, John en Kees zouden het gevaar van de sterkste spelers neutraliseren en op de lagere borden moest het verschil gemaakt worden.
Lendert imponeerde weer met een ijzersterke behandeling van de opening en het middenspel. Binnen de kortste keren moest René Tiggelman vluchten in een vervelend toreneindspel met een pion minder. Het bleek net voldoende voor remise. John was in de van hem bekende stijl aan het duwen en trekken en kreeg een ietwat beter dame eindspel op het bord. Ook dat was niet genoeg voor een vol punt. Kees was in een gortdroge stelling terecht gekomen waarin wit weinig ambitie toonde en zwart ook niet veel kon beginnen. “Maar ook in de woestijn kan je soms mooie bloempjes vinden,” zei Kasparov toen hij over het geweigerd damegambiet sprak. Dat bloempje was deze keer een mooi uitgeteld pionnen eindspel waarmee Kees een vol punt pakte. Met 2 uit 3 hadden onze 3 musketiers zich uitstekend van hun taak gekweten.
Mijn eigen partij was er weer een van pieken en dalen. In een stelling die aangenaam saai dreigde te worden, gooide mijn tegenstander de knuppel in het hoenderhok. Hij offerde 2 stukken voor een toren en veel meer activiteit dan mij lief was. Veel later, in een bijna uitzichtsloze situatie, kon ik dezelfde materiaalverhouding weer terug geven en was in het eindspel de dreiging tegen de zwarte koning voldoende om remise te maken.
Filip, nog herstellende van de 1e ronde, en Arjen, met gebrek aan recente officiële schaakminuten, bleven degelijk spelen en behaalden beiden een een comfortabele remise.
De vechtjassen van de dag waren Henk en Jelle. Het was weer een genot om naar de partij van Henk te kijken. Hij speelde enorm actief in de opening en offerde een pion voor aanval. Op een gegeven moment leek de aanval te zijn doodgebloed, maar even later had zwart toch weer volledig het initiatief. Henk liet zien hoe je met ongelijke lopers in het eindspel een levensgevaarlijk aanval op de koning kan lanceren. Jelle had zich al maanden voorbereid op de stelling die op het bord kwam. Langzaam draaide Jelle de duimschroeven steeds verder aan, maar zijn geduchte tegenstander gaf geen kik. Zelfs toen een pion werd gewonnen was de winst niet gemakkelijk te vinden. Charlois Europoort 1 was al lang naar huis toen wij met een tevreden glimlach zagen hoe Jelle uiteindelijk toch nog het punt naar binnen hengelde.
Het was een regenachtige dag op Zuidplein, maar binnen scheen de zon.
Marcel Schoer (TL CE2)
Lees hier het ietwat zure stukje van Souburg
Marcel Schoer (TL CE2)
Lees hier het ietwat zure stukje van Souburg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten