Keurig vervolg CE 3

Na de overwinning in de eerste ronde heeft CE 3 de competitie keurig voortgezet middels een 4-4 gelijkspel tegen één van de sterkste teams in de klasse: HWP Sas van Gent 3 (als bekend een club bevolkt met hele volksstammen sterke Vlamingen, voornamelijk Gentenaren). Wederom traden wij aan met 2 invallers en wederom waren dit mensen tegen wie de tegenstanders geenszins mogen verwachten een eenvoudig punt te scoren.

Het duurde even voordat er significante tekening kwam aan de borden, maar na krap 2 uur spelen kwam Tjerk vertellen dat hij met wit aan 1 een remise-aanbod had gekregen en dat Eduard, die met zwart aan 8 een nieuwe opening had gespeeld, op dat moment evident minder stond. Na enige overweging nam hij het aanbod aan en niet veel later viel voor Eduard inderdaad het doek: 0,5-1,5.

Ook Angelique had met wit aan 3 een moeilijke middag en ze moest Eduards voorbeeld dus volgen, reden voor mijn tegenstander om met zwart aan 5 remise aan te bieden in een stelling die volgens de computer naar achteraf bleek nog gelijk is, maar gewoon prettiger voelde voor zwart. Na een middag waarin ik in het geheel geen constructieve plannen had weten te vinden en derhalve alleen losse zetten had gespeeld in een poging mijn tegenstanders planen te verijdelen, kon ik, zéker gezien het feit dat ik ook nog in tijdnood dreigde te komen, het aanbod niet met goed fatsoen weigeren: 1-3.

Op dat moment zag het er heel zonnig uit voor Sas van Gent, met name omdat aan de resterende borden geen spoor van voordeel voor ons was te bekennen. Jesus speelde met zwart aan 2 tegen een 2200-speler en FM en kwam remise overeen in een gelijke, maar voor beide spelers nog gevaarlijke stelling. De eerste meevaller kwam vervolgens van Melvin. Hij speelde met wit aan 7 tegen de sterke Ghysels en had qua stelling een moeilijke middag gehad, maar hij had ruim tijdvoordeel op de klok en zijn tegenstander kon niet zien hoe het voordeel uit te buiten, waarbij hij ook nog eens in tijdnood belandde. De eerste tactische vergissing werd meteen door Melvin afgestraft, waarmee de achterstand werd teruggebracht tot 1 punt met nog 2 borden te spelen.

Wang had met zwart aan 6 mijns inziens een comfortabel plusje in een eindspel met loper tegen paard, waarbij het moeilijk was om voor het paard geschikte velden te vinden. Of dit voor niet-GM's te winnen was, was echter zeer de vraag. Los daarvan vond ik het geweldig om te zien he hij dit speelde en ik lees in echt verslag van CE 4 dat hij ook daar een eindspel geweldig speelde, dus dat belooft veel goeds! Als je als jonge speler reeds interesse en vaardigheden hebt in eindspelen, dan is dat een gunstig teken.

Cor kwam mij voordien al vertellen dat hij bereid was risico's te nemen teneinde de eindstand op 4-4 te krijgen. Hij had met zwart aan 4 een iets gunstiger stelling met T+T+L vs T+T+P en een open centrum en nog pionnen op 2 vleugels. Dit laatste werd verholpen door zijn tegenstander, maar in ruil voor activiteit en al snel werd wits paard gevangen door zwarts loper, wat verholpen moest worden met een kwaliteitsoffer voor een gevaarlijke vrijpion. Hierna lukte het om varkens (=2 torens op de 7de rij) te krijgen, waarmee hij niet alleen druk op de witte stelling had, maar ook altijd eeuwig schaak voor het geval wits vrijpion verzilverd zou worden.

Of zwart dit echt zou kunnen winnen, wist ik niet en Cor kwam mij vertellen dat hij het ook niet wist, maar Michel kwam langs en fluisterde me na één blik op het bord in dat dit gewonnen was voor zwart. Grappig: dit is dus het verschil tussen gewone amateurs en FM's: waar ik 30 minuten over moest doen, had Michel in één blik correct getaxeerd.

Cor koos vervolgens voor het meest creatieve, maar ook meest thematische plan om zijn koning van rij 6 naar rij 3 te spelen. Hiermee kwamen er matmotieven in de stelling, maar daartegenover stond dat de koning niet meer als verdediger kon worden ingezet tegen de vrijpion en bovendien moesten paardvorkjes vermeden worden in een stelling waarin de tijd voor beiden danig begon weg te tikken.

Het was een zenuwenstrijd en het was zonder omhaal een genot om te zien hoe Cor van het ene voordeeltje naar het andere sloop, valkuilen vermeed en zijn tegenstander steeds weer voor moeilijke beslissingen stelde (hoe het paard te plaatsen: verdedigen of vrijpion ondersteunen, op welk moment vrijpion opspelen, etc). Uiteindelijk zag zijn tegenstander het niet meer en plots werd duidelijk dat het inderdaad echt totaal gewonnen was zoor zwart. Cor dus man of the match en CE een matchpunt rijker.

