Het onwaarschijnlijke is gebeurd!

Vooraf werden er wel grappen gemaakt over de wedstrijd tegen SOF/DZP 1: “even met 7-1 winnen en we doen weer helemaal mee, ik heb er alle vertrouwen in!”. Zo kwamen wij ook zeer ontspannen de speelzaal binnen, in een bijna lacherige sfeer. Bij de tegenstander was dat wel anders: je voelde toch wel een bepaalde spanning bij de tegenstander, terwijl wij fris en fruitig met een “alles-of-niets” mentaliteit aan de wedstrijd begonnen.

Het meest verbazingwekkend was het eerste uur: bord 2 (Tjerk) stond na enkele zetten al een stuk voor, en wat er bij Viktor aan bord drie gebeurde tegen ons oud-lid Sparreboom tart werkelijk elke beschrijving, speelt u voor de lol even mee (Viktor met wit): 1. e4 e5, 2. Pf3 Pc6 3. D4 exd4 4. C3 dxc3 5. Lc4 d5?! (volgens mij moet je toch eerst ff op b2 slaan) 6. Lxd5 Le6???!! 7. Lxb7…. Het moge duidelijk zijn dat Viktor deze vis op het droge trok, maar vraag niet hoe. Sparreboom, een erkende snelschaker wist zowaar nog rommelkansen te krijgen en zette en levensgevaarlijke koningsaanval op, die Viktor nipt wist te overleven. Uiteindelijk wel een punt dus.

Let op. Het feest was nog lang niet over. Ab zijn tegenstander deed een volle toren in de aanbieding en dacht misschien de dame te kunnen vangen op a1. Niet dus, en ook hier een punt voor Ab op bord 6. Tjerk won vervolgens ook overtuigend op bord 2: zijn tegenstander zag het stuk niet meer terug. Een zucht van verlichting ging door de zaal toen Kees helaas moest opgeven aan bord 8: Kees verloor een pion, toen nog eentje, en het resultaat was een terechte nederlaag. Lastminute invaller Eduard Smits speelde een enorm sterke partij. Tja, als je op de tweede zet Lg5 speelt, dan begin je het spelletje steeds beter te snappen. Een hele mooie partij, strakke koningsaanval en snel einde oefening. Een top prestatie van Eduard die pas op het laatste moment opgetrommeld was! Op bord 1 won ik na een nette partij van Mark van Putten. Althans, dat dacht ik. Advies: speel nooit een dag later je partij na met een computer. Dan blijf je in ieder geval in de waan dat je een goede partij gespeeld hebt. Fritz tikte mij op de vingers dat ik in de opening een enorme blunder maakte die een kwaliteit had kunnen kosten. Het was niet heel eenvoudig te zien, stap 6 combinatie. Sascha speelde op bord 5 een taaie pot, en kwam in een gelijkstaand lopereindspel terecht. Zijn tegenstander had echter nog weinig tijd, en kon een pionnenwedloop niet meer uitrekenen. Sascha promoveerde eerder, en gelukkig had zijn tegenstander een vrijpion op g2 en niet op f2: ook hier dus een punt! Blijft over, zoals vanouds, Ton Dulk. Ton speelde een Caro-Kann en je voelde aankomen dat zijn tegenstander een keer problemen zou krijgen met zijn structuur: hij had namelijk zowel a3/b4 gespeeld als h3/g4. Ton kwam inderdaad heel dreigend opzetten in een T+D versus T+D eindspel, echter Ton had weinig tijd meer. Plotseling leek hij zijn toren weg te geven, gelet op de lichaamstaal van Ton dacht Ton dat ook. Gelukkig was het loos alarm omdat Ton de toren kon terugwinnen met een schaakje. Zijn tegenstander koos er overigens voor om de toren niet te slaan. Ton vluchtte snel in eeuwig schaak: met 40 seconden op de klok een wijze beslissing.

Heeft u geteld? T’is echt waar: we hebben met 6,5-1,5 gewonnen!! De laatste wedstrijd wordt dus spannend: we staan een half bordpunt achter maar weten straks exact wat we moeten scoren omdat SOF 1 dag eerder speelt. Met een beetje geluk en heel veel pech spelen we volgend jaar met 2 teams van Charlois Europoort in de promotieklasse!

Gijsbert

Lees ook het verslag van SOP/DZP 1