Keurig vervolg CE 3

Na de overwinning in de eerste ronde heeft CE 3 de competitie keurig voortgezet middels een 4-4 gelijkspel tegen één van de sterkste teams in de klasse: HWP Sas van Gent 3 (als bekend een club bevolkt met hele volksstammen sterke Vlamingen, voornamelijk Gentenaren). Wederom traden wij aan met 2 invallers en wederom waren dit mensen tegen wie de tegenstanders geenszins mogen verwachten een eenvoudig punt te scoren.

Het duurde even voordat er significante tekening kwam aan de borden, maar na krap 2 uur spelen kwam Tjerk vertellen dat hij met wit aan 1 een remise-aanbod had gekregen en dat Eduard, die met zwart aan 8 een nieuwe opening had gespeeld, op dat moment evident minder stond. Na enige overweging nam hij het aanbod aan en niet veel later viel voor Eduard inderdaad het doek: 0,5-1,5.

Ook Angelique had met wit aan 3 een moeilijke middag en ze moest Eduards voorbeeld dus volgen, reden voor mijn tegenstander om met zwart aan 5 remise aan te bieden in een stelling die volgens de computer naar achteraf bleek nog gelijk is, maar gewoon prettiger voelde voor zwart. Na een middag waarin ik in het geheel geen constructieve plannen had weten te vinden en derhalve alleen losse zetten had gespeeld in een poging mijn tegenstanders planen te verijdelen, kon ik, zéker gezien het feit dat ik ook nog in tijdnood dreigde te komen, het aanbod niet met goed fatsoen weigeren: 1-3.

Op dat moment zag het er heel zonnig uit voor Sas van Gent, met name omdat aan de resterende borden geen spoor van voordeel voor ons was te bekennen. Jesus speelde met zwart aan 2 tegen een 2200-speler en FM en kwam remise overeen in een gelijke, maar voor beide spelers nog gevaarlijke stelling. De eerste meevaller kwam vervolgens van Melvin. Hij speelde met wit aan 7 tegen de sterke Ghysels en had qua stelling een moeilijke middag gehad, maar hij had ruim tijdvoordeel op de klok en zijn tegenstander kon niet zien hoe het voordeel uit te buiten, waarbij hij ook nog eens in tijdnood belandde. De eerste tactische vergissing werd meteen door Melvin afgestraft, waarmee de achterstand werd teruggebracht tot 1 punt met nog 2 borden te spelen.

Wang had met zwart aan 6 mijns inziens een comfortabel plusje in een eindspel met loper tegen paard, waarbij het moeilijk was om voor het paard geschikte velden te vinden. Of dit voor niet-GM's te winnen was, was echter zeer de vraag. Los daarvan vond ik het geweldig om te zien he hij dit speelde en ik lees in echt verslag van CE 4 dat hij ook daar een eindspel geweldig speelde, dus dat belooft veel goeds! Als je als jonge speler reeds interesse en vaardigheden hebt in eindspelen, dan is dat een gunstig teken.

Cor kwam mij voordien al vertellen dat hij bereid was risico's te nemen teneinde de eindstand op 4-4 te krijgen. Hij had met zwart aan 4 een iets gunstiger stelling met T+T+L vs T+T+P en een open centrum en nog pionnen op 2 vleugels. Dit laatste werd verholpen door zijn tegenstander, maar in ruil voor activiteit en al snel werd wits paard gevangen door zwarts loper, wat verholpen moest worden met een kwaliteitsoffer voor een gevaarlijke vrijpion. Hierna lukte het om varkens (=2 torens op de 7de rij) te krijgen, waarmee hij niet alleen druk op de witte stelling had, maar ook altijd eeuwig schaak voor het geval wits vrijpion verzilverd zou worden.

Of zwart dit echt zou kunnen winnen, wist ik niet en Cor kwam mij vertellen dat hij het ook niet wist, maar Michel kwam langs en fluisterde me na één blik op het bord in dat dit gewonnen was voor zwart. Grappig: dit is dus het verschil tussen gewone amateurs en FM's: waar ik 30 minuten over moest doen, had Michel in één blik correct getaxeerd.

Cor koos vervolgens voor het meest creatieve, maar ook meest thematische plan om zijn koning van rij 6 naar rij 3 te spelen. Hiermee kwamen er matmotieven in de stelling, maar daartegenover stond dat de koning niet meer als verdediger kon worden ingezet tegen de vrijpion en bovendien moesten paardvorkjes vermeden worden in een stelling waarin de tijd voor beiden danig begon weg te tikken.

Het was een zenuwenstrijd en het was zonder omhaal een genot om te zien hoe Cor van het ene voordeeltje naar het andere sloop, valkuilen vermeed en zijn tegenstander steeds weer voor moeilijke beslissingen stelde (hoe het paard te plaatsen: verdedigen of vrijpion ondersteunen, op welk moment vrijpion opspelen, etc). Uiteindelijk zag zijn tegenstander het niet meer en plots werd duidelijk dat het inderdaad echt totaal gewonnen was zoor zwart. Cor dus man of the match en CE een matchpunt rijker.

Een prima prestatie dus wederom, ditmaal met 2 invallers tegen een tegenstander die gemiddeld 50 Elopunten per bord sterker was. De enige borden waar de Eloverhouding gelijk was, waren die van Tjerk en die van ondergetekende, aan alle andere borden was er een nadeel dat aan de borden van de invallers zelfs 200 bedroeg. Rating is echter niet alles en in praktisch opzicht zijn de verschillen in onze poule zoals gebruikelijk klein: iedereen kan van iedereen winnen. Dit bleek ook deze ronde weer: onze tegenstander van ronde 1 (Landau Axel 2), op papier de zwakste in de poule en vorige keer netjes door ons bedwongen, speelde 4-4 tegen de sterkste in de poule: CSV.

Volgende ronde thuis tegen Bergen-op-Zoom, een ervaren en gevaarlijke tegenstander. Op papier is deze tegenstander ongeveer net zo sterk als wij, maar het kan in deze wedstrijd alle kanten op. Als we spelen als in de eerste twee ronden, heb ik er alle vertrouwen in, maar goed: de bal is rond (beter gezegd: het bord is vierkant). Hoe het ook zij: het is cruciaal dat we ook in deze wedstrijd punten pakken!