Een prima prestatie dus wederom, ditmaal met 2 invallers tegen een tegenstander die gemiddeld 50 Elopunten per bord sterker was. De enige borden waar de Eloverhouding gelijk was, waren die van Tjerk en die van ondergetekende, aan alle andere borden was er een nadeel dat aan de borden van de invallers zelfs 200 bedroeg. Rating is echter niet alles en in praktisch opzicht zijn de verschillen in onze poule zoals gebruikelijk klein: iedereen kan van iedereen winnen. Dit bleek ook deze ronde weer: onze tegenstander van ronde 1 (Landau Axel 2), op papier de zwakste in de poule en vorige keer netjes door ons bedwongen, speelde 4-4 tegen de sterkste in de poule: CSV.

Volgende ronde thuis tegen Bergen-op-Zoom, een ervaren en gevaarlijke tegenstander. Op papier is deze tegenstander ongeveer net zo sterk als wij, maar het kan in deze wedstrijd alle kanten op. Als we spelen als in de eerste twee ronden, heb ik er alle vertrouwen in, maar goed: de bal is rond (beter gezegd: het bord is vierkant). Hoe het ook zij: het is cruciaal dat we ook in deze wedstrijd punten pakken!

Professioneel eerste optreden 4e team!

Vrijdag 16 oktober speelde het 4^e team de eerste ronde in de Promotieklasse tegen Fianchetto1.

Peter en Gijsbert hadden vooruit gespeeld, met 1-1 tussenstand als resultaat.

Alles was dus nog in evenwicht om 20 uur.

Het eerste resultaat was een nette en correcte remise van Ton met wit op het 2^e bord tegen Arie Verschoor.

Daarna volgende een ‘niet correcte’ remise van Victor op het 6^e bord. Een Paardoffer op f7 bracht zijn tegenstander R.Mersch niet van zijn stuk. De zwarte koning bleef op de been en Victor stond na de aanval een kleine kwaliteit achter en moest  vechten tegen een opmarcherend pionnenfront. Victor wist op miraculeuze wijze eeuwig schaak te bereiken.  

Tussenstand 2-2.

Het 1^e punt werd gemaakt door Joris op bord 8. Zeer sterk spelend werd de Caro-Kann van tegenstander Driel geslacht. Leerzaam en terecht. Zelf vind ik Caro-Kann een rare opening, waarom c6 spelen als je net zo goed c5 kunt doen?

Het 2e doelpunt werd door Wang op bord 7 ingetikt. Een geweigerd Morragambiet tegen mondde uiteindelijk uit in een  toreneindspel met een pion minder (?!). In het toren eindspel schoof Wang  zijn tegenstander van het bord. Sterk gespeeld.

Tussenstand 4-2

Zelf speelde  ik op 3 met zwart tegen Cenk Ergen. Een positionele partij waarin na meer dan 30 zetten in beginnende wederzijdse tijdnood een goed tot gewonnen eindspel voor mij op het bord ontstond. Een vrije pluspion! Ik had echter ook een geïsoleerde dubbelpion en zijn sterke loper leek me na 23:00 uur steeds sterker dan mijn paard te worden. Wat achteraf bekeken wel meevalt. Gezien de tussenstand remise aangeboden wat  door Cenk werd aanvaard. De winst was binnen!

Marcel op bord 1 vocht als een leeuw tegen de sterke Ron Burgerhout. Marcel stond moeilijk en miste op het laatst een eeuwig schaak. Jammer.

Dus een 41/2-31/2 overwinning. 

Zo goed zijn we in dit decennium nog niet begonnen. To be continued!

Niet te vergeten: Angelique nog bedankt voor het goede wedstrijdleiderschap.

Gijsbert, namens het hele team van harte gefeliciteerd met je dochter.

 

Ab Kamman

 

Lees ook het verslag van Fianchetto: http://www.fianchetto-chessclub.blogspot.nl/2015/10/fianchetto-schiedam-1-verliest-nipt-van.html#more.

Soep in de kerk: CE 2 wint spannende wedstrijd van Promotie

Zaterdag 10 oktober stonden we om kwart voor een al met z’n achten bij de kerk waar Promotie de thuiswedstrijden speelt. Mooi op tijd compleet zou je denken, maar nee, we waren slechts met z’n zevenen plus onze loyale supporter Kok van Drunen. Kok is er vrijwel altijd en brengt naast veel gezelligheid ook zijn zoon Kees met zich mee. Om meerdere redenen een welkome supporter dus.             

Marcel had ons al gewaarschuwd voor kritische opmerkingen ten aanzien van zijn verslag twee jaar geleden. In dat stuk nam hij de wijk waarin de club ligt eens even kritisch onder de loep en dat lag gevoelig. Persoonlijk heb ik niet zoveel met de wijk van onze eigen club, maar ik weet dat teamgenoten daar anders over denken. Om het een en ander recht te trekken zal ik daarom maar beginnen met wat leuke informatie over de wijk/speellocatie. We speelden in een gebouw dat functioneerde als een kerk. Ik schrijf niet dat het een kerk is, want het algemene beeld van een kerk is toch anders. Naast de kerk echter – op letterlijk nog geen drie meter lopen – zit een moskee. Ik ben religiewetenschapper en antropoloog dus ik vond dit een zeer interessante situatie. Helemaal als je je verbeeldt dat beide partijen besluiten hun kerkbellen/muezzin flink in te zetten in een poging te laten zien wie van de twee de baas van multicultureel Zoetermeer is… De gebouwen zijn omringd door flats en die zullen daar niet gelukkig van worden denk ik zo. Ook vond ik het vrij typisch dat we nooit in een Moskee schaken, lijkt me eigenlijk best leuk. Laat ik de impliciete boodschap nog maar even expliciet maken: religieus pluralisme gaat dus prima in Zoetermeer: verschillende groepen zitten (nog net niet letterlijk) vreedzaam onder een dak.            

