De hele avond circelden voor mijn gevoel rond 4-4, maar helaas werd met het kleinst mogelijke verschil verloren: 3.5-4,5 voor de bezoekers. Zelf speelde ik een vrij snelle remise op bord 1 tegen Erich Karstan. Mijn tegenstander durfde niet een pion te winnen, maar koos daarvoor in de plaats voor zetherhaling. Niet snel daarna liet op bord 4 Peter zich matzetten door zijn jeugdige tegenstander. Peter zat niet lekker in de partij, had geen slechte stelling of zo, maar bereikte ook niets. Goed om te zien dat er nog jeugdtalent rondloopt in de RSB, het is alleen niet de bedoeling dat ze dat zo nadrukkelijk laten zien als ze tegen ons moeten spelen. Ab Kamman verloor met wit op bord 6, terwijl hij een geweldige aanval had. De stukken vlogen van het bord, en juist toen iedereen dacht dat de buit binnen was plaatste zijn tegenstander een scherpe counter: aanval weg, kwaliteit weg, punt weg. Jammer! Niet veel later speelde Kees van Oosterom op 3 remise, op zich een mooie prestatie. Alleen had het er optisch alle schijn van dat Kees gewonnen stond. Na afloop vlogen de wildste varianten over het bord. Zijn tegenstander zette zijn stukken zo krom neer dat hij bijna in zetdwang was terwijl vrijwel alle stukken nog op het bord stonden. Je kunt het natuurlijk ook een knap verdedigingsmechanisme noemen, want uiteindelijk werd de remise binnengehaald. Gelukkig deed Erik vd Berg wat terug door in een hele leuke partij te winnen op bord 5. Erik kreeg een eindspel met 2 torens en 2 pionnen tegen dame. In de regel vaak gewonnen, maar vaak ook remise door eeuwig schaak of iets dergelijks. Erik tikte het bekwaam uit, een mooie partij! Carel Vredenborg kwam op bord 2 niet door het beton heen van Frans Bottenberg, een oerdegelijke 2000+ speler die al tientallen jaren stabiel schaak laat zien en ooit nog voor Charlois Europoort uitkwam. Absoluut lichtpunt van de avond was de degelijke overwinning van debutant Eduard Smits, hij won met zwart een pionnetje, melkte het uit en haalde het punt knap binnen. Volgens sommigen zag het er in het begin niet zo lekker uit voor Eduard, maar volgens Eduard was het allemaal theorie!
Zoals altijd bewaren we het leukste voor het laatst. Bij een stand van 3,5-3,5 speelde alleen John vd Laar nog. John stond absoluut minder, zijn stukken stonden allemaal elkaar in de weg en zwart had een koningsaanval. John had bovendien minder tijd. Ik fluisterde John in dat hij remise mocht aanbieden. De stelling was echter complex, en de tijd tikte weg. Bovendien maakte zijn tegenstander een nerveuze indruk. Maar John bood geen remise aan. Even werd ik blij, heel even maar, John heeft een winstweg gezien die niemand gezien had! Vier zetten later stond John mat. Misschien toch volgende keer Van Malde maar opstellen, en onder de naam van v/d Laar mee laten doen (hij moet 2x spelen..). Als Herman zijn baard eraf haalt komen we een heel eind.
Gijsbert Kamerman
1 opmerking:
Jammer jongens..
Een reactie posten