Een valse start van een goed seizoen CE 2 - Caissa 5 3,5-4,5

Op een mooie zonnige zaterdag begonnen wij dit seizoen met de thuiswedstrijd tegen Caissa 5 uit Amsterdam. Op papier zou dit te doen moeten zijn. Om half één waren we al bijna compleet, dus daar lag het niet aan. Ook Jelle, Marcel en Lendert waren op tijd, dus eigenlijk kon er niets mis gaan. Marcel had bovendien een passagier in zijn auto die wel aardig kan schaken, dus hij had vast allerlei goede tips gekregen (Erwin won zelf niet trouwens). We begonnen.

Mathieu speelde de Petrov, een opening die zoals we allemaal weten bekend staat om het remiseachtige karakter. Iedereen zegt altijd dat dit alleen op grootmeester niveau zou gelden, maar Mathieu dacht daar anders over en speelde snel remise. Op bord twee speelde John met wit. Hij stond naar mijn mening prima en zijn tegenstander werd gedwongen tot pg8… Of naja, gedwongen, hij speelde het in ieder geval. Ik had hier wel vertrouwen in. Lendert op drie had een slaaf. Ik begrijp nooit waarom je dat met zwart zou spelen, dus ik heb me nooit verdiept in die opening. Het zag het er allemaal wat dubieus uit vond ik met mijn lekenoog. Lendert is echter een openingsbeest, dus wie weet vergiste ik mij wel dacht ik.

Marcel op vier speelde zijn nieuwe variant, waarbij je eigenlijk alle stap twee openingsregels negeert en gelijk je toren op b1 zet en a3 + b4 speelt. Het zag er goed uit en ik weet dat Marcel dat soort stellingen altijd wint, terwijl ik daar altijd remise vermijd en vervolgens verlies. Bord vijf was Hans, die de Bayonet aanval over zich heen kreeg. Allemaal erg ingewikkeld, maar aan de manier hoe Hans achter zijn bord zat kon ik wel zien dat het wel goed zat. Aan bord zes zat Arjen met wit. Hij pareerde een dreiging van zwart en ik dacht eigenlijk dat hij wel ging winnen. Helaas. Vlak na deze wending verloor hij, ik zat naast hem, maar heb niet kunnen zien hoe. Het ging in ieder geval snel. Bord acht zat onze invaller Ton. Hij kreeg een aanval op de koningsvleugel te verduren en hij kon dit eigenlijk alleen pareren door positionele concessies te maken. Het liep ook hier niet goed af.    

Lendert verloor intussen, hoe weet ik niet, maar de andere koning stond in het midden van het opnieuw opgezette bord, dus dat is geen goed teken. Marcel wist te winnen. Hij kwam in een ultiem gelijke stelling waarin hem twee keer remise werd aangeboden. Marcel weigerde, kwam best moeilijk te staan, maar won uiteindelijk. “Het was echt een compleet gelijke stelling” begon zijn tegenstander na afloop. “Dat klopt” antwoordde Marcel met een grijns…

Bij mij ging alles goed. Ik had goed voorbereid (op een totaal andere opening), maar ik kon een bepaald motief uit die voorbereiding toepassen op mijn stelling. Dat beviel zeer goed. Mijn tegenstander verdedigde taai, maar eigenlijk was het de hele middag genieten van een uitstekende stelling. Ik speel sinds kort weer intern in Utrecht (sorry, Rotterdam is te ver weg helaas) en dat helpt echt. Ik won het loperpaar, toen een pion en toen nog één, om het vervolgens rustig in het eindspel af te maken. Hans had toen ook al gewonnen, ik weet niet hoe. Het zou dus 3,5 – 3,5 hebben gestaan als ik tijdsgetrouw had geschreven. Helaas heb ik dat niet. John had al verloren. In een stelling die nog redelijk in de beginfase van de partij was dacht John zeer, zeer lang na en ik kan me voorstellen dat dit hem later parten heeft gespeeld. Jammer, ik vond hem namelijk erg goed staan. Al met al dus een teleurstellende dag voor CE 2 dat stiekem toch ambitie had heeft voor het kampioenschap.

Marcel stuurde laatst het volgende bericht: “Als we nu alles winnen worden we gewoon nog kampioen.”. Laten we deze hypothese eens gaan verifiëren!

Jelle Wiering