Oké, genoeg slap geklets, laat ik maar naar het schaken gaan. Ik speelde zelf weer de langste partij dus ik heb weer een hoop gemist bij de andere borden. Dit verslag is vast niet helemaal waarheidsgetrouw, maar goed daarvoor pak je de Bijbel/Koran maar. Op bord acht (laat ik eens achteraan beginnen) speelde onze invaller Joris Geene. Hij speelde met zwart tegen een – op rating– veel sterke tegenstander. Joris kreeg f4 tegen zich en er ontstond een normale stelling met, naar mijn mening, niet veel bijzonderheden. Op bord zeven speelde Arjen met wit en hij kreeg “een opening” (mijn teamgenoten hebben impliciet gevraagd wat discreter te schrijven…) met snel f5 tegen zich opgeworpen. Lastige opening die niet gauw remise zal worden schatte ik in. Op bord zes zat John. Ik heb John in mijn vorige stukje een beetje te kort gedaan (net als Matthieu eigenlijk) want zijn verlies (resp. remise) was niet alleen te wijden aan schaaktechnische aspecten. Mijn excuses. John stond afgelopen zaterdag in ieder geval al snel degelijk vond ik.          

Op bord vijf zat Lendert met de witte poppetjes. Door een geniaal psychologisch concept (discreet!) in de opening ontstond er (slechts) een normale stelling. Langzaam maar zeker werd de stelling echter zeer complex en ik durfde er niets meer van te denken. In de analyse in het restaurant bleek zelfs de engine flinke moeite te hebben met een juiste beoordeling. Aan bord vier zat Matthieu. Matthieu bewees dat de opening die ik in het vorige stukje als ‘remiseachtig’ heb bestempeld niet per se ‘remiseachtig’ hoeft te zijn. Hij won vrij snel, waarbij hij wel eerst pionverlies over het hoofd zag. Ach ja, een foutje is geen probleem als je daarna maar wel wint. Keurig Matthieu en nogmaals, excuses voor de vermelding in het verslag van de vorige ronde.  Aan bord drie zat ik dan. Ik speelde de opening prima en bereikte een klein voordeeltje. Daarna begon het grote gepruts echter: ik wilde dame-ruil uit de weggaan, omdat ik het eindspel dat daardoor zou ontstaan niet echt als kansrijk beschouwde. Van niet ruilen komt huilen en mijn dame stond (paradoxaal genoeg) in het centrum niks te doen, terwijl die van mijn tegenstander ontzettend irritant bleek ergens aan het rand van het bord. Aan bord twee zat Marcel. Hij had eigenlijk in de auto al precies voorspeld hoe zijn partij ging lopen. Hij zou zijn loper voor een paard ruilen en daarna langzaam maar zeker zijn tegenstander ‘opknopen’. Op het bord dan natuurlijk.            

Aan bord één zat Kees, die na een absentie de vorige keer er nu dus gelukkig wel bij was. Kees had wit en ik begrijp nooit zo goed wie er nou beter staat in zijn opening (discreet!), maar zijn enorme tijdsverbruik baarde mij zorgen. Normaal is dat nooit zo. Inmiddels drongen de walmen van lekkere soep onze neuzen binnen, want bij Promotie wordt altijd lekkere soep gemaakt. Blijkbaar hadden veel mensen honger want de uitslagen volgden elkaar toen rap op.  De exacte volgorde van de uitslagen weet ik niet meer, maar dat maakt ook niet zoveel uit. Joris won (en kon aan de soep). We hebben het later – tijdens het eten – eigenlijk nauwelijks meer over zijn overwinning gehad, maar ik vind het (vooral als je kijkt naar rating) een hele knappe prestatie. Joris, als invaller heb je een uiterst belangrijke bijdrage geleverd, reuze bedankt! Arjen speelde remise. Vorige keer een nul, gisteren een halfje, volgende keer een punt zullen we maar denken. Ik heb niet veel van de partij meegekregen helaas, mijn excuses.

John won en compenseerde zijn verlies van de vorige ronde, keurig! Ook hier heb ik weinig van gezien, het spijt me. Arjen en John, als jullie een grotere rol in het stukje willen moeten jullie de volgende keer mee gaan eten ;). Aan de topborden ging het minder. Kees verloor. Hij maakte een rekenfout die achteraf nog niet eens zo erg was geweest. Kees had echter niet veel tijd meer en kon de juiste voortzetting niet vinden. Marcel verloor ook en dit verraste mij wel aangezien hij daarvoor wel goed stond. Marcel bleek zich te hebben verrekent en tja, dat blijft gewoon dodelijk… 2,5 – 3,5 dus, met bord 3 en 5 nog aan de gang.        

Mijn partij had een ongewone wending gemaakt. Mijn tegenstander had verzuimd mij de dodelijke klap toe te delen. Daarnaast had ik ook het nodige stellingsgeluk en ik leefde dus nog. Sterker nog: ik was in een toren + loper eindspel terecht gekomen dat echt compleet gelijk was. Het eerste waar ik aan dacht was de opmerking van de vorige ronde: “als een stelling gelijk is betekent dat nog niet dat het remise is”. Tja, een waarheid als een koe dacht ik, maar wat je er nu praktisch mee kunt… In ieder geval besloot ik door te spelen om te kijken hoe het bij Lendert zou uitpakken (Die gedachte van mij was veel te naïef natuurlijk want mijn tegenstander heeft natuurlijk ook het één en ander in te brengen. Hij wilde helemaal geen remise). Lendert had echt een boeiende stelling en ik had graag met hem geruild. Lendert won een kwaliteit en een pion, maar zijn tegenstander had een loperpaar waar je ‘u’ tegen zegt. Als mitrailleurs stonden ze centraal op het bord gepositioneerd en Lendert’s koning stond ook flink op de tocht. Ik bedacht me dat Lendert echter altijd wel een van die mitrailleurs kon ruilen voor zijn toren en dan stond hij nog steeds een pion voor. Een halfje zou er toch wel inzitten dacht ik.  Intussen had ik nog steeds geen plan voor mijn eigen stelling en bood ik remise aan. Ik vond de stelling met elke zet saaier worden en mijn tegenstander vond het steeds boeiender geloof ik. Als ik hem was zou ik dat ook vinden, want waarschijnlijk had hij wel door dat ik het niks vond. Hij sloeg remise dus af en deed een paar zetten – waar ik eigenlijk pas achteraf van begreep waarom hij ze deed – waarmee hij langzaam maar zeker vordering leek te boeken. Ik zeg ‘leek’ omdat de computer het hier totaal niet mee eens is. In tegenstelling tot de computer voelde ik een soort angst over mee heen kruipen (hoe kan je een totaal gelijk eindspel met ongelijk lopers nou verliezen?) en eigenlijk was dat het begin van het einde. Lendert won inmiddels. Dat scheelde. De groepsdruk was nu grotendeels verdwenen. Ik weet niet precies hoe Lendert dit deed, want ik was vooral bezig mijn stelling te verprutsen, maar blij was ik wel. We hadden 4,5 punt binnen, Lendert was de held van de dag.    

“Mijn stelling wordt steeds slechter” dacht ik terwijl ik naar een pessimistisch schilderij keek van een ijsbeer (één van Gods schepselen volgens de maker) die in de zee zwom, terwijl de ijsbergen op de achtergrond aan het smelten waren en ‘huilden’ van ellende. Met een enorme wilskracht en veel energie bleef mijn tegenstander drukken en uiteindelijke zette hij mij zelfs mat. ‘Gelukkig’ was het toen al verloren. Wel bleek dat ik tot drie zetten voor het einde gewoon compleet gelijk stond. In mijn hoofd stond ik echter al twintig zetten verloren. Zo zie je maar, hou altijd moed in je stelling ook al denk je dat je nog zo slecht staat. Moraal achter het bord blijft belangrijk, bedankt voor de les! Klinkt allemaal leuk en aardig dit, maar de intensieve straftraining staat weldegelijk gepland. Op dit niveau mag je dit niet meer verliezen.   Genoeg gejammerd! Charlois 2 wint een belangrijke wedstrijd tegen een op papier even sterke tegenstander. De overwinningen van Joris (200 ratingpunten minder!) John (cruciale revanche!) Lendert (sublieme verdediging en vastberadenheid!) Matthieu (terecht mij in het ongelijk stellend!) en de remise van Arjen waren voldoende. De eerste stap is gezet en het moraal is weer op peil! Gek genoeg zijn we op de ranglijst een plek gezakt, maar ja, dat zegt natuurlijk niets. We zullen het vuur in de groene hel goed warm stoken voor onze volgende pot in november!

Jelle Wiering

Lees hier nog een korte impressie van Promotie.

10 oktober 2015: Promotie 1 verliest van Charlois-Europoort 2 met 3½ - 4½

(Een wedstrijdverslag door Manuel Nepveu)

Weer verloren. En toch ben ik niet ontevreden. Ieder heeft gedaan wat hij kon – ook zij die vielen of net niet vielen. Zozeer zelfs dat ik eigenlijk een Man of the Match zou willen benoemen. Maar dat kan ik niet. Er waren namelijk meerdere Men of the Match.

Bernard toverde zijn tegenstander in een hopeloos eindspel en snel ook. Paul van der Werve moest tegen de sterke Marcel Schroer. Die heb ik in Andorra nog een GM van het bord zien beuken. De zet g4! Over! Ben Ahlers. Een pion weg – vermoedelijk met opzet –  en met goed zichtbare compensatie. Loperpaar. Nog een kwal er achteraan. Toen de tegenstander op het idee kwam om de helft van Bens edele loperpaar te slopen was het helaas gedaan. Maar het was een heroïsch gevecht op een moment dat we achter stonden!

Maarten. Niemand lette op zijn bord. Ongelijke lopers en ieder een toren. Potje, blinde paarden en loopse olifanten richten geen schade aan. Maar Maarten trok, duwde, sjorde en manoeuvreerde zijn tegenstander in een verloren positie die eindigde met mat. Toen bijna iedereen de speelzaal al had verlaten. Nu ik dit zo schrijf weet ik het plotseling. Maarten is de Man of the Match!

Het Vijfde wint van Onésimus 2!

Het vijfde team is dit seizoen sterk uit de startblokken geschoten. In een uitwedstrijd tegen het tweede team van Onésimus werd een klinkende overwinning behaald (3 – 5).

De score werd geopend door Adri Jumelet aan bord 7. Adri en zijn tegenstander Jacques Goud speelden alsof de duivel hen op de hielen zat. Toen ik ergens in de openingsfase van mijn partij even opstond om een rondje langs de borden te maken, was Adri al beland in een eindspel. Helaas was Adri onderweg ergens een kwaliteit verloren en zijn stelling viel niet meer te verdedigen. Ik weet maar al te goed hoe het voelt om in tijdnood te zijn en kan me voorstellen dat je dit wilt vermijden, maar je kan het natuurlijk ook overdrijven. Als Adri leert om op zijn handen te zitten tijdens een partij dan kunnen successen niet uitblijven.

Piet Verheij (bord 2) en Jan Hendrik Leopold (bord 6) behaalden allebei een degelijke remise tegen respectievelijk Harm de Oude en Harry Elgershuizen. Ik dacht dat Jan Hendrik na lang en secuur verdedigen zelfs wat voordeel had verkregen, maar dat bleek tegen te vallen.

Met een tussenstand van 2 – 1 in het voordeel van onze gastheren leek het Vijfde een zware avond tegemoet te gaan. Gelukkig stelden Coen van Baren (bord 4) en Gerrit Boer (bord 5) orde op zaken door hun tegenstanders Ruud Neumeijer en Shau-Ming Yuen te verslaan. Coen had een wat ongelukkige opening (hij moest zijn paard op f6 tijdelijk terugtrekken naar g8), maar toen Ruud al te voortvarend zijn pionnen op de koningsvleugel oprukte, bracht Coen een goed getimed loperoffer. Coen kreeg twee pionnen voor het stuk, maar vooral een moordende aanval tegen de onbeschermde koning van Ruud! (zie fragment onderaan)

Gerrit kwam goed uit de opening, maar hij moet ergens een tactisch grapje overzien hebben. Shau-Ming kon een pionnetje op h3 verschalken en leek daarmee in het voordeel te komen. Gerrit herpakte zich echter op bewonderenswaardige wijze en wist van de nood (een ontbrekende h-pion) een deugd (een open lijn voor een beslissende aanval) te maken. Uitstekend spel van Coen en Gerrit! Hiermee kwam de tussenstand op 2 – 3.

Cees van Oosterom speelde aan bord 1 tegen André Leffers. Cees leek zeer goed spel te krijgen tegen een achtergebleven pion op d6, maar op een of andere manier wist André zo veel tegenspel te krijgen dat Cees niet verder kwam dan remise.

Lennart Heijnen aan bord 8 bracht voor ons de beslissing. Tegen Martin Schouten speelde hij een spannende partij met veel tactische verwikkelingen (zie ook kwisvraag onderaan!). Aanval en tegenaanval wisselden elkaar steeds af. Uiteindelijk was het Lennart die in het eindspel aan het langste eind trok. Hiermee kwam de stand op 2½ - 4½.

Aan bord 3 speelde ik met wit tegen Paul Wassink. Ik had de hele partij een prettige stelling. Net wat actievere stukken, net wat betere pionnenstructuur. Vermoedelijk heb ik eerder betere voortzettingen gemist, maar over de onderstaande stelling na 31 zetten had ik ook geen reden tot klagen:

Mede onder druk van de klok koos ik hier voor de afwikkeling 32. Pxd5 Lxd5.

In de vooruitberekening had ik 33. Te7 gepland, maar ik dacht nu te zien dat zwart met 33. … Le6 de pion op e5 kan verdedigen. Wit speelt dan echter 34. Tb7 en na 34. … Lc4 35. b3 heeft wit winnend voordeel. In verwarring gebracht, speelde ik 33. Ke3 waarna ik uiteindelijk de pion op e5 won, maar in de tussentijd kon zwart de b-pionnen ruilen en zijn toren actief op b2 posteren. Gezien de stand (zowel de wedstrijd als mijn klok) besloot ik het remisevoorstel van mijn tegenstander maar te accepteren. Achteraf blijkt dat ik in de diagramstelling eenvoudig 32. Pd3 had kunnen spelen. Zwart kan de pion op e5 niet dekken zonder de pion op f7 op te geven en na 32. … e4 33. Pe5 Kg8 34. Pxf7! heeft wit winnend voordeel. Ook was in de diagramstelling 32. Txa8 een goede mogelijkheid. Ik vreesde dat zwart na 32. .... Txa8 33. Pxd5 Ta2 actief tegenspel zou krijgen, maar na 34. Pb4 Txb2 is de toren ingesloten! Ook 32. ... Pxb4 33. Txf8 Pxc2 is niets voor zwart.

Jammer van de gemiste kans, maar dat is nu eenmaal "all in the game".

Eindstand 3 – 5!

Het Vijfde gaat hiermee fier aan kop in klasse 2B. We krijgen dit seizoen echter zware tegenstand van teams als 3-Torens 1, Fianchetto 2, Shah Mata 2 en SO Rotterdam 3. Als we tegen de eerstvolgende tegenstander Fianchetto 2 weten stand te houden, ga ik pas – heel voorzichtig – enige aspiraties koesteren op een hoge notering in onze klasse.

Menno Brandenburg.

Wit: Ruud Neumeijer
Zwart: Coen van Baren

(klik voor grotere versie)
Kwisvraag: Lennart heeft hier zojuist e5-e4?! gespeeld, waarna het helemaal los ging met Dxf6, Dxg3, Dxd8+, Txd8, hxg3, exd3 en uiteindelijk won Lennart dus wel, maar i.p.v. e5-e4 was er een direct winnende zet, zie je welke?
Stuurman aan wal Piet Verheij zag het ter plekke direct.

Het 2e jeugdteam heeft gevochten als een leeuw

En het was dag… De dag voor CE A2 dat ze in de ochtend mochten aantreden tegen het sterke Leiderdorp. Donkere wolken stapelden zich samen (niet echt het was stralend weer J). Maar… Helaas moesten onze toekomstige GM’s  al direct een achterstand noteren, want ze waren maar met 3 man! Zhi Yang Fan en Loïs Kamerman (Ja, de dochter van onze 4^e teamcaptain) , onder leiding van teamcaptain Osinga, vochten zij met bloed zweet en tranen. Het mocht echter niet baten. Alleen onze nieuwe Houdini (of stockfish) wist de eerste ronde een punt binnen te slepen voor CE A2.

Loïs, onze debutant!, mocht direct aantreden tegen de “zeer bekende” Lucas Schädler. Jazeker die ene! Ondanks het kranig verweer van ons jonge talent, moest ze toch het onderspit delven. Maar in de toekomst zal ze dit varkentje zeker gaan wassen!

Op bord 3 speelde onze geniaalste jongste grootmeester uit de geschiedenis ooit! Meneer/mevrouw NO!!!!! Helaas ook hij/zij moest het vandaag doen zonder punt …

Stockfish liet niet voor niks zien waarom hij het beste analytische programma van dit moment is! Met zeer gecalculeerde aanvallen pakte hij knap het punt van Robin Schenkelaars!

En dan hebben we nog onze teamcaptain die maar al te graag wou laten zien dat ze weer helemaal terug op niveau was op weg naar een titel! Echter hoogmoed komt voor de val en helaas gold dat vandaag en snoepte Michael Bekker het winnend puntje voor zijn team. Maar die titel komt er nog wel!

De zon begon alweer te zakken en met de laatste stralen licht begon de spannende 3^e ronde… Wie o wie zou er met de buit vandoor gaan? Landau A2 was hier gekomen voor revanche tegen CE A2!!! Zouden onze CE talenten in staat zijn om de storm van Landau te weerstaan? Met een nieuw regiment aan spelers verscheen CE A2 aan de startlijn. Zhi Yang Fan (Stockfish)! Jildert Denneman! Lambert Wildemans! en Jurian Wildemans!

Bij Jurian viel het huwelijksreisje in het water toen de boot een flinke schok maakte en zijn vrouw pardoes in het water viel! Helaas, moge de volgende relatie beter gaan ;). Het punt kon worden opgestreken door Bas van Doren.

Lambert wist de paarden van Niels Schelleman op hol te brengen. Eenmaal over het hek(rand van het schaakbord) verdwenen, was Lambert de persoon die als eerste over de finish kwam!

Jildert nam het op tegen Landau’s routinier, Iris Schelleman, die ook al Filip vorige week behoorlijk aan het zweten bracht. En ook vandaag vloog de vlam in de pan. Jildert werd het iets te heet onder de voeten en toen zijn pion de partij ook nog eens ontvluchtte, was het gespeeld.

Stockfish had voor de 2^e wedstrijd een speciale update uitgevoerd naar Stockfish 2.0. Maar ja… Nog niet alle bugs waren verholpen, waardoor KNSB speelster Lydia Dubbeldam de overwinning voor Landau kon binnenhalen.

Helaas… voor ons is de storm dit keer niet weerstaan. Volgende keer toch maar het water op met mooi weer! J

Angelique Osinga en Tjerk Tinga

CE 1 verliest nipt van En Passant

(Foto: Frans Peeters)

CE 1 verloor in de eerste klasse van de KNSB nipt van de grote favoriet in deze klasse: En Passant, dat kwam opdagen met maar liefst 6 grootmeesters, onder wie uiteraard onze huidige nationale toppers Smeets en 'l Ami.
Imre Hera is ons vanuit Budapest komen versterken en met zwart aan 1 verraste hij 'l Ami met een pionoffer in ruil voor een toren op de 7de rij (zie ook het verslag van Vedder op Schaaksite, link onderaan), waarmee een comfortabele stelling ontstond die wel moest eindigen in remise.
Mher speelde met zwart aan 4 tegen Nijboer remise, maar op 2 andere borden brachten de grootmeesters het verschil: Stefan verloor met wit aan 3 tegen Ikonnikov en Michel met zwart aan 7 tegen Berelovitsch.
Julian moest het met wit aan 6 helaas afleggen tegen de immer gevaarlijke Manuel Bosboom, Roger en onze nieuwe aanwinst Stef Soors tikten met wit aan 8 en 10 het volle punt binnen (nou ja, binnentikken klinkt simpel, maar voor schaak op dit niveau is het eigenlijk geen gepast woord) en Valery moest met zwart aan 9 de handdoek gooien tegen Henk Vedder. .
De laatste 2 partijen die nog bezig waren deze middag waren Erik tegen Roeland Pruijssers en Bart tegen Jan Smeets. Erik kwam na een fout van Roeland in een eindspel terecht met 2 tegen 1 pion en verder alleen nog dames op het bord. Het zag er gunstig voor hem uit en het was heel spannend om te zien, maar uiteindelijk zwichtte Roeland inderdaad toch.
Bart had een eindspel waarin hij een kwaliteit tegen een pion had, Hij moest deze winnen om de eindstand op 5-5 te brengen, maar eenvoudig zijn dergelijke opdrachten tegen spelers van dit niveau niet. Jan wist veilig de remisehaven te bereiken en bracht zo de stand op 5,5-4,5 voor En Passant.

Lees ook het zeer fraaie verslag van En Passant met analyses van alle partijen!

Bekijk een fotoreportage van arbiter Frans Peeters

Nuttige seizoensopening CE 3

CE 3 is niet minder sterk dan vorig seizoen dankzij het feit dat na het vertrek van Jaap, Nancy en Andrzej ons team versterkt is met Jan jr en Melvin. Jan zal echter niet altijd kunnen spelen en het grootste probleem bestaat in het feit dat de concurrentie in de derde klasse KNSB alsmaar sterker lijkt te worden: dit jaar zijn we ingedeeld in een loodzware poule en wie denkt dat dat pech is of toeval, moet maar eens kijken naar de gemiddelde rating in de parallelklassen: ongeveer gelijk aan die van ons.

En wie denkt dat het waar is wat ik hier schrijf: kijk maar even terug naar de gemiddelde ratings in de derde klasse in de voorgaande seizoenen: ongeveer gelijk aan dit seizoen, dus het is misschien niet onwaar dat het zo lijkt, maar het is onterecht om te suggereren dat het zo is.

Wat waar is, dat ik altijd aan het begin van het seizoen zit te piekeren hoe het goed moet gaan komen met de te behalen eindscore. Een heel natuurlijk fenomeen natuurlijk, dat piekeren, maar waar is in ieder geval dat een favorietenrol geenszins een garantie is voor een gunstige uitslag, getuige onder andere de uitslagen van de andere teams deze ronde in deze klasse, maar ook onze eigen ervaringen in het verleden, waarbij we heel wat verrassende overwinningen hebben behaald (o.a. een monsteroverwinning tegen het sterkere Bergen-op-Zoom en een makkelijke winst tegen het toen veel sterkere De Giessen en Linge) en bij herhaling verloren van op papier zwakkere (maar in werkelijkheid tamelijk sterke) teams als Haarlem en Bennekom.

Enfin, waar ik naartoe wil, is dat we moeten zorgen dat we punten gaan pakken tegen op papier sterke teams (en als we blijven spelen als zaterdag jl., dan zal dat zéker gaan lukken!) en netjes onze plicht blijven doen tegen de op papier zwakkere teams. Dit laatste geschiedde dit keer tegen Landau Axel, al ben ik zeker dat dit team geen walkover zal gaan worden in deze klasse: het is een gezonde mix van ervaring en enkele jongere talenten.

Aan mijn eigen bord kwam die middag het snelst enige tekening: ik kwam met zwart aan 7 in het voordeel, althans dat dacht ik, maar mijn jeugdige tegenstander wist direct de stelling te compliceren (zie partijfragment onderaan dit artikel), waarna er een onoverzichtelijke stelling ontstond, weliswaar nog altijd met de beste kansen voor zwart, maar wél een waarin er nog van alles kon gebeuren en ik denk dat er diverse kansen zijn geweest de kansen gelijk te trekken (bijvoorbeeld in een eindspel met 4 torens, waarin zwarts pluspion niet makkelijk te verzilveren was). Uiteindelijk mocht het niet lukken en won ik, maar dat was pas toen de wedstrijd allang beslist was.

Joris zat naast mij met wit aan 8 tegen een van de jeugdige talenten van Landau Axel en hij speelde onberispelijk. Ik zag een klassieke …Dxb2 in een stelling waarin dat inderdaad ook gewoon kon, maar waarin wit de gebruikelijke compensatie kreeg. Dit buitte hij uit nadat zwart een begrijpelijke, maar tactisch minder handige ontwikkelingszet maakte (zie partijfragment onderaan dit artikel) en hoewel hij zelf nog dacht dat zwart het zoveel beter had kunnen doen en duidelijk in het voordeel had kunnen komen, ziet Fritz 12 het niet en geeft die alleen maar aan dat het maximaal ongeveer gelijk had kunnen komen. Goede progressie dus van het spel van Joris, die weliswaar in rating niet veel is gestegen de afgelopen 2 jaar, maar wél blijk gaf van een gezonde spelopvatting én zelfkritiek. De enige echt onberispelijke partij van onze kant deze dag.

Melvin blijkt inderdaad een welkome aanwinst voor ons team en hij was intussen ook in het voordeel gekomen met zwart: in een wat onoverzichtelijke stelling nam wit teveel risico´s en had zwart het beter gezien (zie partijfragment onderaan dit artikel). Nadien zijn er nog wel wat kansen geweest om het bijna gelijk te trekken, maar makkelijk was het allemaal niet en Melvin had duidelijk de makkelijkere stelling. Niet veel later trok hij dan ook de vis op het droge.

Cor speelde een partij uit één stuk met wit aan 2; hij is de hele middag in het voordeel geweest, beginnend met een klein comfortabel plusje, waarna zwart en dynamische stelling toestond waarin wit met beide lopers op de koningsvlegel mocht profiteren van een duidelijk ruimtevoordeel en een ongemakkelijke positie van zwarts dame aldaar. Ook hij bracht tamelijk vlot het punt binnen.

Jesus kreeg met zwart aan 1 een volstrekt onoverzichtelijke stelling, waarin hij heel veel initiatief kreeg voor 2 pionnen. Ik ken dit soort stellingen met wit en de computer geeft ook altijd duidelijk voordeel aan voor wit, maar het probleem is altijd om de juiste zetten te vinden in deze chaos; volstrekt logische zetten leiden soms tot de grootste rampen. Ook hier vond wit (Tibo Maes is  overigens een getalenteerde jongen uit België die al veel sterker is dan zijn Nederlandse rating; zie ook zijn Fiderating) zijn weg niet en kwam inderdaad in groot nadeel na het spelen van enkele in mijn ogen zeer begrijpelijke zetten. Jesus toonde (wederom) een gecombineerd neusje voor positionele factoren en tactische mogelijkheden en tikte snel het punt binnen.

Kresna Kreeg met wit aan 4 na een zet of 15 een onoverzichtelijke tactische stelling op het bord de ik tijdens de wedstrijd niet goed kon taxeren. Het leek me dat hij goed moest opletten om gelijk spel te houden, maar Fritz 12 ziet op dat moment nog duidelijk voordeel voor wit. Kresna tastte echter mis en moest toen inderdaad écht alle zeilen bijzetten, maar het karakter van de stelling was dusdanig dat het vrijwel onmogelijk is voor spelers op ons niveau om het foutloos (of laten we zeggen foutarm) uit te spelen. Na een scrummage of wat eindigde dit in remise.

Tjerk had deze middag de pech dat hij grieperig was en op mijn specifieke verzoek toch speelde. Normaliter zou het nog wel zijn meegevallen, maar uitgerekend nu bleek hij plaats te moeten nemen tegen de sterkste speler van onze tegenstander (Schalkx heeft ongeveer 2150). Deze speelde prachtig en toverde een vlijmscherpe stelling op het bord waarin Tjerk in no time kopje onder ging. Weliswaar een 0 voor ons dus, maar veel belangrijker vind ik de wedstrijdmentaliteit van Tjerk, die het teambelang stelde boven persoonlijke belangen.

Peter tenslotte werd met wit aan bord zes door zijn tegenstander getreiterd met een Stonewall. Peter treiterde rustig terug met b2-b3, Lb2 en e2-e3 (dit allemaal nadat hij zijn witveldige loper had gefianchetteerd. Door een onnauwkeurigheid moest hij e6-e5 toelaten, waarna hij langdurig ruimtenadeel had, maar zonder dat er een concrete dreiging van zwart ontstond. Uiteindelijk overzagen beide spelers een direct winnende tussenzet van wit over het hoofd (zie partij onderaan dit artikel), waarna het verzandde in remise.

Filip Borst

Een mooie start voor Charlois Europoort A2!

In de Jeugdcompetitie van de KNSB speelt Charlois Europoort met twee teams. Het tweede team speelt in Promotieklasse en mocht uit spelen tegen het eerste team van Promotie uit Zoetermeer. Omdat Promotie in de KNSB zelf uit moest spelen, konden de jeugdspelers van Promotie niet thuis spelen. En zo gebeurde het dat Charlois Europoort uit speelde in de eigen speelruimte.

De wedstrijd vond afgelopen zaterdag 26 september 2015 plaats. Het team van Charlois Europoort speelde met invallers en daardoor bestond het team bij hun eerste wedstrijd uit: Zhi Yang Fan, Meike Riemens, Lambert Wildemans en Jurian Wildemans. De laatste twee zijn jeugdspelers van Nieuwerkerk die bij ons de kans krijgen om aan de jeugdcompetitie mee te doen. U zal de namen vaker zien in jeugdverslagen.

Op bord vier speelde Jurian met zwart een overtuigende partij tegen Thomas den Bakker. Wie het spel volgde zag dat wit steeds meer in de problemen kwam. Thomas speelde zijn koning naar het midden van het bord. En daar staat een koning vaak op de tocht. Jurian speelde de partij netjes uit. Stand 0 -1.

Zhi Yang speelde op bord 1 met wit tegen Max Kanbier. In de opening offerde Zhi Yang een pion voor meer spel te krijgen. Dat kreeg hij maar het was helaas niet voldoende om Max tegenstand te blijven bieden. Daarmee kwam de stand op 1 – 1.

Lambert speelde op het derde bord met wit tegen Torsten van Ham. Het spel kan het best getypeerd worden op een vlakke partij waarbij geen van beide spelers in de problemen zijn gekomen. De uiteindelijke remise was daardoor een terechte uitslag. Stand 1,5 – 1,5.

Dat betekende dat de laatst spelende partij bepalend werd. Op bord 2 speelde Meike Riemens met zwart tegen Vincent van Rijkom. Na de opening stond Vincent een stukje beter. Gelukkig heet het niet voor niets de opening. In het middenspel vocht Meike zich terug met dreigingen op meerdere stukken met mogelijkheden van tussenschaakjes en matdreigingen kwam zij steeds beter te staan. Vincent kwam niet meer onder de druk uit en moest op enig moment zijn koning omleggen. Eindstand 1,5 – 2,5.

Komende zaterdag mogen ze alweer aan de bak. En wederom spelen ze dan thuis. Maar niet alleen. Volgende week zaterdag 3 oktober 2015 spelen er 12 jeugdteams van verschillende teams. Dat wordt enorm gezellig en leuk. Ze beginnen om 13.00 uur. Toeschouwers zijn altijd welkom! Tot dan.

Angelique Osinga